Το Ζαγόρι είναι ένας παράξενα όμορφος τόπος, γιατί παράξενη είναι και η Τύμφη, που ορθώνεται στην καρδιά του και δημιουργεί το πολυποίκιλο ανάγλυφό του. Φημισμένο για την απίστευτη φυσική του ομορφιά, με τα 46 χωριά του, βορειοανατολικά των Ιωαννίνων, προκαλεί τον ταξιδιώτη να κάνει βουτιά σε εικόνες που δεν έχει ξαναδεί. Να περιπλανηθεί στα δρομάκια των παραδοσιακών χωριών με τη θαυμαστή αρχιτεκτονική, να αφουγκραστεί τα νερά των Δρακόλιμνων και να θυμηθεί τους θρύλους, να αισθανθεί δέος μπρος στους γίγαντες Τύμφη και Σμόλικα, να κάνει μπάνιο σε πεντακάθαρα ποτάμια, να περπατήσει σε μονοπάτια απαράμιλλης ομορφιάς, φτιαγμένα και περπατημένα από το βάθος της Ιστορίας.
Κι ενώ όλα δείχνουν να είναι ιδανικά πλασμένα, υπάρχει δυστυχώς και η άλλη όψη του νομίσματος: αυτή που θέλει τα πάντα να είναι αφημένα στην τύχη τους. Παρακολουθούμε τους επισκέπτες να γυροφέρνουν στα Ζαγόρια, άλλοι σύμφωνα με τις υποδείξεις του ξενοδόχου τους, άλλοι με έναν οδηγό στο χέρι, χωρίς οργάνωση. Θέλουν π.χ. να περπατήσουν σ’ ένα μονοπάτι και κανείς δεν τους εγγυάται ότι θα βρουν το δρόμο να γυρίσουν! Ασφαλώς η ευθύνη για την κατάσταση αυτή δεν βαραίνει τους επισκέπτες. Βαραίνει τους επιχειρηματίες που δεν οργανώνονται, δεν διεκδικούν και περιμένουν παθητικά. Βαραίνει την τοπική αυτοδιοίκηση, που εξαντλεί το καθήκον της στο να κρατά τον οδικό άξονα ανοιχτό από τα χιόνια. Βαραίνει την πολιτεία, τους οργανισμούς και τα υπουργεία της, που το μόνο που ξέρουν είναι να διευκολύνουν την απρόσκοπτη ροή του «ευρωπαϊκού πακτωλού» μόνο για ξενώνες… Κανένα πρόγραμμα για αύξηση της τουριστικής κίνησης, κανένα σχέδιο διαχείρισης των επισκεπτών. Μέσα σε αυτή την ολέθρια αδράνεια, οι άνθρωποι του Πολιτιστικού Σύλλογου Καπεσόβου, με τη συνδρομή φίλων όπως ο παραγωγός της εκπομπής «Ταξιδεύοντας» Χρόνης Πεχλιβανίδης, καταβάλλουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να δώσουμε κάποιες λύσεις. Με τη δράση μας μεταξύ άλλων αναδείξαμε 8 παλιά μονοπάτια γύρω από το χωριό, αδιάβατα για δεκαετίες από την αχρηστία, τα σημαδέψαμε με κόκκινο χρώμα, τοποθέτησαμε πινακίδες με χάρτες, πληροφορίες για την ώρα και το βαθμό δυσκολίας τους και κείμενο στα ελληνικά και τα αγγλικά για την ιστορία τους, ενώ σκοπεύουμε να εκδώσουμε και «Οδηγό μονοπατιών». A
Info
Μονοπάτια - διαδρομές
Απολαύστε τη δική σας διαδρομή, είτε πρόκειται για βόλτα μίας ώρας είτε για περιπέτεια...
