Sirens: Γιατί θα γίνει viral η καινούργια σειρά του Netflix

Σαν καλό και πιστό Netflix junkie έκανα, πριν λίγες μέρες, ένα διάλλειμα από τα απολαυστικά και ολοκαίνουργια true crime ντοκιμαντέρ της πλατφόρμας, τα οποία καταβροχθίζω αμάσητα, και είπα να δώσω μια ευκαιρία στην καινούργια σειρά «Sirens».

Τζούλιαν Μουρ, Sirens © Netflix

Το «Sirens», όπως και το περσινό «The Perfect Couple» του Netflix, είναι μία μίνι σειρά λίγων επεισοδίων, το οποίο θα παρομοίαζα σαν είδος με τα βιβλία που συνήθως επιλέγουμε να διαβάσουμε το καλοκαίρι σε κάποια παραλία: ανάλαφρο, με λίγη ίντριγκα και μυστήριο, λίγες ανατροπές, αλλά ως επί το πλείστον προβλέψιμο και διασκεδαστικό. Και δεν απογοητεύτηκα. Όσα πράγματα και αν θελήσουμε να τους προσάψουμε, τέτοιου είδους σειρές έχουν εν μέρει το ακαταλόγιστο γιατί δεν υπόσχονται κάτι παραπάνω από αυτό που προσφέρουν, και δεν υποκρίνονται ό,τι είναι κάτι άλλο απ’ αυτό που πραγματικά είναι. Οπότε, αν μη τι άλλο, σε αυτό είναι πιστά και τίμια. Ομολογουμένως το «The Perfect Couple» δεν μου άρεσε τόσο, αλλά για αυτό ίσως έφταιγε το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια με έχει κουράσει η προβλέψιμη και επαναλαμβανόμενη περσόνα που υποδύεται πια στις περισσότερες δουλειές της η Νικόλ Κίντμαν, κάτι το οποίο έχει γίνει πια τόσο εμφανές που πέρυσι ήταν πολλά τα μέσα που το σχολίασαν αρνητικά.

Ο κόσμος του «Sirens» είναι αυτός των ultra rich, δηλαδή των δισεκατομμυριούχων, των εξοχικών τους ―τα οποία ουσιαστικά είναι μικρά χωριά― και της εκτός πραγματικότητας ζωής που κάνουν. Πίσω από αυτό, βέβαια, υπάρχει συνήθως και η υποχθόνια αίσθηση του «μην τα βλέπεις όλα τέλεια και φανταχτερά, έχουν και αυτοί προβλήματα». Πρωταγωνίστριες της σειράς είναι η Μικέλα, την οποία υποδύεται η Τζούλιαν Μουρ, η οποία παίζει τη σύζυγο, και πρώην μεγαλοδικηγόρο, του δισεκατομμυριούχου Κέβιν Μπέικον ―και οι δύο παίζουν εξαιρετικά―, η Σιμόν, η προσωπική βοηθός της Μικέλα, την οποία υποδύεται η Μίλλι Άλκοκ, και η αδερφή της Σιμόν, η Ντέβον, την οποία υποδύεται η Μέγκαν Φέι ―η οποία παρεμπιπτόντως έπαιζε και στο «The Perfect Couple».

Η σειρά ξεκινά με την ατίθαση Ντέβον, η οποία ντύνεται στα μαύρα, καπνίζει τσιγάρα, έχει περιστασιακές σεξουαλικές επαφές και προσπαθεί να φροντίσει τον άρρωστο πατέρα της με άνοια στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, να παίρνει την απεγνωσμένη και επιπόλαιη απόφαση να πάει να βρει την αδερφή της στο νησί όπου δουλεύει. Ενώ η Ντέβον φτάνει, απρόσκλητη, επειδή χρειάζεται βοήθεια με τον πατέρα της και δεν τα καταφέρνει πια μόνη της, σύντομα ξεκινά να ανησυχεί ότι η αδερφή της είναι μέλος μιας αίρεσης με επικεφαλής την εργοδότριά της, την οποία η Σιμόν αποκαλεί Κίκι.

Η σειρά φαίνεται να δανείζεται στοιχεία τόσο από το «White Lotus», το «The Residence» και το «Upstairs, Downstairs», όσο και από όλες τις άλλες σειρές ή ταινίες που μας παρουσιάζουν αυτόν τον κόσμο που εμείς, ως πλέμπα, δεν θα δούμε ποτέ ούτε στα όνειρά μας. Πολύ σύντομα, δε, μπορούμε να δούμε ότι εδώ, κάτι δεν πάει καλά, και το μυαλό μας ―έχοντας δει πολλές σειρές και ακόμα περισσότερα ντοκιμαντέρ― μυρίζεται φόνους, ψέματα, και μερικές φορές ίσως και κάτι μεταφυσικό.

Το ενδιαφέρον όμως με το «Sirens» είναι ότι, πρώτον, καταφέρνει να είναι αστείο, και, δεύτερον, είναι εντέλει πολύ λιγότερο προβλέψιμο απ’ όσο φανταζόσουν ή περίμενες. Βέβαια, μερικές φορές αισθάνεσαι ότι η σειρά είναι αναζωογονητικά απρόβλεπτη, και άλλες λίγο ασύνδετη ―όπως το τέλος του, το οποίο ομολογώ με απογοήτευσε, όχι λόγω της έκβασης καθαυτής, αλλά λόγω του ό,τι δεν το «έδεσε» σωστά και δεν το υποστήριξε αρκετά κατά τη διάρκεια των πέντε επεισοδίων.

© Netflix

Σχετικό Άρθρο

TV + Series Netflix: Οι σειρές και ταινίες που έρχονται τον Ιούνιο

Ελένη Βαρδάκη 01.06.2025, 12:23

Ενώ ως τότε φαίνονταν όλα να ξετυλίγονται με μια κάποια συνοχή, ενώ κατάφερε με επιτυχία, θεωρώ, να μην πέσει σε κάποιες εύκολες «παγίδες» όσον αφορά τους χαρακτήρες, ενώ παρουσίασε ικανοποιητικά μια στοιχειώδη πολυπλοκότητα των πρωταγωνιστών, και δεν αρκέστηκε σε όλα τα κλισέ, σού έδινε μερικές φορές την εντύπωση ότι για να πάει παραπέρα, οι δημιουργοί της σειράς θα έπρεπε να κάνουν περισσότερη δουλειά, περισσότερα επεισόδια, και να πάρουν περισσότερα ρίσκα, κάτι το οποίο εντέλει αποφάσισαν να μην τολμήσουν. Όπως και να ‘χει, δίνει ό,τι υπόσχεται, και παρόλο που θα μπορούσε να είχε προσφέρει περισσότερα, διασκεδάζει και ικανοποιεί, οπότε, στο τέλος της ημέρας, αξίζει τον κόπο.