Ο Bob Katsionis έχει να θυμάται από την Ίο το πρώτο ραντεβού με την Ευρυδίκη, αλλά και το χειρότερο μεθύσι της ζωής του
Αναμφισβήτητα η Ίοςείναι ο Νο1 αγαπημένος μου προορισμός. Είναι το μοναδικό μέρος που έχω περάσει ίσως και 6 ή 7 καλοκαιρινές διακοπές σε διάφορες και τελείως διαφορετικές φάσεις της ζωής μου. Πρώτη φορά πρέπει να ήταν κάπου το 2002 ή 2003. Μέναμε σε εκείνο το camping, το Far Out. Κάθε μεσημέρι πάρτι γύρω από την πισίνα και παράνοια! Αρχικά, μου είχε κάνει εντύπωση το ότι υπήρχαν ΠΟΛΛΟΙ μεταλλάδες (και αρκετοί γνωστοί μου από την Αθήνα) και αυτό με έκανε να νιώθω άνετα, μιας και στα υπόλοιπα νησιά ο κόσμος ήταν ενοχλητικά κυριλέ. Επίσης υπήρχαν τότε και νομίζω και μέχρι πρόσφατα 3 μέρη που μπορούσες να ακούσεις από ροκ μέχρι και DeathMetal!
Νομίζω πρέπει να έχει επιβιώσει μόνο το Helios, το οποίο έχει το pc στη γωνία και πάει ο καθένας και βάζει ό,τι θέλει. Υπήρχε και το Orange, θρυλικό μαγαζί με Rock-themed σφηνάκια όπου έτυχε την τελευταία φορά που πήγα εκεί με τον κουμπάρο μου να κάνουμε το χειρότερο μεθύσι της ζωής μας πίνοντας 70 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ σφηνάκια μόνοι μας, γιατί ο ιδιοκτήτης μάς είπε ότι μάλλον θα το πάρουν κάτι Νορβηγοί και του χρόνου δεν θα ήταν εκεί. Θυμάμαι ότι έχασα πλήρως όσφρηση και γεύση για μία εβδομάδα γυρνώντας στην Αθήνα.
Συμπτωματικά, την ημέρα που επέστρεψα, ήταν το πρώτο μας ραντεβού με την Ευρυδίκη για φαγητό, καλά πήγε αυτό... χαχαχα! Αυτό βέβαια ήταν το λιγότερο μιας και εξακολουθεί να υπάρχει το Slammer Bar όπου σου φοράνε ένα κράνος, σου δίνουν ένα σφηνάκι –ελαφρύ– σε νεροπότηρο και, μόλις το κατεβάσεις, σου τραβάνε μία στο κεφάλι με ένα καφάσι μπίρες, τον πυροσβεστήρα ή την ταμειακή μηχανή (!!!) Σαφώς και το δοκίμασα, τι με πέρασες; χαχαχα!
Μερικά χρόνια αργότερα πήγαμε για μήνα του μέλιτος και τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, αλλά το ίδιο όμορφα. Τότε ανακάλυψα ότι πέρα από το τρελό πάρτι, το νησί προσφέρεται εξίσου για ήρεμες διακοπές και κυρίως ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΦΑΪ. Έχει άπειρα εστιατόρια – και ένα μήνα να κάτσεις, μπορείς κάθε μέρα να είσαι και σε άλλο. Επίσης μιλάμε και για ανθρώπινες τιμές, δεν παίζουν τα ξεφτιλίκια των… γειτονικών νησιών.
Το highlight βέβαια είναι ένα απίστευτο –ας το πούμε– poolbar, το Pathos στην πλαγιά ενός ολόκληρου λόφου που βλέπει σε ένα απείρως καλύτερο ηλιοβασίλεμα από τη Σαντορίνη, ενώ ο DJ όταν ο ήλιος πέφτει –κυριολεκτικά– μέσα στη θάλασσα, βάζει κλασσική μουσική και τέτοια. Συν τη διακόσμηση που είναι κάτι που θυμίζει ίσως κάποιο παλιό game σαν το Riven, δεν ξέρω πως να το περιγράψω αλλιώς.
Στην Ίο, βέβαια, το προσωπικό μου αγαπημένο μέρος είναι το Harmony. Πρόκειται για ένα Μεξικάνικο εστιατόριο, στην άκρη ενός βράχου, όπου μαζεύονται παρέες, τραγουδάνε συνήθως κάποιοι φοβεροί τύποι, το φαΐ είναι κορυφή και το όλο feeling είναι απλά ΜΑΓΙΚΟ. Υπάρχουν επίσης παραλίες με Γαλάζια Σημαία, άψογα οργανωμένες, με water sports, εστιατόρια, καφέ και ιδιαίτερα brunch-αδικα ειδικά στον Μυλοπότα, ενώ κορυφαίες είναι και η Manganari και KoubaraBeach.
* Ο Bob Katsionis παίζει keyboards και κιθάρα, είναι μουσικός παραγωγός, δημιουργός βιντεοκλίπ, ιδιοκτήτης της Symmetric Records, έχει παίξει μεταξύ άλλων στους Firewind, Septic Flesh, Nightfall, Outloud, ενώ είναι και μέλος των Serious Black, Stray Gods, Warrior Path.
Κάποια μέρη στην Ευρώπη, πέρα από την ομορφιά τους, σε κάνουν να σκεφτείς τι σημαίνει να είμαστε ενωμένοι. Η επίσκεψη σε αυτά σε φέρνει πιο κοντά στην ουσία της ευρωπαϊκής ιδέας.
Τώρα που τελειώνει το καλοκαίρι, κοιτάω τις φωτό που τράβηξα τους τελευταίους δυο μήνες στο κινητό και ψάχνω να το βρω. Πού πήγε; Φεύγει όντως; Κι αν φεύγει, πού πάει;
21°
