Αισθανθήκαμε ότι δικαιώθηκε το δίκιο, και με το δίκιο μας. Κοιτάξτε όμως παιδιά. Δεν δικάζει η κυβέρνηση, δικάζει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση, το πολύ να ευνοήσει μια κάποια κωλυσιεργία, έτσι ώστε οι αποφάσεις να βγαίνουν σε χρόνο που να την βολεύει. Κι εγώ σου λέω ότι αν οι δημοσκοπήσεις δεν ήταν ανάδρομες αλλά πήγαιναν Αριστερά και οι ΑΝΕΛ ακόμα αριστερότερα, τότε διόλου απίθανο η Ηριάννα να είχε ξεμείνει τράνζιτο μεταξύ πρωτοδικείου και εφετείου και να έβγαινε από τη φυλακή, αθώα ετών 45. Πρώτη φορά βλέπετε «εργαλειοποίηση» κατηγορουμένου;
Ψιτ, δεν το μάθατε από μένα αλλά δικαστική κωλυσιεργία παράγεται κι αλλού, για άλλους λόγους. Αφού έτσι μου ’ρχεται να τους παραχωρήσω την πιλοτή συν δυο στεγασμένες θέσεις για πάρκινγκ, μπας και λυθεί το πρόβλημα της αίθουσας και τελειώσει επιτέλους η δίκη της «εγκληματικής οργάνωσης», προτού αραχνιάσουν οι δικαστές, πιάσει πουρί η δικογραφία και σαπωνοποιηθεί ολοσχερώς η Β’ Πειραιώς.
Προς το παρόν, η μόνη που βλέπω να βγάζει αφρούς είναι η μεσαία τάξη, ο μέσος νους, τα μισά της χιλιάδας που δεν είναι πια καθόλου αυτονόητο ότι είναι τα πεντακόσια. Αμ πόσα να είναι; Να είναι, να είναι όσα τα βγάζει ο Τσίπρας για πλεόνασμα, για bonus από το προσφάτως συμπεφωνημένο δουλεμπόριο προσφύγων, για το habemus πρόεδρο από τον λαό, για το πόκερ με τις συντάξεις, για το χάι με την κάνναβη, για την κατάκτηση του διαστήματος που επιτυγχάνει ο Νίκος ο Παππάς με την αράδα σου θα πας. Γιατί δηλαδή; Σάμπως οι άλλοι ήταν καλύτεροι τότε που έταζαν γεφύρια, που μακάρι τώρα να τα ’χαμε, να εποπτεύει από εκεί πάνω την επικράτειά της η Δούρου;
Μην κάνετε όρεξη. Το λέει και το τραγούδι: αν δεν στοιχειώσουμ’ άνθρωπο δεν θα φτάσουμε έτσι εύκολα σε εκλογές. Μόνον που μέχρι τότε, αυτή που θα στοιχειώσει, δεν θα είναι του πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα. Τι γιατί; Άσχημοι-ες είμαστε εμείς για στοιχειά;
«Ένας πιχάει με το μυστρί, κι άλλος με τον ασβέστη»
