Ταξιδια

Σχοινούσα

Του Λάμπη Ταγματάρχη*

A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Όλο το νησί, ένας δρόμος.

Όλο το νησί, μερικά νοικιασμένα δωμάτια.

Όλο το νησί, ένα καφενείο, ένα μπακάλικο, μια - δυο - τρεις ταβέρνες.

Όλο το νησί, με τα μικρά ονόματα: ο Φάνης, ο Κώστας, η Άννα, η Σοφία, η Χρυσή, ο Γιώργος, ο Ανδρέας, ο Νεκτάριος.

Όλο το νησί, φωνές παιδιών, ποδήλατα και θάλασσα.

Όλο το νησί, ένα λιμανάκι που δεν είναι λιμανάκι, αλλά μώλος.

Όλο το νησί, παραλίες για δειγματολόγιο.

Όλο το νησί, καρφωμένο στο

μαλακό υπογάστριο της

Νάξου.

Πρώτα ερωτεύτηκα το όνομά του και μετά το ίδιο.

Γράφω για τη Σχοινούσα.

Όλο το νησί, ονόματα φιλικά, ήσυχα.

Όλο το νησί, άνθρωποι, άνθρωποι κοινωνικοί που σε χαιρετάνε στο δρόμο, που σου προσφέρουν φρούτα κι αυγά απ’ το κοτέτσι τους, που δεν τρέχουν, που ησυχάζουν το μεσημέρι, που μοχθούν για τον επιούσιο, λίγοι, ελάχιστοι το χειμώνα, άντε μια δυο εκατοντάδες το καλοκαίρι.

Εφοπλιστές που αφήνουν τα λούσα για να ξεκουραστούν και να μπερδευτούν σε συζητήσεις για τους ψαρότοπους. Πιτσιρικάδες με σακίδια, απ’ αυτούς που τους αναφέρουν οι ειδικοί ως «ψαγμένους». Ταξιδιώτες που αναζητούν όχι πολύχρωμα, πολύβουα μπαράκια, αλλά την ηρεμία του ύφους της. Ναυτικοί κάθε είδους, «φουσκωτοί», καϊκέρηδες, βάρκες, σκάφη, σκάφες και σκαφάρες, βρίσκουν το ιδανικό καταφύγιο στη Μυρσίνη. Μα είναι ποτέ δυνατό να μην επισκεφθείτε ένα νησί που το λένε Σχοινούσα, το λιμανάκι του Μυρσίνη, που ανήκει στις Μικρές Κυκλάδες; Το ένα πιο όμορφο απ’ τ’ άλλο.

Η Σχοινούσα, κάθε πρωί, στέλνει καλημέρα στη Νάξο, πίνει καφέ με την Ηρακλειά, ανταγωνίζεται τα Κουφονήσια και αποσπερίζει στη Δονούσα.

Τι άλλο να σας πω.

Να μην ξεχάσω τον ηρωικό Σκοπελίτη, το πλοιάριο της γραμμής.

Να μην ξεχάσω τον οικοδεσπότη που έφυγε, Αλέκο Νομικό.

Να σας προτρέψω να την επισκεφθείτε κι αν δεν την επισκεφθείτε, τότε θα συνεχίσουμε να την απολαμβάνουμε εμείς οι λίγοι και τυχεροί.

* Ο Λάμπης Ταγματάρχης είναι Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΤ