Ταξιδια

Η Σκιάθος της Patrizia Falcinelli

«Η Σκιάθος υπήρξε έρωτας με την πρώτη ματιά – ένας έρωτας που απέχει μόλις εικοσιπέντε λεπτά πτήσης από την Αθήνα ή μιάμιση ώρα ταξίδι με πλοίο από την ηπειρωτική Ελλάδα»

A.V. Guest
ΤΕΥΧΟΣ 836
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Patrizia Falcinelli, πρέσβης της Ιταλίας στην Ελλάδα, γράφει για τη δική της Σκιάθο

Το απέραντο πράσινο! Η πρώτη έκπληξη που αντικρίζει κάποιος μόλις φτάνει στη Σκιάθο διά θαλάσσης ή από αέρος. Για όποιον έχει στο μυαλό του το λευκό και το μπλε των Κυκλάδων, με τις ξερολιθιές που στεγνώνει ο ήλιος, η Σκιάθος είναι ένας προορισμός που σε αναγεννά. 

Δεν θέλω, βέβαια, να αδικήσω τα υπόλοιπα, μαγευτικά, ελληνικά νησιά που αποτελούν σταθερό προορισμό ενός σημαντικού αριθμού και πολύ διαφορετικών ως προς τα ενδιαφέροντά τους Ιταλών τουριστών, στην επιλογή των οποίων συν τοις άλλοις συμβάλλουν τόσο η γεωγραφική εγγύτητα με την Ιταλία όσο και οι ομοιότητες και η αδελφική σχέση που συνδέει τους δύο λαούς. Η Ελλάδα ανέκαθεν αποτελούσε προσφιλή προορισμό εξωτερικού για παρέες νέων που ταξιδεύουν ξέγνοιαστοι για πρώτη φορά μετά τις εξετάσεις για την εισαγωγή τους στα πανεπιστήμια (η κόρη μου και οι φίλοι της επέλεξαν φέτος την Ίο)· για πιο παραδοσιακούς ταξιδιώτες οι οποίοι, αφού απολαύσουν τη λάμψη της πρωτεύουσας, δωρίζουν στον εαυτό τους μια εβδομάδα ήλιου, θάλασσας και χαλάρωσης σε ένα από τα χιλιάδες νησιά· αλλά και για όσους επέλεξαν να αποκτήσουν ένα σπίτι σε κάποιο ελληνικό νησί και να περνούν εκεί σταθερά κάποιους μήνες τον χρόνο.

Η Σκιάθος υπήρξε, όμως, έρωτας με την πρώτη ματιά – ένας έρωτας που απέχει μόλις εικοσιπέντε λεπτά πτήσης από την Αθήνα ή μιάμιση ώρα ταξίδι με πλοίο από την ηπειρωτική Ελλάδα, γεγονός διόλου ευκαταφρόνητο για τους Ιταλούς τουρίστες.

Από τη Σκιάθο εντυπωσιάστηκα καθώς αισθάνθηκα αμέσως σαν να βρίσκομαι σπίτι μου, ίσως χάρη στην ενετική παρουσία που έχει αφήσει εμφανή ακόμη τα ίχνη της στα μαγευτικά ιστορικά κτίρια και τις κατοικίες της Χώρας.

Την ίδια στιγμή, όμως, που τις αισθήσεις μου κυρίευε η ιστορία των ενετικών κατοικιών, των μουσείων και του οχυρού στο Μπούρτζι, μαγεύτηκα από τις ομορφιές της ζωηρής φύσης με τα άγρια βράχια και τους σκοπέλους που εναλλάσσονται με τμήματα δάσους που υπομονετικά περιμένουν να υποδεχθούν τους επισκέπτες προς άγραν δροσιάς.

Δεν ανήκω σε εκείνους που αρέσκονται να περνάνε όλη την ημέρα στην παραλία και, καθώς αγαπάω το περπάτημα, αυτό που περισσότερο λάτρεψα στη Σκιάθο ήταν η δυνατότητα να απολαύσω τη φύση μέσα από τα δεκάδες χιλιόμετρα διαδρομών που μπορεί κανείς να διανύσει πεζοπορώντας. Χάρη στο μέγεθος του νησιού, μικρό αλλά όχι υπερβολικά, είχα την ευκαιρία να βυθιστώ στη φύση και κατά τις μετακινήσεις μου από τη μια παραλία προς την άλλη, χωρίς να χρειάζεται αυτοκίνητο.

Πώς μπορώ να ξεχάσω τις υπέροχες σκιαθίτικες παραλίες; 67 το σύνολο, για κάθε γούστο: πιο μεγάλες παραλίες με ολόχρυση άμμο και κρυστάλλινα νερά σε κάθε απόχρωση του μπλε· αλλά και μικροί κολπίσκοι, αληθινοί παράδεισοι επί της γης που μπορεί κανείς να ανακαλύψει είτε πεζή είτε κάνοντας τον γύρο του νησιού με βάρκα.

Υπέροχα τα απλά, αλλά ρομαντικά μοναχικά ταβερνάκια κρυμμένα σε κάποιες παραλίες, λίγα μόλις μέτρα από τη θάλασσα, ταβερνάκια ψαράδων που στην αρχαιότητα αντάλλασσαν τους θησαυρούς της θάλασσας με καρπούς της γης! Χάρη σε αυτούς, γεύθηκα την ιδιαίτερη σκιαθίτικη κουζίνα, πλούσια σε συνταγές με πολλά είδη ψαριών, μαλακίων και οστρακοειδών, αλλά και ποικιλίες από χόρτα και λαχανικά που παντρεύονται γευστικά εξαιρετικά με τα θαλασσινά.

Πότε επιστρέφω στη Σκιάθο; Σύντομα ελπίζω, και βέβαια αυτή τη φορά όχι χωρίς τα παπούτσια του trekking μου!

* Η Patrizia Falcinelli είναι η πρέσβης της Ιταλίας στην Ελλάδα.