Κάνοντας αεροπορικό ταξίδι με φθηνό εισιτήριο

Υπάρχουν οικονομικά εισιτήρια για διάφορους προορισμούς (αν και, τα τσέτουλα είναι για μέρη στα οποία δεν θέλεις καθόλου να πας). Το αεροπορικό ταξίδι δεν είναι πολυτέλεια.

Είναι όμως ψιλο-τρελή ταλαιπωρία: όσο πιο φθηνό το ναύλο, τόσο πιο μεγάλο το παλούκι. Γεγονός που δεν σε σκάει όταν είσαι (πολύ) νέος, αλλά σε κάνει έξαλλο από μια ηλικία και μετά (=από τα 27 και πάνω – πιο πριν, πας και τρέχοντας, οπουδήποτε).

Ουρές: είτε με φθηνή εταιρεία πετάς είτε με χρυσοποίκιλτη, οι ουρές είναι οι ίδιες: φιδο-ειδείς, με κορδέλες που σε κάνουν να διανύεις ενάμιση χιλιόμετρο για απόσταση εκατό μέτρων, μέχρι τον έλεγχο αποσκευών, όπου εκτυλίσσεται άλλο ζοφερό δράμα, κοινό όμως για όλες τις εταιρείες.

Αποσκευή: το φθηνό εισιτήριο, με τη φθηνή εταιρεία (ΦΕΦΕ), σου επιτρέπει να πάρεις μαζί σου ένα βρακί σε χαρτοσακούλα κι ένα κινητό, ίσως και μια καπότα για ώρα ανάγκης. Τίποτα παραπάνω, γιατί δεν χωράει στην καμπίνα στην οποία μπαίνεις με κλύσμα έτσι κι αλλιώς (=είναι στριμόκωλη).

Καμπίνα: που λέει ο λόγος – ένας μακρουλός ρουφηχτός χώρος με καθίσματα-ζάρια, κολλημένα το ένα πάνω στο άλλο. Είμαστε οκέι, εμείς οι κοντές, ως βολικά άτομα. Οι ψηλοί/ές τραβάνε ζόρι γιατί χωράει μόνο το ένα τους πόδι μπροστά στο κάθισμα και το έξτρα πόδι δεν ξέρουν τι να το κάνουν.

Σέρβις: μια παραντουρισμένη κυρία περνάει στον διάδρομο της καμπίνας ρουφώντας την κοιλιά της και ρωτώντας «Καφέ; Καφέ; Καφέ;» Αυτά στις παραδοσιακές εταιρείες που σου δίνουν μέχρι και παστελάκι/κουλουράκι/λουκουμάκι. Στις ΦΕ (Φθηνές Εταιρείες) υπάρχει τιμοκατάλογος για σνακς, αναψυκτικά κ.λπ., και το χρυσοπληρώνεις το τζατζίκι. Ή, κορακιάζεις μέχρι να φθάσεις στον προορισμό σου – με την οικονομία που κάνεις μέσα στο αεροπλάνο, μπορείς να αγοράσεις αμάξι. Άλλη μέρα λέμε.

Καθυστερήσεις: Η μέση ΦΕ έχει απανωτές καθυστερήσεις μέχρι να πεις «ήμαρτον». Όχι τόσες ώρες ώστε να δικαιούνται/ζητάνε αποζημίωση οι παραζαλισμένοι πελάτες, αλλά όσες ώρες χρειάζεται ώστε να χάσουν την επόμενη πτήση τους, αν έχουν, ή την ψυχραιμία τους.

