Ναυάγιο του 1894 εντοπίστηκε στις ΗΠΑ: Ο υγρός τάφος του διέφευγε για χρόνια από τους κυνηγούς ναυαγίων - Η τραγική μοίρα των ναυτών του.
Ένα «υπέροχα διατηρημένο» ναυάγιο του 1894 βρέθηκε εκατοντάδες πόδια κάτω από την παγωμένη επιφάνεια της λίμνης Χιούρον κοντά στην πολιτεία του Μίσιγκαν των ΗΠΑ.
Η ανακάλυψη του Ironton επιβεβαιώνει την ιστορία των δύο μοναδικών επιζώντων, γύρω από το πώς χάθηκαν οι υπόλοιποι ναύτες που επιβιβάστηκαν στη σωσίβια λέμβο του σκάφους.
Μια τρομερή νύχτα τον Σεπτέμβριο του 1894, το φορτηγό πλοίο μήκους 58 μέτρων συγκρούστηκε με έναν μεταφορέα σιτηρών, βυθίζοντας και τα δύο σκάφη.
Ο καπετάνιος του Άιροντον και έξι ναύτες ανέβηκαν σε μια σωσίβια λέμβο, αλλά αυτή σύρθηκε στον πυθμένα πριν προλάβουν να την αποσπάσουν από το πλοίο. Δύο μέλη του πληρώματος επέζησαν.
Το ναυάγιο του 1894 και η οδυνηρή επιβεβαίωση των μαρτυριών
Ο υγρός τάφος του πλοίου διέφευγε για πολύ καιρό από τους κυνηγούς ναυαγίων, αλλά το μυστήριο έχει πλέον λυθεί, δήλωσαν την Τετάρτη αξιωματούχοι του Thunder Bay National Marine Sanctuary, στην Αλπίνα του Μίσιγκαν.
Μια ομάδα ιστορικών, υποβρύχιων αρχαιολόγων και τεχνικών εντόπισε τα συντρίμμια το 2019 και ανέπτυξε τηλεκατευθυνόμενες κάμερες για να τα σαρώσει και να τα τεκμηριώσει, δήλωσε ο επιθεωρητής του καταφυγίου, Τζεφ Γκρέι.
Βιντεοσκοπημένα πλάνα δείχνουν το Άιροντον όρθιο στον πυθμένα της λίμνης, εκατοντάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια και «αξιοσημείωτα διατηρημένο» από το κρύο, γλυκό νερό, είπε ο Γκρέι.
Δεν βρέθηκαν ανθρώπινα λείψανα. Αλλά η σωσίβια λέμβος παραμένει δεμένη στο μεγαλύτερο σκάφος, μια οδυνηρή επιβεβαίωση των μαρτυριών.
«Οι αρχαιολόγοι μελετούν ευρήματα για να μάθουν για το παρελθόν. Αλλά δεν είναι αντικείμενα αυτό που στην πραγματικότητα μελετάμε, είναι άνθρωποι», είπε ο Γκρέι.
«Και αυτή η σωσίβια λέμβος… Σε συνδέει πραγματικά με την τοποθεσία και υπενθυμίζει πόσο ισχυρές είναι οι λίμνες και πώς πρέπει να ήταν να δουλεύεις και να χάνεις ανθρώπους σε αυτές».
Στην έρευνα συμμετείχαν οργανισμοί, συμπεριλαμβανόμενου του Ocean Exploration Trust, που ιδρύθηκε από τον Ρόμπερτ Μπάλαρντ και ο οποίος εντόπισε τα συντρίμμια του Τιτανικού και του γερμανικού θωρηκτού Μπίσμαρκ.
«Ελπίζουμε αυτή η ανακάλυψη να συμβάλει σε ένα είδος επιλόγου για τις εκτεταμένες οικογένειες όσων χάθηκαν στο Άιροντον και τις κοινότητες που επηρεάστηκαν από την απώλειά του», είπε ο Μπάλαρντ.
«Το Άιροντον είναι ένα ακόμη κομμάτι του παζλ γύρω από τον συναρπαστικό ρόλο της Αλπίνα στην ιστορία του εμπορίου της Αμερικής», ενώ το καταφύγιο Thunder Bay «συνεχίζει να αποκαλύπτει χαμένα κεφάλαια της ναυτιλιακής ιστορίας».
Τη νύχτα που βυθίστηκε το Άιροντον, αυτό και μια άλλη φορτηγίδα, το Μούνλαϊτ, ρυμουλκούνταν βόρεια από το Οχάιο, από ένα ατμοκίνητο πλοίο, όπως μια μηχανή τρένου τραβάει φορτηγά βαγόνια σε έναν σιδηρόδρομο. Είχαν προορισμό τη Μαρκέτ, στη λίμνη Σουπίριορ.
Το ατμόπλοιο έπεσε σε θαλασσοταραχή γύρω στις 12.30 το πρωί της 26ης Σεπτεμβρίου. Το Άιροντον και το Μούνλαϊτ αποσυνδέθηκαν και απομακρύνθηκαν, με το πλήρωμα του Ironton να ανοίγει πανιά και να ανάβει τη μηχανή του. Ξέφυγε από την πορεία του και έπεσε στο Οχάιο, ένα φορτηγό πλοίο φορτωμένο με 1.000 τόνους αλεύρι, περίπου 10 μίλια από το Πρεσκ Άιλ του Μίσιγκαν.
Το Οχάιο πλημμύρισε και το πλήρωμα των 16 μελών του διασώθηκε από το Μούνλαϊτ. Το Άιροντον έμεινε στην επιφάνεια περισσότερο από μία ώρα πριν βυθιστεί.
Οι εφημερίδες της εποχής ανέφεραν ότι ο Γουίλιαμ Πάρι, μαζί με άλλους δύο ναύτες του Άιροντον επέπλευσαν στη λίμνη για περίπου 30 λεπτά έως ότου ένα άλλο ατμόπλοιο, το Τσαρλς Χέμπαρντ, εμφανίστηκε και κατέβασε μια σωσίβια λέμβο.
Πήραν τους άλλους δύο άντρες του Άιροντον, αλλά ένα κύμα ανέτρεψε το σκάφος, πετώντας τους πάντες στο νερό. Τα μέλη του πληρώματος του Χέμπαρντ πέταξαν σκοινιά και διέσωσαν τους ναυαγούς, εκτός από τον δόκιμο του Άιροντον, ο οποίος δεν κατόρθωσε να κρατηθεί.
25°
