Ανακοίνωση εξέδωσε το Ποτάμι με αφορμή την ετήσια έκθεση του ΑΣΕΠ, σημειώνοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει δημοσίους υπαλλήλους - όμηρους του κόμματός του κι όχι επαγγελματίες της διοίκησης που θα οργανώσουν ένα σύγχρονο κράτος, ακόμα κι αν χρειαστεί να συγκρουστούν με τις πελατειακές λογικές της μεταπολίτευσης».
Η ανακοίνωση του κόμματος:
Το Ποτάμι, ήδη από τον Σεπτέμβριο 2016, είχε εντοπίσει και αναδείξει ότι οι σχετικοί δείκτες της στατιστικής αρχής έδειχναν μια κατακόρυφη αύξηση προσλήψεων: 27.700 μέσα σ’ έναν χρόνο. Η απάντηση της κυβέρνησης στις καταγγελίες του Ποταμιού ήταν ότι «αυτοί δεν είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά συμβασιούχοι, οχταμηνίτες κι εννιαμηνίτες».
Τις καταγγελίες του Ποταμιού επιβεβαιώνει η ετήσια έκθεση του ΑΣΕΠ για το 2016: Οι προσλήψεις συμβασιούχων παρουσίασαν μεγάλη αύξηση ενώ οι μόνιμοι υπάλληλοι μειώθηκαν. Οι κυβερνώντες προτιμούν να προλαμβάνουν συμβασιούχους για δύο λόγους: Εκμεταλλεύονται την ανάγκη για εργασία των ανθρώπων και δημιουργούν έναν κομματικό στρατό, και οι προσλήψεις συμβασιούχων γίνονται με πιο χαλαρές διαδικασίες απ’ ότι οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με αποτέλεσμα να μπορεί ευκολότερα να τις επηρεάσει το μακρύ κομματικό χέρι των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Το Ποτάμι πιστεύει ότι χωρίς μια επαγγελματική και καλά οργανωμένη δημόσια διοίκηση δεν θα καταφέρουμε να βγούμε από τον κρίση. Γι’ αυτό πρέπει να δυναμώσουμε τον επαγγελματισμό στο δημόσιο, και να ενισχύσουμε τις υπηρεσίες που είναι υποστελεχωμένες, με επαγγελματίες. Γι’ αυτό πρέπει κάθε πρόσληψη να γίνεται με ανοιχτές διαδικασίες και με σαφή περιγραφή της θέσης εργασίας.
Πρέπει, επίσης, να δοθεί τέλος στο καθεστώς ομηρίας χιλιάδων συμπολιτών μας συμβασιούχων, στους οποίους υπόσχονται και ξε-υπόσχονται, κατά το δοκούν, μονιμοποίηση, οι κυβερνώντες. Να ξεκαθαρίσει τώρα το τοπίο και να γίνει γνωστό ποιες από αυτές τις θέσεις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Ο ΣΥΡΙΖΑ διάγει τον τρίτο χρόνο στην κυβέρνηση κι ακόμα δεν ξέρει ποιες είναι αυτές οι θέσεις. Ή μάλλον δεν θέλει να πει, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιεί την εργασιακή αβεβαιότητα για να εκβιάζει αυτούς τους ανθρώπους.
