«Ή κωλοτούμπα ή δραχμή» ήταν ο τίτλος ενός άρθρου που είχα γράψει αμέσως μετά τις εκλογές του Γενάρη.
Σήμερα (Δευτέρα πρωί, ώρα 12.30, ενώ είναι σε εξέλιξη η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών), έχω τη γνώμη ότι το ερώτημα είναι ακριβώς το ίδιο.
Μόνο που οι συνθήκες είναι πολύ χειρότερες. Παρά τη συντριπτική της νίκη ή εξαιτίας ακριβώς της συντριπτικής της νίκης, η κυβέρνηση είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, και μαζί της η ελληνική κοινωνία: εκροή κεφαλαίων στα ύψη (των πλουσίων φυσικά, οι φτωχοί δεν έχουμε τι να βγάλουμε έξω), κλειστές τράπεζες, 2 στους 3 Έλληνες εκτός οικονομικής πραγματικότητας (61% είναι αυτό, δεν είναι παίξε γέλασε. To σέβομαι, μα ήδη από σήμερα δε μετράει), βολονταρισμός του κ. Τσίπρα / του κ. Καμμένου /των υπουργών τους / της κοινωνίας στα ύψη, Χρυσή Αυγή να πανηγυρίζει και να προειδοποιεί, όλοι σχεδόν οι ξένοι να προεξοφλούν το Grexit, κοινωνία που περιμένει ένα θαύμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει μέσα στις λίγες επόμενες μέρες, κατακράτηση των χρημάτων στις τραπεζικές θυρίδες, σταμάτημα κάθε συναλλαγής στη χώρα (εκτός από λαϊκές και σούπερ μάρκετ και ό,τι άλλο γίνεται με σκοπό οι εγκλωβισμένοι καταθέτες να γλιτώσουν τα χρήματά τους από το επαπειλούμενο κούρεμα), εθνολαϊκισμός ανεβασμένος υπό το προσωπείο της εθνικής αξιοπρέπειας (τους δείξαμε εμείς, είδαν τι είναι οι Έλληνες, οι εκβιασμοί δεν περνάνε κλπ κλπ), καμιά αυτοκριτική των ψηφοφόρων από το ’81 και μετά και –βεβαίως– ούτε καμιά των κυβερνώντων, ύφεση να διαδίδεται ραγδαία ενώ τα υφεσιακά μέτρα δεν έχουν έρθει ακόμα- μέχρι και παραίτηση Βαρουφάκη.
Με δυο λόγια: Οι κ. Τσίπρας - Καμμένος πήραν μια κοινωνία στην Εντατική και την έφεραν στην πόρτα του Νεκροτομείου. Μέσα σε 5 μήνες έκαναν την κατάσταση χειρότερη, απ’ ό,τι οι άλλοι σε σχεδόν 5 χρόνια.
Και τώρα, το δίλημμα επανέρχεται: Ή κωλοτούμπα ή δραχμή (ξανά).
Αν γίνει η κωλοτούμπα (με την κάλυψη του συμβουλίου των αρχηγών; Με διευρυμένη κυβέρνηση;) τι θα κάνει όλος αυτός ο κόσμος που με ευθύνη του πρωθυπουργού βαυκαλίζεται τώρα στην αξιοπρέπειά του; Όλοι αυτοί που «νίκησαν» χτες; Πού θα ξεσπάσει; Πώς θα δεχτεί τα μέτρα που θα είναι πολύ χειρότερα όχι από το μέιλ Χαρδούβελη, μα κι από όσα απορρίφτηκαν μόλις χτες στο δημοψήφισμα; Ποιες πολιτικές συνέπειες θα έχει η αγανάκτησή τους; (Καιι ποια συμφωνία -και πώς- θα περάσει από τη Βουλή, ενώ δεν πέρναγε η προηγούμενη, και γι΄αυτό έγινε το δημοψήφισμα;).
Αν δε γίνει η κωλοτούμπα, η δραχμή είναι σίγουρη. Και τότε –γράφω ακριβώς τα ίδια με πάνω– τι θα κάνει όλος αυτός ο κόσμος που με ευθύνη του πρωθυπουργού βαυκαλίζεται τώρα στην αξιοπρέπειά του; Όλοι αυτοί που «νίκησαν» χτες; Πού θα ξεσπάσει; Πως θα δεχτεί την τρομερή κατάσταση που θα προκύψει από την ανταλλακτική οικονομία, τη δραχμή, την πείνα και τη διάλυση των πόλεων, τη φτώχεια; Ποιες πολιτικές συνέπειες θα έχε η αγανάκτησή τους;
Τώρα το δίλημμα πρέπει να λυθεί μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα (πόση διαπραγμάτευση και σούπα μούπες, πόσες εκλογές, πόσα δημοψηφίσματα και πόσοι υπουργοί μπορούν να καταναλωθούν πια στη χαρακτηριστική ελληνικού τύπου χρονοτριβή;) και με το μαχαίρι στο λαιμό. Και πρέπει να το απαντήσει άμεσα η κυβέρνηση των «νικητών», γιατί αλλιώς –όπως έγραφα προχτές– «θα τρώμε αξιοπρέπεια και ψηφοδέλτια της 5ης Ιουλίου». Α, και ανθρωπιστική βοήθεια, που θα στέλνει ο κ. Σουλτς και στο 61% και το 39%.
Η συνειδητοποίηση των «νικητών» ότι έχασαν κι αυτοί μαζί με τους «ηττημένους» θα είναι, ίσως, ό,τι χειρότερο έχουμε ζήσει. Οι Έλληνες καταναλώνουν ψυχολογία, αγανάκτηση και λόγια, αντί για οικονομία, ψυχραιμία και λογική.
Αυτό ακριβώς φοβάμαι. Κι όταν θα έρθει η διάλυση, μικρή σημασία θα έχουν οι όποιες προηγούμενες ευθύνες του Καραμανλή, του Παπανδρέου, του Παπαδήμου, του Σαμαρά ή του Βενιζέλου. Τον άνθρωπο του «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» θα κοιτάζουν όλοι. Αυτόν που χτες το βράδυ πανηγύριζε με τους οπαδούς του.
Τα σέβη μου, κύριε Τσίπρα, κύριε Καμμένε και κύριε Μιχαλολιάκο, νικητές της 5ης Ιουλίου.
Υ.Γ. Μακάρι να κάνω λάθος, να μου διαφεύγει κάτι, να είμαι ένα σκέτος απαισιόδοξος, να είμαι «χρήσιμος ηλίθιος», να είμαι ξενόδουλος (όπως με είπαν αρκετοί φίλες και φίλες τελευταία) και να τα γράφω έτσι γιατί είμαι βαλτός. Χίλιες φορές μακάρι να είμαι εγώ τέτοιος, να μην ισχύουν αυτά που γράφω, και να μπορέσει ο πρωθυπουργός να λύσει το πρόβλημα που ο ίδιος επέτεινε τόσο αυτούς τους μήνες.
15°
