Επειδή δύο βδομάδες πιο πριν είπα ότι το site της Βουλής δεν υπάρχει και έσφαλα, θέλω να επανορθώσω και να δηλώσω την ταπεινή μου συγνώμη προς το καινούργιο site της Βουλής, διότι πράγματι υπάρχει.
Επειδή δύο βδομάδες πιο πριν είπα ότι το site της Βουλής δεν υπάρχει και έσφαλα, θέλω να επανορθώσω και να δηλώσω την ταπεινή μου συγνώμη προς το καινούργιο site της Βουλής, διότι πράγματι υπάρχει. Λειτουργεί παράλληλα με το παλιό και βρίσκεται στο www.hellenicparliament.gr. Είναι αυτό το περίφημο site που κόστισε μόλις 890.000 ευρώ.
Έγινε μάλιστα και δημόσια διαβούλευση που κράτησε από τις 28/7/2008 μέχρι τις 22/8/2008, δηλαδή ακριβώς την περίοδο των διακοπών. Κάτι σαν τα 17,5 δις που έδωσαν στις τράπεζες τη Δευτέρα του Πάσχα, πριν προλάβουμε να χωνέψουμε τ’ αρνί, κι ύστερα από δύο μέρες αποφάσισαν πως για την άνοδο των spreads έφταιγαν οι συντάξεις και το δώρο των Χριστουγέννων.
Στο απολογητικό κείμενο που συνοδεύει τη δικαιολόγηση αυτού του ποσού, ξεδιπλώνεται σε όλο το μεγαλείο του το ελληνικό «δαιμόνιο» και ο λόγος που αυτή η χώρα έχει χρεοκοπήσει. Αναφέρεται λοιπόν πως από τα 890.000 ευρώ, τα 678.000 δόθηκαν για αγορά εξοπλισμού και λογισμικού που παραμένει στην κυριότητα της Βουλής. Με λίγα λόγια, ρε παιδιά, δεν σας τα φάγαμε, αγοράσαμε σέρβερ και προγράμματα. Φυσικά είναι προφανές πως με 678.000 ευρώ σε υλικά και προγράμματα στήνεις ένα μικρό google κι όχι ένα μέτριο site σαν κι αυτό της Βουλής.
Πρόκειται πρακτικά για ένα παλιό και δοκιμασμένο κόλπο τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, που κάποιες φορές υπερτιμολογούν τα υλικά προκειμένου ο πελάτης να νιώσει πως αγοράζει «αξία» και υποτιμολογούν τη δουλειά για να είναι «φτηνή». Με αυτό τον τρόπο βγάζουν μερικές καλές προμήθειες από τα υλικά και ταυτόχρονα παραμένουν... φθηνοί. Φυσικά, όσο περισσότερο υπερτιμολογούν, και όσο περισσότερα και ακριβότερα υλικά λένε πως χρειάζονται, τόσο πιο μεγάλη προμήθεια παίρνουν. Το λίνουξ –που θα έριχνε στο μηδέν τις 295.000 που ξοδεύτηκαν σε άδειες λογισμικού–, ρε παιδιά, είναι τσάμπα, πώς γίνεται να δίνεις χρήματα για κάτι που είναι τσάμπα;
Κι όλα αυτά για ένα πραγματικά μέτριο site που μοιάζει σαν να βγήκε από έτοιμο template με απαρχαιωμένες λύσεις σχεδιασμού και βίντεο. Ακόμα και το blog μου χρησιμοποιεί πιο προηγμένη τεχνολογία που την κατέβασα δωρεάν από το ίντερνετ. Μου πήρε δε ίσα με δύο μέρες να τη φέρω στα μέτρα μου και σας ορκίζομαι πως δεν είχα ξαναπιάσει στα χέρια μου css κώδικα.
Μάλιστα μας κλείνουν και το μάτι λέγοντας πως το 80% του έργου χρηματοδοτήθηκε από κοινοτικά κονδύλια. Δηλαδή, ρε παιδιά, δεν ξοδέψαμε τα δικά σας χρήματα, των χαζών Ευρωπαίων ήταν.
Κι επειδή υπάρχουν άνθρωποι που σίγουρα δεν ξέρουν πόσο κοστίζει ένα site, να σας πω πως με 100.000 θα μπορούσατε να αποκτήσετε ό,τι ζητήσει η ψυχή σας κι ακόμα παραπάνω και πως ο ανάδοχος θα έκανε και κωλοτούμπες. ●
Θέλοντας να τεστάρω τις δυνατότητες και τα όρια του εργαλείου, άρχισα να ζητάω συμβουλές θεωρώντας μάλλον απίθανο (και ηθικά απωθητικό) το να το χρησιμοποιήσω. Μέσα σε μισή ώρα είχα αγοράσει μηνιαία συνδρομή.
