Το ότι ο αγώνας ανάμεσα στο Κακό και το Κακό, ο καβγάς του Κοτζιά και του Καμμένου, ξεκίνησε (σύμφωνα με όλα τα ρεπορτάζ) για τα μυστικά κονδύλια δεν μου κάνει εντύπωση. Προφανώς η δυνατότητα να διαχειρίζεσαι τεράστια χρηματικά ποσά χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε κανέναν και οι ενστάσεις ή οι παρεξηγησεις που μπορεί να δημιουργηθούν από τη διαχείριση αυτή είναι στ’ αλήθεια σοβαρή αιτία τσακωμού. Κι απ’ ό,τι φαίνεται, ακόμα σοβαρότερη για τουμπεκί ψιλοκομμένο.
Ρεπορτάζ σύμφωνα με τα οποία ένας υπουργός κατηγόρησε άλλον υπουργό για τη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων, για έναν περίεργο λόγο, ακολουθήθηκαν από πολύ λίγα ρεπορτάζ για τα μυστικά κονδύλια κι από ακόμα λιγότερες ερωτήσεις. Σίγουρα πολύ λιγότερες από τις οργίλες αντιδράσεις ανθρώπων οι οποίοι, ενώ μοιάζουν εντελώς αδιάφοροι ή ακόμα και υποστηρικτικοί σε κάθε θεσμική ανωμαλία (με την κακή έννοια του όρου), έσκισαν τα ρουχαλάκια τους για τη θεσμική ανάγκη να μη συζητάμε για τα μυστικά κονδύλια και να αφήσουμε αυτό το τόσο χρήσιμο για τη χάραξη εθνικής πολιτικής μέσο στην ησυχία του.
Άνθρωποι που ανέχτηκαν ή υποστήριξαν απόπειρες παρέμβασης στη δικαιοσύνη, απόπειρες κατάργησης της διάκρισης των εξουσιών, παραινέσεις ή ανοχή σε βιαιοπραγίες και τραμπουκισμούς, επικίνδυνα παραμύθια για λεφτόδεντρα και γαϊδάρους που πετούν και χαρίζουν χρέη από δάνεια, αντισυνταγματικά δημοψηφίσματα, διορισμούς συγγενών και κολλητών, ξαφνικά μασκαρεύτηκαν σε θεσμικούς και φώναξαν με μια φωνή «ΑΦΗΣΤΕ ΗΣΥΧΑ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ» λέγοντάς μας πόσο κακό μπορεί να κάνει κάθε έρευνα που τα αφορά. Σα να μην έφτανε αυτό, άνθρωποι που από τη φύση της δουλειάς τους οφείλουν να είναι περίεργοι σε οτιδήποτε αφορά διαχείριση δημόσιου χρήματος, ξαφνικά έγιναν υποδείγματα διακριτικότητας. Λίγες μέρες μετά τα ρεπορτάζ για τις κατηγορίες στο υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός δίνει συνέντευξη τύπου και ούτε μία ερώτηση δεν αφορά τα μυστικά κονδύλια και τις κυβερνητικές πρόθεσεις για τον έλεγχο της διαχείρισης τους. Συζητάμε μέρες για τον καβγά των υπουργών, τις επιπτώσεις στις κυβερνητικές ισορροπίες και ό,τι άλλη ανώδυνη παπαριά μπορεί κανείς να σκεφτεί, αλλά για την αιτία του καυγά σφυρίζουμε αδιάφορα σαν τσιλιαδόροι σε ριφιφί. Πιθανότατα αυτή να είναι και η καλύτερη στάση αν σκεφτεί κανείς την εισαγγελική ευαισθησία που οδήγησε σε προκαταρτική έρευνα σε βάρος του σάιτ iefimerida.
Το πιο περίεργο είναι ότι η οργή των συμπολιτών που φυλάνε τις θεσμικές Θερμοπύλες των μυστικών κονδυλίων δεν προκλήθηκε από κάποια απαίτηση να καταργηθούν τα κονδύλια ή να δημοσιευτούν οι λεπτομέρειες της διαχείρισης τους. Αν εξαιρέσουμε την Ένωση των Κεντρώων και άλλους γραφικούς, αυτό που κυρίως ακούστηκε είναι η ανάγκη να βρεθεί ένας τρόπος η διαχείριση των κονδυλίων αυτών να ελέγχεται. Είναι να σταματήσει η εντελώς ανεξέλεγκτη διαχείριση εκατομμυρίων από κάθε υπουργό. Ένα αίτημα μάλλον λογικό και μάλλον εύκολο να ικανοποιηθεί αν σκεφτεί κανείς πως το να δημιουργηθεί μια ολιγομελής επιτροπή ελέγχου (τα μέλη της οποίας προφανώς θα υποχρεούνται σε εχεμύθια και άλλα αυτονόητα) δεν είναι δα και το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο.
Καταλαβαίνω ότι για τους περισσότερους, όπως φυσικά και για μένα, οι υπουργοί του Αλέκση είναι υπεράνω πάσης υποψίας. Υπό αυτήν την έννοια κανένας έλεγχος δεν απαιτείται στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα εκατομμύρια των μυστικών κονδυλίων. Στην Ελλάδα, άλλωστε, υπάρχει παράδοση χρηστής διαχείρισης του δημοσίου χρηματος. Όμως, υπάρχει ο κίνδυνος κάποια στιγμή να υπουργοποιηθούν άνθρωποι οι οποίοι θα εκμεταλλευτούν την απουσία ελέγχου και θα αρχίσουν να μοιράζουν τα κονδύλια σε συγγενείς και φίλους, σε δημοσιογράφους που θα φροντίζουν την εικόνα και την ατζέντα τους, σε κομματικά στελέχη και γενικά θα τα κάνουν ό,τι γουστάρουν και ό,τι τους συμφέρει. Και μπορεί ο κίνδυνος αυτός να είναι μακρινός, αλλά των φρονίμων τα παιδιά κλπ. Μέχρι τότε βέβαια ίσως να πρέπει να ακολουθήσουμε τις νουθεσίες των ευαίσθητων με τα κονδύλια συμπολιτών που δεν καταλαβαίνουν την ανάγκη ελέγχου και να επιτρέψουμε στους υπουργούς να τα διαχειρίζονται με την ίδια άνεση που διαχειρίζονται και τα λεφτά της τσέπης τους. Και μπράβο τους.
10°
