Το πιστοποιητικό εμβολιασμού, ο Μεγάλος Αδελφός, ο Δαρβίνος και οι αρνητές εμβολίων
Λίγα πράγματα είναι τοσο εξοργιστικά όσο η απροθυμία μεγάλου αριθμού συμπολιτών να εμβολιαστούν. Ειδικά εκείνων των συμπολιτών που είναι μεγαλύτεροι από 60 ετών. Λίγα πράγματα είναι τόσο εξοργιστικά όσο το να πολεμάς και να στερείσαι και να περνάς χίλιες δύο δυσκολίες για να προστατέψεις την υγεία κάποιου κι εκείνος να κάνει ό,τι μπορεί για να ασθενήσει και έτσι, εκτός από την υγεία του, να βάζει σε κίνδυνο και τη δική σου υγεία και μαζί την οικονομία και την κοινωνική σου ζωή.
Είναι βέβαιο πως τα μέτρα κατά της πανδημίας θα ήταν πολύ λιγότερα και πολύ μικρότερης έντασης αν δεν διέτρεχαν θανάσιμο κίνδυνο οι 60άρηδες, οι 70άρηδες και οι 80άρηδες συμπολίτες. Αυτοί είναι που κυρίως γεμίζουν τις ΜΕΘ και πεθαίνουν από τον κορωνοϊό. Αυτοί είναι η Αχίλλειος Πτέρνα στην αντιμετωπίση της πανδημίας και φυσικά δεν έχουν καμία ευθύνη γι αυτό. Η μοναδική ευθύνη που έχουν είναι, τώρα που με τα εμβόλια τους δίνεται η δυνατότητα, να εμβολιαστούν ώστε να πάψουν να είναι η Αχίλλειος Πτέρνα. Και πολλοί από αυτούς απέναντι στην ευθύνη αυτή αποδεικνύονται πιο ανευθυνοι κι από κακομαθημένο 5χρονο.
Παρασυρμένοι από πονηρούς απατεώνες ή/και ανεύθυνους βλάκες, σχεδόν οι μισοί συμπολίτες ηλικίας 60 – 69 ετών δεν έχουν εμβολιαστεί. Το ίδιο σχεδόν το 35% των συμπολιτών που η ηλικία τους είναι αναμεσα στα 70 και τα 79 όπως και όσοι είναι ανάμεσα στα 80 και τα 89. Και μιλάμε για ηλικίες των οποίων ο εμβολιασμός έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, μιλάμε για ανθρώπους που θα μπορούσαν να εμβολιαστούν αλλά η αφέλεια ή η ανευθυνότητα τους δεν τους το έχει επιτρέψει.
Η άρνηση των συμπολιτών να εμβολιαστούν σημαίνει περαιτέρω επιβάρυνση του συστήματος υγείας, περαιτέρω διατήρηση των μέτρων, σημαίνει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα υγειονομικά, οικονομικά και κοινωνικά*. Συνεπώς σημαίνει και ότι πρέπει κάτι να γίνει για να μην επιτρέψουμε στους ανθρώπους αυτούς να γίνουν το τέταρτο κύμα της πανδημίας.
Και το καλύτερο που μπορεί να γίνει είναι η καθιέρωση πιστοποιητικού εμβολιασμού (ή πάσου ή όπως αλλιώς θέλετε να το πείτε) το οποίο θα παρέχει ελευθερία κινήσεων στους εμβολιασμένους και θα περιορίζει τους ανεμβολίαστους. Ένα πιστοποιητικό χωρίς το οποίο δεν θα μπορείς να μπείς σε καταστήματα, σε εστιατόρια, σε καφέ, σε σινεμά ή θέατρα (όταν ανοίξουν), δεν θα μπορείς να ταξιδέψεις ή να εργαστείς. Ένα πιστοποιητικό που θα αναγκάσει τους επιστημοφοβικούς συμπολίτες είτε να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην κοινωνία είτε να απομονωθούν ώστε να μην μπορούν να τη βλάψουν με την ανεύθυνη συμπεριφορά τους.
Καταλαβαίνω πως κάποιοι κνιτοειδώς δογματικοί συμπολίτες θα αρχίσουν να αναρωτιούνται «αν αυτό είναι φιλελεύθερο» και κάποιοι άλλοι θα ξαναπιπιλίσουν τις καραμέλες για Μεγάλους Αδερφούς και άλλα τέρατα βιβλίων που τα ξέρουν μόνο από το εξώφυλλο και το face το book ή το twitter. Ως συνήθως δεν ξέρω τι να απαντήσω στους συμπολίτες αυτούς, κυρίως επειδή, ενώ αναρωτιούνται πολλά, σπανίως αναρωτιούνται αν κάτι είναι ωφέλιμο και λογικό. Αν είναι καλό για όλους.
Φίλες, φιλοι και οι υπόλοιποι, οι κοινωνίες για να επιβιώσουν και να ευημερήσουν προσπαθούν να περιορίσουν όσους αποδεδειγμένα και εν γνώσει τους τις βλάπτουν. Και το προσπαθούν ακόμα και σε ζητήματα που δεν είναι ζωής και θανάτου. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί να υπάρχει ο παραμικρός δισταγμός σε κάτι που θα κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί να υπάρχει ο παραμικρός δισταγμός για ένα μέτρο που μπορεί να κάνει μόνο καλό και σε όλους. Και μπράβο του.
*όσοι μάθατε τον Δαρβίνο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα πρέπει, για αρχή, να καταλάβετε ότι οι γέματες αρνητές του εμβολίου ΜΕΘ, η νοσηλεία όλων όσων ασθένησαν ενώ θα μπορούσαν εμβολιαζόμενοι να το αποφύγουν, σημαίνουν όχι μόνο τεράστιο οικονομικό κόστος για όλους αλλά και κίνδυνο ζωής. Γιατί ακόμα κι εμείς, οι εμβολιασμένοι για τον κορωνοϊό, δεν θα είμαστε απρόσβλητοι από άλλες ασθένειες ούτε άτρωτοι από τραυματισμούς. Κι ένα σύστημα στα όρια του δεν είναι ένα σύστημα που μπορεί να διασφαλίσει την καλύτερη δυνατή μας περίθαλψη.
