Μεγαλύτερη ομολογία πολιτικής απατεωνιάς από τα όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο συνέδριο του SPD δεν υπάρχει. Ο άνθρωπος που δίχασε τους Έλληνες με το προσβλητικό για κάθε σώφρονα άνθρωπο δημοψήφισμα, ο πολιτικός που χώρισε τους Έλληνες σε προσκυνημένους και σε πατριώτες, ο «αριστερός» που είπε όσα ψέματα δεν έχει πει ποτέ άλλος, μας ενημέρωσε πως με «καθαρό μυαλό» πήρε την απόφαση να κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη και να ψηφίσει τρίτο μνημόνιο. Κοινώς, με ένα «άρθρο» αντί να διαγράψει το μνημόνιο διέγραψε τον εαυτό του!
Που σημαίνει, καταρχάς, πως όταν έλεγε πως θα σκίσει τα μνημόνια και πως με ένα άρθρο θα μας επαναφέρει στην προηγούμενη κατάσταση, όταν υποσχόταν τα πάντα σε όλες τις κοινωνικές ομάδες και τις συντεχνίες, απλώς δεν είχε καθαρό μυαλό. Θα μου πεις, πώς γίνεται να έχεις καθαρό μυαλό και το δύσκολο 2014 να συμπεριλαμβάνεις στο πρόγραμμά σου, αυτό που βαπτίστηκε «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης», περίπου 15 δισ. παροχές;
Τι είπε, λοιπόν, από βήματος του SPD ο κ. Τσίπρας; Πως «όταν εγώ βρέθηκα μπροστά στο μεγαλύτερο δίλημμα που θα μπορούσε ίσως να βρεθεί ένας πρωθυπουργός στις μέρες μας, τον Ιούλη του 2015, εκείνο που με βοήθησε να πάρω δύσκολες αποφάσεις, ήταν όταν με καθαρό μυαλό επιχείρησα να εκτιμήσω τις συνέπειες που θα είχε η όποια πολιτική μου επιλογή στις κοινωνικές δυνάμεις που η αριστερά οφείλει να εκπροσωπεί και να υπερασπίζεται».
Μάλιστα. Μας είπε ουσιαστικά όλα όσα έλεγαν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο, αφού είδε το φως το αληθινό, Αντώνης Σαμαράς. Αυτούς που ο ίδιος και το κόμμα του ενοχοποίησαν, προσέβαλαν και απειλούσαν με κρεμάλες, λαϊκά δικαστήρια, με…Γουδί και άλλα αντίστοιχα.
Με μεγάλη, συνεπώς, άνεση ο κ. Τσίπρας προσπέρασε το έγκλημα που έκανε πάνω στο ήδη κουρασμένο σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Σαν τον μεθυσμένο που ξυπνάει το πρωί και ζητάει συγγνώμη για τη συμπεριφορά που είχε το προηγούμενο βράδυ. Αγνοώντας τα περίπου 100 δις που κόστισε το έλλειμμα… καθαρού μυαλού, αλλά και το γεγονός πως αν δεν είχε πει όλα αυτά τα ψέματα δεν θα έβλεπε ούτε με το κιάλι την εξουσία.
Αλλά δεν είναι μόνο πρόβλημα του ανερυθρίαστου Τσίπρα τα προαναφερθέντα. Είναι και των ευρωπαίων σοσιαλιστών-σοσιαλδημοκρατών που αφενός τον προσκαλούν στις συναντήσεις τους και τα συνέδριά τους, αφετέρου τον παίρνουν στα σοβαρά αντί να τον εντάξουν στην κατηγορία των πολιτικών, που αν δεν ξεμπερδέψουμε από αυτούς, η Ευρώπη δεν θα έχει μέλλον.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες τον Αλέξη Τσίπρα ενδεχομένως να εξηγεί και τους λόγους για τους οποίους είναι τόσο απαξιωμένοι στα μάτια της πλειονότητας των Ευρωπαίων.
15°
