Συνέβη σαν σήμερα, 3 Απριλίου: Το 1973 πραγματοποιείται η πρώτη κλήση από κινητό τηλέφωνο. Η συσκευή έχει ύψος 25 εκατοστά και ζυγίζει 840 γραμμάρια.
Η πρώτη κλήση κινητού τηλεφώνου έγινε σαν σήμερα, στις 3 Απριλίου 1973, από τον μηχανικό της Motorola Μάρτιν Κούπερ, ο οποίος πραγματοποίησε τη συνομιλία που έγραψε ιστορία περπατώντας στους δρόμους της Έκτης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης.
Ο Κούπερ σήκωσε το πρωτότυπο, πάμβαρο για τα σημερινά δεδομένα τηλέφωνο στο αυτί του και κάλεσε έναν επαγγελματικό ανταγωνιστή του, τον Τζόελ Ένγκελ της Bell Laboratories στην AT&T, για να δηλώσει ότι η ομάδα του στη Motorola είχε επινοήσει ένα λειτουργικό φορητό τηλέφωνο.
«Υπήρχε σιωπή στην άλλη άκρη της γραμμής», θυμάται ο Κούπερ σε συνέντευξή του στο Bloomberg το 2015. «Μέχρι σήμερα, ο Τζόελ δεν θυμάται αυτό το τηλεφώνημα και δεν είμαι σίγουρος ότι τον κατηγορώ».
Το δύσχρηστο τηλέφωνο, σχεδόν τόσο μεγάλο όσο ένα κουτί παπουτσιών, επέτρεπε στον χρήστη να μιλήσει για 35 λεπτά και χρειαζόταν 10 ώρες για να επαναφορτιστεί, σύμφωνα με το περιοδικό Wired.
Η Motorola πέρασε 10 χρόνια ξεπερνώντας τεχνικά και ρυθμιστικά εμπόδια και ξεκίνησε την εμπορική υπηρεσία το 1983, χρησιμοποιώντας ένα πιο λεπτό μοντέλο, βάρους 450 γραμμαρίων, που κόστιζε μεταξύ 3.500 και 4.000 δολάρια.
Τα πρώτα τηλέφωνα ήταν πολύ μεγάλα και ακριβά για να ταιριάζουν στους περισσότερους καταναλωτές, αλλά έθεσαν τις βάσεις για τα σημερινά κομψά, ελαφριά και τεχνολογικά άρτια μοντέλα, που έχουν γίνει βασικός εξοπλισμός σχεδόν για όλους.
Τα δειλά βήματα της κινητής τηλεφωνίας και η γιγάντωση της επανάστασης
Το πρώτο εμπορικό αυτοματοποιημένο δίκτυο κυψελών ξεκίνησε στην Ιαπωνία από τη Nippon Telegraph and Telephone το 1979. Το 1981 ακολούθησε η ταυτόχρονη έναρξη του συστήματος Nordic Mobile Telephone (NMT) σε Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία και Σουηδία. Στη συνέχεια ακολούθησαν αρκετές άλλες χώρες, από τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980.
Στην αρχή της δεκαετίας του ’90 άρχισε η απογείωση των κινητών τηλεφώνων, με την ψηφιοποίηση δικτύων και συσκευών. Τα κινητά έγιναν μικρότερα, χωρούσαν στην παλάμη και έμπαιναν έστω και με δυσκολία στην τσέπη του χρήστη τους. Περάσαμε έτσι στα κινητά της δεύτερης γενιάς (2G), που παρείχαν και άλλες ευκολίες, όπως την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών.
Το 1991, η ψηφιακή τεχνολογία δεύτερης γενιάς κυψελών (2G) ξεκίνησε στη Φινλανδία από τη Radiolinja και χρησιμοποιούσε το πρότυπο GSM. Αυτό προκάλεσε τον ανταγωνισμό στον τομέα καθώς οι νέοι φορείς ήταν ανταγωνιστές των υφιστάμενων φορέων εκμετάλλευσης δικτύων 1G.
Στις αρχές του 21ου αιώνα, ήρθαν τα κινητά τρίτης γενιάς (3G), με τις απεριόριστες δυνατότητες των πολυμέσων. Η επανάσταση ξεκίνησε στην Ιαπωνία και το NTT DoCoMo, με το πρότυπο WCDMA. Μετά ακολούθησαν οι βελτιώσεις 3.5G, 3G+ ή turbo 3G βασισμένες στην οικογένεια πρόσβασης πακέτων υψηλής ταχύτητας πακέτων, επιτρέποντας στα δίκτυα UMTS να έχουν υψηλότερες ταχύτητες και χωρητικότητα μεταφοράς δεδομένων.
Το δίκτυο 4G πρωτοπαρουσιάστηκε το 2009. Οι πρώτες δύο εμπορικά διαθέσιμες τεχνολογίες με την ονομασία 4G ήταν το πρότυπο WiMAX που προσφέρεται στη Βόρεια Αμερική από τη Sprint και το πρότυπο LTE το οποίο προσφέρθηκε για πρώτη φορά στη Σκανδιναβία από την TeliaSonera.
To 2017 παρουσιάστηκε πιλοτικά σε εργαστηριακά πειράματα το δίκτυο 5G. Οι ταχύτητες του δικτύου 5G μπορούν να φτάσουν έως και 25gbps.
