Πολιτικη & Οικονομια

Τζο Μπάιντεν: Ορκωμοσία «εκτάκτου ανάγκης»

Η θητεία του νέου Προέδρου των ΗΠΑ αρχίζει με πολύ κακούς οιωνούς που προϊδεάζουν για τις επερχόμενες δυσκολίες

4766-35219.jpg
Νίκος Γεωργιάδης
ΤΕΥΧΟΣ 768
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
Προετοιμασίες εν όψει της ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν ως ο 46ος Πρόεδρος των ΗΠΑ
Μέλη του Αμερικανικού Στρατού στην Ουάσιγκτον εν όψει της ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν © EPA/WILL OLIVER

Σχόλιο για την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν, τη θητεία του και όλα όσα πρέπει να αντιμετωπίσει ως νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ

Μία ορκωμοσία εντελώς διαφορετική. Σε κλίμα πολεμικό. Με 25.000 στρατιώτες της Εθνοφυλακής να είναι αναπτυγμένοι στην πρωτεύουσα. Το Καπιτώλιο σε κλοιό προστασίας από φαντάρους με στολή παραλλαγής εντός και εκτός του κτιρίου.

Με το FBI να προειδοποιεί τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων για το ενδεχόμενο εσωτερικής προβοκάτσιας από στελέχη του στρατού που πρόσκεινται στο ιδεολόγημα America First. Κατά το Deutschland, Deutschland über alles, über alles in der Welt (Germany above all, above all in the world), ελληνιστί «Πάνω από όλους η Γερμανία, πάνω από ολόκληρο τον κόσμο»). Βλέπετε, δεν αλλάζουν και πολλά.

Ο εθνικολαϊκισμός και η φυσική κατάληξή του, ο φασισμός, ή στην άλλη εκδοχή του ο σταλινισμός, χρησιμοποιούν πάνω κάτω τις ίδιες λέξεις.

Στον Λευκό Οίκο ο «έγκλειστος» πρώην πρόεδρος ετοιμάζει τις βαλίτσες του. Ταπεινωμένος, εξευτελισμένος, με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν πως η δημοφηλία του βρίσκεται  στα κατώτερα όρια ever. Ορισμένοι από τους δανειστές του απαιτούν εδώ και τώρα να πληρωθούν τα χρέη. Μεγάλες τράπεζες σήκωσαν το τηλέφωνο και προειδοποίησαν πως δεν πρόκειται να ανεχθούν καθυστερήσεις. Πρέπει να πληρωθούν άμεσα 350 εκατ. δολάρια. Οι αρχές της Νέας Υόρκης έσπασαν τις συμφωνίες που είχαν κλείσει με τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις Τραμπ. Η Ομοσπονδία του Γκολφ απέσυρε τη συμφωνία διεξαγωγής αγώνων πρωταθλήματος στις εγκαταστάσεις ανά τις ΗΠΑ του μεγιστάνα πρώην προέδρου.

Στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου οι τοπικές αρχές αρχίζουν να αναθεωρούν τις οικονομικές σχέσεις τους με τους περίφημους «Πύργους Τραμπ» με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο ίδιος δεν καταβάλλει στον δικηγόρο του με το βαμμένο μαλλί, τον Τζουλιάνι, την επιτομή του ακροδεξιού, ρατσιστή, ιταλού μετανάστη στη Νέα Υόρκη, τα δεδουλευμένα του. Η Ιβάνκα βλέπει τις πολιτικές της φιλοδοξίες να βουλιάζουν στα ελώδη εδάφη της Φλόριντα όπου σκέπτεται να εγκατασταθεί διότι στη Νέα Υόρκη είναι persona non grata.

Στην Αμερική έχει εξαπολυθεί ένα ανθρωποκυνηγητό. Το FBI συλλαμβάνει εκατοντάδες διαδηλωτές που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο στις 6 Δεκεμβρίου. Είναι ένας κι ένας. Όλοι γνωστά στελέχη και μέλη ακροδεξιών οργανώσεων με έντονη δράση στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. Όλοι οπαδοί του Τραμπ. Πάρα πολλοί ακόλουθοι της θεωρίας συνωμοσίας QAnon. Οι περισσότεροι απλώς ηλίθιοι με σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς, κοινωνικά απαξιωμένοι, προβληματικοί έως ψυχοπαθείς, κλασικοί τύποι, άνδρες και γυναίκες, που γεμίζουν τα άθλια ρεστοράν στους επαρχιακούς δρόμους των ΗΠΑ προκειμένου να τσακωθούν, να βρίσουν και να βριστούν, να δείρουν και να τις φάνε.

Αυτή η Αμερική που δεν αλλάζει ποτέ, που παραμένει αναλλοίωτη και που την περιγράφουν γλαφυρά αλλά σχεδόν πάντα με αποτροπιασμό οι μεγάλοι της αμερικανικής λογοτεχνίας σε όποιο ρεύμα και αν ανήκουν. Αυτή η pegre στα γαλλικά, η underground, η λούμπεν Αμερική, ο «καρπός του κακού», η βίαιη και απάνθρωπη εκδοχή του πιονιέρου εποίκου. Είναι πια καιρός να καταλάβουμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Όχι, δεν είναι όλοι οι ψηφοφόροι του Τραμπ  λούμπεν και φασιστοειδή. Όμως όλοι οι Αμερικανοί που έχουν συμπεριφορά λούμπεν και φασιστοειδούς είναι ψηφοφόροι του Τραμπ. Αυτοί περικύκλωσαν το Καπιτώλιο. Οι οργανωμένοι σε ένοπλες ομάδες φυλετικής βίας, σε γκρουπούσκουλα που προπαγανδίζουν για τη «Λευκή Υπεροχή».

