Υπό κανονικές συνθήκες η προφυλάκιση του συντρόφου Γιάννου Παπαντωνίου όχι μόνον δεν θα εξέπληττε κανέναν (αυτό φυσικά επειδή ο κόσμος είναι μνησίκακος και για κανέναν άλλο λόγο) αλλά πολύ δύσκολα θα βρίσκονταν και άνθρωπος να προσπαθήσει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να υπονοήσει ότι η προφυλάκιση αυτή είναι αποτέλεσμα πολιτικών πιέσεων. Κανείς δεν θα μπορούσε να τον υπερασπιστεί και ο σύντροφος Γιάννος θα έμενε μόνος του, όπως και ο σύντροφος Άκης παλιότερα, να προσποιείται τον αδικημένο χωρίς να συγκινεί ιδιαιτέρως κανέναν. Ευτυχώς, όμως, για τον Γιάννο που υπάρχει ο σύντροφος Πολάκης.
Ο σύντροφος Πολάκης, ο οποίος με τις παραινέσεις σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση θα πρέπει να κλείσει κάποιους στη φυλακή σπρώχνοντας τη δικαιοσύνη να πάρει τις σχετικές αποφάσεις, πρόσφερε στον σύντροφο Γιάννο μια σανίδα που μπορεί να μην είναι σωτηρίας, είναι όμως αφηγήματος σύμφωνα με το οποίο ο σύντροφος Γιάννος μπορεί και να είναι θύμα κυβερνητικής παρέμβασης στη Δικαιοσύνη. Το είπε ο ίδιος, το υπονόησε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ και ξαφνικά, οι φίλοι του συντρόφου Γιάννου απέκτησαν ένα επιχείρημα. Εκεί που δεν θα μπορούσαν να αντιτάξουν τίποτα το σοβαρό, ξαφνικά αρχίζουν να υπονοούν ότι ο παλιός υπουργός της Άμυνας είναι θύμα πολιτικής δίωξης.
Προφανώς δεν γνωρίζω αν η προφυλάκιση είναι δίκαιη ή άδικη, αν είναι αναπόφευκτη ή υπερβολικά αυστηρή, αυτό που σίγουρα ξέρω είναι ότι χάρη στον σύντροφο Πολάκη μπορώ να την αμφισβητήσω και να την εντάξω σε έναν κυβερνητικό σχεδιασμό διώξεων κι ακόμα κι αν δεν το κάνω εγώ να είστε σίγουροι ότι πολλοί θα το κάνουν. Και θα έχουν και όλες τις δικαιολογίες με το μέρος τους, καθώς η προτροπή του συντρόφου υφυπουργού της Υγείας ουδέποτε αποδοκιμάστηκε από τον σύντροφο πρωθυπουργό ή κάποιον παρατρεχάμενό του.
Φυσικά, δεν πιστεύω ότι ο σύντροφος Πολάκης είπε τα φοβερά και τρομερά που είπε στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει εξυπηρέτηση στον σύντροφο Γιάννο (αν και με δεδομένο ότι ο λεβεντοκρητικός έχει ομολογήσει οικονομικό έγκλημα, η πράξη αλληλεγγύης δεν μπορεί να αποκλειστεί). Ο Πολάκης τα είπε γιατί αυτός είναι ο κόσμος όπως τον ονειρεύεται. Ένας κόσμος που το Κόμμα (του Πολάκη φυσικά) φυλακίζει κατά το συμφέρον του. Τα είπε επειδή αυτό επιβάλλει η ιδεολογία του. Τα είπε επειδή αυτός είναι ο κυβερνητικός σχεδιασμός. Τέλος, τα είπε για να μπορεί να κάνει αυτό που κάνει σήμερα. Να επαίρεται για την προφυλάκιση του συντρόφου Γιάννου σα να είναι κυβερνητικό κατόρθωμα. Σε σας μπορεί να φαίνεται φρικαλέο, αλλά στο κοινό του Πολάκη πιάνει και στις δύσκολες εκλογές που έρχονται 1000 ψήφοι πάνω μπορεί να σημαίνουν την συνέχιση καταβολής της βουλευτικής αποζημίωσης και (ίσως το σημαντικότερο) την διατήρηση της βουλευτικής ασυλίας.
Μοναδικοί χαμένοι του δώρου αυτού η Δικαιοσύνη και (για όσους δεν γουστάρουν δικτατορίες του προλεταριάτου ή οποιασδήποτε άλλης τάξης) η Δημοκρατία. Γιατί η φράση αυτή, μέχρι η παράταξη του συντρόφου Πολάκη και του αρχηγού του βρεθεί στην αντιπολίτευση, θα είναι αναπόφευκτα το φίλτρο μέσα από το οποίο θα βλέπουμε κάθε απόφαση της Δικαιοσύνης (η κεφαλή της οποίας, για να μην ξεχνιόμαστε, διορίστηκε από την κυβέρνηση του συντρόφου Πολάκη). Και για κάθε προφυλάκιση ή καταδικαστική απόφαση θα έχουμε μια αμφιβολία. Ακόμα κι εκεί που δεν θα έπρεπε να έχουμε καμία. Και οι προφυλακισμένοι ή οι καταδικασμένοι θα έχουν μόνο έναν να ευχαριστούν που στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας δεν θα αποκλείουμε την περίπτωση αδικίας σε βάρος τους. Τον σύντροφο Πολάκη. Και μπράβο του.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
15°