Ψιλά γράμματα: όχι, αν η πτήση σου αναβληθεί ή έχει καθυστερήσει πάνω από τρεις ώρες, ΔΕΝ παίρνεις αυτόματα αποζημίωση σε λεφτά ή σε τζάμπα εισιτήριο. Λάθος κατάλαβες, ή μάλλον, δεν διάβασες τα ψιλά γράμματα. Η εταιρεία σκύβει να σου δώσει το κατιτίς ΜΟΝΟ αν η αναβολή/καθυστέρηση οφείλεται σε συγκεκριμένους λόγους από τους οποίους αποκλείονται ΟΛΟΙ οι λογικοί λόγοι εξ αιτίας των οποίων καθυστερεί μια πτήση (κακοκαιρία, τράφικο διαδρόμων απογείωσης, μηχανική βλάβη, έλλειψη μαζούτ, σαμποτάζ, έκλειψη πλανητών, εξωγήινοι στο κόκπιτ, ντραγκ-σόου, τα πάντα όλα).

Ενημέρωση: η μέση ΦΕ δεν βγάζει καμία ανακοίνωση, ο κόσμος να χαλάσει (=…νί της). Η ώρα περνάει, στο Βιλαμπάχο ακόμα πλένουνε, οι επιβάτες κοιτάνε όλο και πιο ανήσυχοι τον πίνακα πάνω από το σχετικό γκισέ στην έξοδό τους, αλλά δεν υπάρχει ούτε μισό φωτάκι-τελεμάτικς, και κανείς δεν σκάει μύτη στο ίδιο το γκισέ που παραμένει Σαχάρα (=έρημο). Η ενημέρωση γίνεται ως ράδιο αρβύλα από επιβάτη σε επιβάτη, που κοιτάει κυκλοφορίες διεθνών αεροδρομίων στο άι-φον, ή με έξτρα πληροφορίες από περαστική καθαρίστρια.

Σνακ: αν σε κόψει πείνα ενώ καθυστερεί η ΦΕ, επειδή βρίσκεσαι μέσα στο αεροδρόμιο, θα πληρώσεις το πλάστικους, μαγιονεζέ σάντουιτς λες κι είναι φασιανός γεμιστός με γουρουνόπουλο. Μπορεί πχ να πληρώσεις το εισιτήριό σου 29 ευρώ, και τα σνακς που θα πάρεις (για τα παιδιά σου που πεινάνε ασταμάτητα), γύρω στα 60 ευρώ…

Ευγένεια: δεν υπάρχει. Οι υπάλληλοι της ΦΕ, πιθανώς κακο-πληρωμένοι και με τα νεύρα τσατάλια, σου μιλάνε σαν να είσαι στο νηπιαγωγείο, αργά, καθαρά και πατερναλιστικά, μια και είσαι ηλίθιο. Δεν σου λένε τίποτα χρήσιμο, απλώς σε υποχρεώνουν να γυρίσεις στη θέση σου σαν βρεγμένο κουνέλι. Και να συνεχίσεις να περιμένεις, μασουλώντας ένα σνακ τόσο ακριβό, που κάθε ψίχουλο σου κοστίζει ένα τάλιρο.

Απογείωση-προσγείωση: γίνονται κανονικά στις ΦΕ – σάμπως και ξέρεις, εσύ ο μέσος πελάτης, πώς πρέπει να γίνεται η καλή απογείωση-προσγείωση; Ταρακουνιέσαι, κοπανιέσαι, αλλά φθάνεις ζωντανός στον προορισμό σου, αυτό είναι που μετράει. Έχεις σκυλο-αργήσει, κουβαλάς το βιος σου παραμάσχαλα σε ένα τόσο-δα τσαντουλάκι, βρίσκεσαι στους δρόμους από το πρωί κι είναι 3.00 τα χαράματα της επόμενης μέρας, αλλά δε βαριέσαι, σημασία έχει ότι τα έκανες όλα αυτά με Φθηνό Εισιτήριο, σου έχουν μείνει κάτι ρέστα, και επιπλέον, κλωτσάς ακόμα...

Πράγμα που είναι αρκετό, έτσι, σκέτο, ΜΟΝΟΝ όταν είσαι κάτω των 27 ετών…