Αυτή είναι η αιχμή του δόρατος της κοινωνικής ισχύος της ακροδεξιάς πτέρυγας των Ρεπουμπλικάνων των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία εξακολουθούν να στηρίζουν τον Τραμπ, να θεωρούν πως ο Μπάιντεν τους έκλεψε τη νίκη, αλλά και να επιμένουν πως στο Καπιτώλιο επιτέθηκαν αριστεροί και όχι τα φανατικά απόβλητα του Τραμπισμού.

Γιατί επανερχόμαστε συνεχώς σε αυτές τις διαπιστώσεις; Είναι απλό. Η θητεία Τζο Μπάιντεν αρχίζει με πολύ κακούς οιωνούς που προϊδεάζουν για τις επερχόμενες δυσκολίες. Ήδη οι αναλυτές των συντηρητικών μπλοκ που εκφράζουν συγκεκριμένα οικονομικά και χρηματοπιστωτικά συμφέροντα, την παλιά καπιταλιστική ελίτ, τους πετρελαιάδες και τους μεγάλους κατασκευαστές, μιλούν ανοιχτά για την επικείμενη επέλαση της Αριστεράς στην οικονομική ζωή των ΗΠΑ. Ναι. Μιλούν σοβαρά. Θεωρούν τον Σάντερς την επιτομή του κομμουνισμού που καιροφυλακτεί. Θεωρούν την αντιπρόεδρο του Μπάιντεν φανατική αριστερή.

Με λίγα λόγια εκείνη η συντηρητική, λαϊκιστική Αμερική που στήριξε με φανατισμό τον Τραμπισμό, η Αμερική του θρασύτατου καπιταλισμού και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς, η Αμερική που αρνείται πεισματικά να υιοθετήσει κοινωνικό κράτος, αυτή η πλευρά της Αμερικής είναι απόλυτα διασυνδεδεμένη με την εγχώρια ακροδεξιά. Με τα βίαια και αντικοινωνικά στοιχεία της αιχμής του δόρατος αυτoύ του «deep white, aglosaxon, protestant «Tea Party». Της πολιτικής ομπρέλας δηλαδή που κατάφερε να κυριαρχήσει στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η συντριπτική πλειοψηφία των αιρετών, γερουσιαστών και βουλευτών του κόμματος αυτού στηρίζουν αναφανδόν ακόμη και σήμερα, μετά από όσα έχουν αποκαλυφθεί, τις σκοτεινές σκέψεις του Τραμπισμού. Αυτά δείχνουν όλες δυστυχώς οι δημοσκοπήσεις.

Σε αυτά τα συμπεράσματα καταλήγουν όλοι οι οπαδοί του πολιτικού ορθολογισμού. Αυτή την πραγματικότητα αντιμετωπίζουν με τρόμο οι ευρωπαϊκές καγκελαρίες αναλογιζόμενες πως έχουν να αναμετρηθούν και στο μέλλον με την τρέλα του «America First» η οποία αναπόφευκτα οδηγεί με τη σειρά της είτε στα εθνικιστικά ιδεολογήματα «China First» ή «Russia First» είτε ανοίγει την όρεξη της Κίνας να διαδραματίσει ρόλο πλανητάρχη. Από το κακό στο χειρότερο και από το ένα αδιέξοδο στο άλλο.

Αυτή η ορκωμοσία δεν είναι σαν τις άλλες. Είναι πολλοί εκείνοι που ελπίζουν πως η αναγκαστική στροφή του Μπάιντεν προς τη μεσαία τάξη, τη λανθασμένα αποκαλούμενη working class, με την υιοθέτηση των κοινωνικών πακέτων στήριξης, θα επιτρέψει στην Αμερική να αυτοθεραπευθεί και ως διά μαγείας να ξαναβρεί τις ισορροπίες της.

Πολλοί πιστεύουν πως ο Τραμπισμός δεν ήταν η κατάληξη μίας προαναγγελθείσας αλλά ιστορικά αναμενόμενης παρακμής της αμερικανικής αυτοκρατορίας, αλλά ήταν ένα σύμπτωμα, μία οπισθοδρόμηση με ημερομηνία λήξης όμως που θα οδηγήσει σε μία θεσμική αναγέννηση. Πολύ πιθανόν αλλά άλλο τόσο  και απίθανο.

Είναι επίσης πολλοί εκείνοι που πιστεύουν πώς μετά από αναμονή αρκετών δεκαετιών η «Βαθιά Αμερική», εκείνη του προτεσταντικού παραλογισμού και της κυριαρχίας του δόγματος του χωρίς όρους και όρια πλουτισμού, αυτή η Αμερική του Τζον Γουέιν και όχι του Τζον Στάινμπεκ, βγήκε χωρίς σύνδρομα και ντροπές στην επιφάνεια και επιδεικνύει τον ανορθολογισμό, τον φυλετισμό και το χωρίς προσχήματα μίσος της για κάθε τι το προοδευτικό.

Το ζήτημα είναι πως ό,τι συμβαίνει στην Αμερική μάς ακουμπά άμεσα. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση ως προς τη διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής ηγεσίας του Δυτικού Κόσμου πέραν και μετά τις ΗΠΑ. Η Ενωμένη Ευρώπη μάλλον, προς το παρόν έστω, σε ένα κακοδιατυπωμένο ανέκδοτο.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