Μελίνα Μερκούρη: Το βίντεο – αφιέρωμα του Υπουργείου Πολιτισμού για με αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατό της
«Κάθε εκατό χρόνια γεννιέται ένα πλάσμα που το λένε Μελίνα. Αλλά αν το σκεφθείτε η δική μας Μελίνα ήταν το τέλειο δείγμα γυναίκας που μπορούσε να μεγαλώσει και να ανθίσει σε κάθε εποχή, απαντώντας στον καθρέφτη του καιρού της. Ήταν ωραία και άφοβη. Ήταν αστή, μεγαλοαστή και ασύμβατη. Ήταν γενναία για ό,τι πίστεψε πολύ και υποτακτική σε ό,τι αγάπησε πολύ. Ήταν ερωτευμένη σε όλη της τη ζωή με τη ζωή κι έζησε σε μια ζωή εκατό ζωές και κάθε μια χωριστά», δήλωσε η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Σήμερα, που συμπληρώνονται τριάντα χρόνια από το θάνατό της, το υπουργείο Πολιτισμού και το Ίδρυμα Μελίνας Μερκούρη μνημονεύουν και τιμούν την «υπέροχη Ελληνίδα, την πολιτικό που έβαλε τον Πολιτισμό στο κέντρο της πολιτικής της, την υπουργό Πολιτισμού που ζήτησε, επιτακτικά και παγκόσμια την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα». «Από τότε αυτή είναι η εθνική απαίτηση της Ελλάδας. Τα Γλυπτά πρέπει να αστράψουν στο ελληνικό φως» καταλήγει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ.
Σαν σήμερα 6 Μαρτίου 1994 πεθαίνει η Μελίνα Μερκούρη
«Η Μελίνα Μερκούρη πέθανε με αξιοπρέπεια», αυτά τα λόγια είχε χρησιμοποιήσει ο Ζυλ Ντασέν για να μεταφέρει τη θλιβερή είδηση του θανάτου της γυναίκας της ζωής του σε έναν αγαπημένο του φίλο. Ήταν 73 ετών όταν άφησε την τελευταία της πνοή. Λίγο πριν αποχωρήσει για την Αμερική, η Μελίνα Μερκούρη έκανε τις τελευταίες δηλώσεις της στους δημοσιογράφους. «Βλέπετε, είμαι ντυμένη στα γαλάζια, για να μου δώσει δύναμη η γαλανόλευκη... Αστεία κάνω...»
Η πιστή της φίλη, Μανουέλλα Παυλίδου είχε μιλήσει στο περιοδικό Gala για τη Μελίνα και το τέλος της. «Είχε μια ψυχραιμία με τον θάνατο. Ηταν μια γυναίκα που φοβόταν πάρα πολύ τον καρκίνο. Οταν η ίδια έμαθε ότι είχε το 1988, είπε "πολύ καλά" και δεν ξαναμίλησε ποτέ γι’ αυτό, ούτε τη λέξη δεν αναφέραμε, ενώ τον θάνατο τον αντιμετώπιζε πολύ ψύχραιμα. Ελεγε "λες να πεθάνω;", σαν να έλεγε το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Πέθανε Κυριακή 6 Μαρτίου και η σορός της ήρθε στην Ελλάδα στις 8 Μαρτίου την Ημέρα της Γυναίκας», είχε εξομολογηθεί η κ. Παυλίδου και συνέχισε: «H Mελίνα πέθανε πολύ νέα, μόλις 73 χρόνων. Με τον Μάνο Χατζιδάκι είχαν μια μεγαλειώδη σχέση. Με καβγάδες, διαφωνίες, με τα πάντα. Αλλά ήταν και ο τελευταίος άνθρωπος που την είδε προτού μπει στο χειρουργείο. Ηταν κι εκείνος στην Αμερική και είχε έρθει την παραμονή το βράδυ στο δωμάτιό της με τον γιο του Γιώργο και ο Μάνος κάθισε μαζί της και τραγουδούσαν το "Χάρτινο το φεγγαράκι". Λίγο καιρό μετά τον θάνατό της μου είχε πει: "Βρε Μανουέλλα, γράφουν και γράφουν τόσα για τη Μελίνα και κανείς δεν έχει γράψει ότι η Ελλάδα έχασε το ερωτικό της πρόσωπο". Με τη Μελίνα ήμασταν συνέχεια μαζί, στο νοσοκομείο κοιμόμουν στο ίδιο δωμάτιο μαζί της, ήμουν μαζί της όταν “έφυγε” στην Εντατική. Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται».
Από τους Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα μέχρι απλούς κατοίκους, ένα βιβλίο — ταξίδι σε 201 ιστορίες. Ο Χρήστος Πιπίνης, «ψυχή» της ομάδας, μάς είπε περισσότερα
Τα δεκατέσσερα κείμενα του βιβλίου αναφέρονται στις πολιτικές, στρατιωτικές και διπλωματικές εξελίξεις που διαμόρφωσαν το νεοελληνικό κράτος και την νεοελληνική κοινωνία
Ο Θωμάς Μοσχόπουλος πραγματεύεται τα θέματα της εξουσίας και του ανταγωνισμού, σε ένα κείμενο που συνομιλεί ανοιχτά με τον Μπέκετ, τόσο σε επίπεδο γραφής όσο και περιεχομένου
13°
