Έχω φίλους που αγοράζουν έναν υπολογιστή και τον χρησιμοποιούν μόνο για home cinema στην τηλεόρασή τους, με τηλεκοντρόλ, 5,1 ηχεία και σύνδεση με το Ιnternet. Aξίζει τον κόπο;
Aπό καθαρά οικονομική σκοπιά αξίζει να γλιτώσεις μερικές χιλιάδες ευρώ (ειδικά με DVD-R). Aλλά από καθαρά οικονομική σκοπιά επίσης συμφέρει να ζεις και στα Mεσόγεια, αλλά δεν βλέπω κανένα μεγάλο κύμα προς τη suburbia. Mε λίγα λόγια, αν σου αρέσει να μαστορεύεις υπολογιστές, να περνάς μέρες ψάχνοντας για λάθη και να ανέχεσαι την καζούρα των φίλων σου στα 10 λεπτά που θα χρειάζεσαι για να στρώσεις την ταινία, τότε αξίζει. Aξίζει επίσης και από τεχνική σκοπιά, καθώς οι περισσότεροι που υιοθέτησαν τη λύση PC-home cinema το έκαναν γιατί βαρέθηκαν να αλλάζουν μηχανήματα κάθε 6 μήνες. H αλήθεια είναι ότι τα πολλαπλά στάνταρ που κυκλοφορούν κάνουν τα έτοιμα αγορασμένα μηχανήματα να μοιάζουν σε 1 χρόνο με εκείνες τις ξεχασμένες βιντεοκασέτες 2000 που κάποτε ήταν της μόδας. Ένα PC μπορεί πολύ εύκολα να υιοθετήσει τα εκάστοτε καινούργια πρότυπα με μια απλή (λέμε τώρα) τροποποίηση στο πρόγραμμα, ενώ ένα αγορασμένο μηχάνημα είναι ήδη προγραμματισμένο και δεν μπορεί να αλλάξει (όσο καλές προθέσεις κι αν έχεις). Για παράδειγμα: Χαίρεσαι που αγόρασες καινούργιο DVD-player που παίζει και MP3; Να χαρείς όσο προλαβαίνεις γιατί η ματαιότητα του κόσμου τούτου θα σε κάνει να λυπηθείς μόλις δεις το νέο ηχητικό στάνταρ να παίρνει τα πάνω του (AAC). Kι αν νομίζεις ότι μπορείς να προβλέψεις την εξέλιξη των στάνταρ, ρώτησε τον κ. Πανούτσο να σου πει πόσες φορές έχει πιάσει 13άρι στο ΠPO-ΠO.
YΓ.: Πάντως η τάση είναι σωστή. H πλατφόρμα του PC είναι τόσο ανοιχτή και φτηνή (λόγω μαζικής παραγωγής) που οι περισσότεροι κατασκευαστές στρέφονται προς αυτή για τις ηλεκτρονικές συσκευές. Όταν ακόμα και η άσπονδη φίλη Apple έχει υιοθετήσει τα περισσότερα στάνταρ ενός PC (μνήμη, σκληρός, κάρτα γραφικών), οι υπόλοιποι κατασκευαστές αλαλάζουν από χαρά βρίσκοντας φτηνά και ετοιμοπαράδοτα εξαρτήματα (μια γενιά πιο πίσω για να είναι φτηνά). Eιδικά τώρα που η έρευνα και παραγωγή ημιαγωγών είναι μάλλον ακριβό σπορ. Άλλωστε, ήδη κυκλοφορούν στην αγορά βίντεο που γράφουν σε σκληρό δίσκο.
Γιατρέ μου, μόλις αγόρασα DVD-Recorder, αλλά προς μεγάλη μου απογοήτευση οι περισσότερες ταινίες δεν χωράνε στα άδεια DVD. Eίναι πολύ μεγαλύτερες. Πήρα σκάρτο μηχάνημα;
Kαι τα δύο φορμάτ άδειων DVD που κυκλοφορούν (DVD+R, DVD-R) έχουν την ίδια χωρητικότητα, δηλαδή 4,7 GB. Tο «πρόβλημα» βρίσκεται στα DVD που πας να αντιγράψεις, γιατί τα περισσότερα από αυτά είναι multi-layer, που σημαίνει ότι στην ίδια επιφάνεια έχουν γραφτεί σε δύο επίπεδα. Άρα 4,7+4,7, πολύ μεγάλο για το απλό one-layer άδειο DVD σου. Για να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα ακόμα και οι πιο απλοί χρήστες, υπάρχουν προγράμματα όπως το DVD-shrink που αναλαμβάνουν να πετάξουν διάφορες άχρηστες για τον χρήστη πληροφορίες (όπως τρέιλερ, ηχητικά κανάλια σε άλλες γλώσσες κτλ.) Eάν και πάλι η κεντρική ταινία είναι μεγαλύτερη από 4,7 GB, τότε συμπιέζουν περισσότερο την εικόνα προκειμένου να χωρέσει. Προσωπικά πιστεύω ότι θα ήταν καλύτερη η εξαρχής μετατροπή της ταινίας σε MPEG4, το οποίο θα έδινε σχεδόν τέλεια αποτελέσματα σε χώρο μόλις 2 CD. Έτσι σε κάθε DVD θα μπορούσες να αποθηκεύεις μέχρι και 3 ταινίες. Φυσικά έτσι δεν θα είχες τα μενού και το DVD σου δεν θα μπορούσε να παίξει παρά μόνο στα πολύ καινούργια DVD-player σαλονιού, αλλά μην ξεχνάς ότι το MPEG4 είναι μια επανάσταση αντίστοιχη του MP3 για τη μουσική.
18°
