Ήταν προς το τέλος Δεκεμβρίου που η Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναφερόταν στην ανάγκη ευαισθητοποίησης για την διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Η ευρωπαία επίτροπος κ. Σύλβια Κόστα είχε αναφερθεί τότε στους βυζαντινούς ναούς, στους αρχαιολογικούς χώρους και στα μοναδικά τοξωτά πέτρινα γεφύρια, σαν και το γεφύρι της Πλάκας που κατέρρευσε από τις ισχυρές βροχοπτώσεις της προηγούμενης εβδομάδας.
Το ιστορικό γεφύρι της Πλάκας ήταν ένας τέτοιος θησαυρός που δυστυχώς όμως δεν προστατέψαμε όταν έπρεπε, παρά τις προειδοποιήσεις των κατοίκων της περιοχής. Ήταν το μεγαλύτερο πέτρινο μονότοξο γεφύρι στα Βαλκάνια. Εκεί λειτουργούσε το τελωνείο της ελεύθερης Ελλάδας με τη σκλαβωμένη Ήπειρο και εκεί έγινε, στις 29 Φεβρουαρίου του 1944, η συμφωνία της Πλάκας-Μυρόφυλλου ανάμεσα στον ΕΔΕΣ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΚΚΑ και τους εκπροσώπους του Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής και της Ελληνικής Στρατιωτικής Διοίκησης.
Η απώλεια του είναι πραγματικά συγκλονιστική. Ένας πολιτιστικός και ιστορικός θησαυρός που διατηρήθηκε από τις προηγούμενες γενιές ευλαβικά για να παραδοθεί σε μας, εμείς τον αφήσαμε στη τύχη του. Ένας θησαυρός που όπως είχε πει και η επίτροπος «μας συνδέει με το παρελθόν για να εμπνεόμαστε για το παρόν και το μέλλον», ένα πολιτιστικό και ιστορικό μνημείο που θα έπρεπε να μας υπενθυμίζει την υποχρέωση μας για το σεβασμό της κληρονομιάς μας αλλά και την υποχρέωση μας για την αξιοποίηση της.
Οι κυβερνήσεις, αλλά και οι πολίτες με πρόσχημα την κρίση αδιαφορήσαμε, όπως αδιαφορούμε και για το φυσικό μας πλούτο στο όνομα μιας πρόσκαιρης και στρεβλής ανάπτυξης. Οι Οικολόγοι Πράσινοι μετά από αυτή τη καταστροφή ζήτησαν την καταγραφή και συντήρηση όλων των μνημείων που χρήζουν φροντίδας για να μην ξαναδούμε τέτοια φαινόμενα στο μέλλον. Ας ελπίσουμε ότι με αυτή τη κυβέρνηση που οι Οικολόγοι βρίσκονται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος θα μείνουν πιστοί στις αρχές τους έτσι ώστε το περιβάλλον και ο πολιτισμός, που αποτελούν και τα δυνατά σημεία της χώρας μας, να μπουν σε προτεραιότητα.
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
11°
