Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, Οκτώβριο του 1979. Εδώ μεγάλωσα, πήγα σχολείο. Εδώ έγινε η αρχή. Αργότερα, ήρθαν οι σπουδές στη Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου στην Κομοτηνή και έπειτα στο Τμήμα Πολιτικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ.
2008, επαναπατρισμός, χαρά για την επιστροφή, αλλά και αγωνία για τα βασικά: για εργασία, για τα δύσκολα οικονομικά, να είναι καλά η οικογένεια, οι φίλοι, οι δικοί μας άνθρωποι. Τέλος 2014, ξεκίνημα 2015· ύστερα από σχεδόν 6, κοντά 7 χρόνια που η χώρα έχει ζήσει πρωτόγνωρα πράγματα σε επίπεδο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό είμαστε -ξανά- μπροστά σε εθνικές εκλογές.
Στη σημερινή συγκυρία, το να ασχοληθεί κάποιος, νέος, με την πολιτική και τα κοινά θεωρείται από πολλούς «φασαρία» και περιττός προβληματισμός· ματαιοπονία αλλά και σχεδόν αυτοχειρία. Για κάποιους άλλους όμως, ένας από αυτούς και εγώ, αυτή ακριβώς η ενασχόληση με τα κοινά είναι αναγνώριση και αποδοχή της προσωπικής πολιτικής ευθύνης. Και, επειδή η ευθύνη μετριέται με τη συμμετοχή, σε αυτές τις εκλογές, πιο πολύ από ποτέ, θέλουμε να δείξουμε σε όλες και σε όλους ότι Το Ποτάμι είναι το κίνημα και η έκφραση αυτής της πολιτικής ευθύνης. Το Ποτάμι που κουβαλάει στο dna του τη συνεργασία, θέλει να αποδείξει έμπρακτα ότι τα προβλήματα όχι μόνο απαιτούν αλλά και λύνονται με τη συμμετοχή όλων αυτών που θέλουν και μπορούν να αλλάξουν τη χώρα, χωρίς όμως να την γκρεμίσουν.
Γι’ αυτό, Ποτάμι. Γι’ αυτό πρώτη φορά, τέτοια και τόσο ενεργή ενασχόληση, με οποιαδήποτε πολιτικό σχηματισμό, μόρφωμα ή κίνηση. Στην Α΄ Θεσσαλονίκης, με το Ποτάμι, όχι ως δικηγόρος ή ως πολιτικός επιστήμονας που βλέπει το πείραμα από μέσα, αλλά ως ανήσυχος άνθρωπος, με αγωνία να στηριχθούν λύσεις όχι μόνο γα την οικονομική επιβίωση της χώρας, αλλά για την παιδεία και τον πολιτισμό της, για τη δικαιοσύνη και το δικαίωμα στην εργασία και την περίθαλψη· για την αξιοπρέπεια των ανθρώπων της. Γι’ αυτό, Ποτάμι.
14°