» Γραδίστα - Θέα Βίκου (εύκολη διαδρομή 2,5 ωρών συνολικά). Γραδίστα σημαίνει φρούριο. Σλάβικο τοπωνύμιο και πολύ εύστοχο, αφού όλος αυτός ο βράχινος όγκος κόβεται από το φαράγγι της Μεζαριάς στον Βορρά, από τον Βίκο στα δυτικά, ενώ στα νότια και τα ανατολικά η πρόσβαση γίνεται με δυο σκάλες. Η μία μπροστά σας μέχρι το παρεκκλήσι των Ταξιαρχών, που οδηγεί στην Πάνω Γραδίστα, και η Αλογόσκαλα, που οδηγεί στην Κάτω Γραδίστα. Και οι δύο οδηγούν στο πιο δυτικό άκρο της Γραδίστας, στο χείλος της χαράδρας του Βίκου, απέναντι από την Αγία Παρασκευή του Μονοδεντρίου. Η θέα είναι καταπληκτική.
» Κακιά Σκάλα - Αρκουδότρυπα - Μέγας Λάκκος (πολύ δύσκολη, 7 ώρες). Τόπος ζωτικής σημασίας για τους Βραδετινούς το φαράγγι του Μέγα Λάκκου, το αξιοποιούσαν για βόσκηση, ξεχειμώνιασμα των ζώων και ξύλευση. Η μοναδική σύντομη πρόσβαση ήταν από το σημείο αυτό, γι’ αυτό έφτιαξαν τη Σκάλα. Άτεχνη, έργο αγροτών και κτηνοτρόφων χειρωνακτών –αξιοθαύμαστο είναι το πώς κατάφεραν να καλύψουν μια υψομετρική διαφορά 600 μ. με συνεχή καγκέλια, εκσκαφές, ατελείωτες ξερολιθιές αντιστήριξης και καλντερίμια! Το κατέβασμα της Σκάλας είναι δύσκολο, το ανέβασμα υπερβολικά. Στο ρίζωμά της, λίγο πιο δεξιά, είναι η Αρκουδότρυπα, μια γοητευτική σπηλιά, όπου βρίσκουν καταφύγιο άνθρωποι και… αρκούδες.
» Καπέσοβο - Σιούμαλα - Κήποι (εύκολη διαδρομή 1 ώρας). Εδώ ο πεζοπόρος δεν θα κάνει μόνο μια ευχάριστη πορεία μέσα σ’ ένα μαγευτικό δρυοδάσος ή δίπλα σ’ ένα ποτάμι που πότε είναι θολό, κατεβασμένο, και πότε άνυδρο, αλλά και μια περιήγηση στον αρχέγονο μόχθο του Ζαγορίσιου για επιβίωση, αφού θα συναντήσει ατελείωτες ξερολιθιές, γκρεμισμένα πετρόχτιστα καλύβια που πρόσφεραν προστασία στους ξωμάχους στην πολύμηνη φροντίδα του αμπελιού, ένα γεφυράκι-διώρυγα ενός αυλακιού και τέλος το μισογκρεμισμένο νερόμυλο του Λαζαρίδη.
» Μανέτες - Σελάτο - Αϊ-Γιάννης Ρογκοβού (μικρής δυσκολίας, 2 ωρών). Από τα πιο ενδιαφέροντα μονοπάτια στο Ζαγόρι.
» Καπέσοβο - Αϊ-Γράφος (σύντομη διαδρομή 30 λεπτών). Σε μια σπηλιά άβατη, που χάσκει σε έναν γκριζοκόκκινο ορθόκοφτο βράχο, υπάρχει εικόνα της Παναγίας ιστορημένη από άγνωστο ασκητή. Ο βράχος προσφέρεται για αναρριχητικές διαδρομές.
» Μεζαριά - Βίκος - Τρύπιο Λιθάρι (2,5 ώρες μέχρι το Τρύπιο Λιθάρι). Εντυπωσιακή διαδρομή μέσα στη χαράδρα μέχρι την εκβολή της στον Βίκο. Μάλλον δύσκολη.
» Καπέσοβο - Βίκος (30 λεπτά μέχρι την κοίτη της χαράδρας). Είναι η βασική πρόσβαση του Καπεσόβου στον Βίκο. Πλέον μικρής δυσκολίας, πριν τις παρεμβάσεις του Συλλόγου ήταν μια… μικρή περιπέτεια.
» Κατάφι - Αγριομάλαθρος (μισή ώρα). Πολύ εύκολη «βόλτα» στο φαράγγι πίσω από το χωριό και πολύ ενδιαφέρουσα. ●
