Βίντεο καταγράφει όρκες και δελφίνια να συνεργάζονται στο κυνήγι σολομών
Βίντεο που κατέγραψαν επιστήμονες δείχνει όρκεςκαι δελφίνια να συνεργάζονται στο κυνήγι, αξιοποιώντας η μία ομάδα τις δεξιότητες της άλλης για να εντοπίζουν και να καταναλώνουν πιο αποτελεσματικά μεγάλα ψάρια, κυρίως ενήλικους σολομούς Τσίνουκ.
Το υλικό τραβήχτηκε τον Αύγουστο του 2020 στο Queen Charlotte Sound, ανοιχτά της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά, την ώρα που ερευνητές παρακολουθούσαν εννέα όρκες του πληθυσμού των northern resident killer whales. Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports, οι όρκες φαίνεται να συντόνιζαν την πορεία τους με δελφίνια του είδους Pacific white-sided dolphin, ακολουθώντας τα καθώς αυτά αναζητούσαν τροφή.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι όρκες άλλαζαν κατεύθυνση όταν εμφανίζονταν δελφίνια, παρακολουθώντας τα και «ακούγοντας» τα σήματα ηχοεντοπισμού τους για να εντοπίσουν τους μεγάλους σολομούς σε μεγαλύτερα βάθη. Τα δελφίνια, από την πλευρά τους, ακολουθούσαν τις όρκες στην επιφάνεια και επωφελούνταν από τα υπολείμματα των ψαριών που εκείνες είχαν ήδη συλλάβει.
Όπως εξηγεί ο Άντριου Τράιτς, διευθυντής της Μονάδας Έρευνας Θαλάσσιων Θηλαστικών στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, η συνεργασία αυτή ωφελεί και τα δύο είδη. Οι όρκες εξοικονομούν ενέργεια, χρησιμοποιώντας τα δελφίνια ως «ανιχνευτές» για τον εντοπισμό της λείας, ενώ τα δελφίνια αποκτούν προστασία από θηρευτές και πρόσβαση σε ένα από τα πιο πολύτιμα ψάρια των ωκεανών. «Πρόκειται ξεκάθαρα για μια σχέση αμοιβαίου οφέλους», σημειώνει.
Σε ορισμένες, πιο σπάνιες περιπτώσεις, οι επιστήμονες κατέγραψαν δελφίνια να κρατούν προσωρινά μεγάλους σολομούς κοντά στην επιφάνεια και στη συνέχεια να τους αφήνουν, πιθανώς διευκολύνοντας τις όρκες να τους διαμελίσουν. Τα δελφίνια αυτού του είδους δεν έχουν τη δυνατότητα να κόβουν τη λεία τους και συνήθως την καταπίνουν ολόκληρη, κάτι που καθιστά δύσκολη την κατανάλωση τόσο μεγάλων ψαριών.
Η μελέτη επισημαίνει ότι δεν παρατηρήθηκε καμία ανταγωνιστική ή επιθετική συμπεριφορά μεταξύ των δύο ειδών. Αντιθέτως, η έλλειψη έντασης υποδηλώνει αμοιβαία ανοχή και συντονισμό. Οι όρκες, μάλιστα, φαίνεται πως βουτούσαν σε μεγαλύτερα βάθη και διένυαν μεγαλύτερες αποστάσεις κατά το κυνήγι όταν υπήρχαν δελφίνια στην περιοχή.
Παρότι όρκες και δελφίνια έχουν παρατηρηθεί και στο παρελθόν να κινούνται μαζί, η συγκεκριμένη καταγραφή θεωρείται η πρώτη που δείχνει καθαρά συντονισμένο κυνήγι. Οι ερευνητές τονίζουν ότι απαιτείται περαιτέρω μελέτη για να κατανοηθεί πλήρως η φύση της συνεργασίας, ωστόσο τα στοιχεία δείχνουν ότι δεν πρόκειται για τυχαία συνύπαρξη.
Η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από drones και ειδικές συσκευές εντοπισμού, οι οποίες προσαρμόστηκαν προσωρινά στις όρκες με βεντούζες και κατέγραφαν θέση, ήχο και υποβρύχιο βίντεο. Το υλικό επέτρεψε στους επιστήμονες να παρακολουθήσουν ολόκληρη τη διαδικασία, από τον εντοπισμό της λείας έως την κατανάλωση και τον διαμοιρασμό της, ακόμη και με «απρόσκλητους» επισκέπτες, όπως τα δελφίνια.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τέτοιου είδους διαειδική συνεργασία αναδεικνύει τη σύνθετη κοινωνική συμπεριφορά των θαλάσσιων θηλαστικών και ανοίγει νέα ερωτήματα για το πώς διαφορετικά είδη μπορούν να συνυπάρχουν και να συνεργάζονται στο φυσικό τους περιβάλλον.
