Επηρεάστηκε η Καρέττα καρέττα από την φετινή πανδημία;
«Ελπίζαμε πως η πανδημία θα αποφόρτιζε τις πιέσεις, θα λειτουργούσε σαν καταλύτης και θα ελαχιστοποιούσε τις όλο και εντεινόμενες για τα οικοσυστήματα απειλές»
Ελπίζουμε ότι πριν τελειώσει η πανδημία θα έχουμε αντιληφθεί τον υπαρξιακό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε αφού βρισκόμαστε μπροστά σε μαζική εξαφάνιση των ειδών.
Στο πρώτο κύμα της πανδημίας τον περασμένο Μάρτιο είδαμε μαζί με τη μείωση της οικονομικής δραστηριότητας να μειώνεται και η ρύπανση. Ήταν το πρώτο μήνυμα που μας έστελνε ο πλανήτης μέσω του κορωνοϊού. Ότι δηλαδή το στρεβλό οικονομικό μας σύστημα χρειάζεται εξισορρόπηση. Ότι η ευημερία μας δεν εξαρτάται μόνο από τα χρήματα που έχουμε στην τσέπη μας αλλά και από την υγεία που έχει το οικοσύστημα γύρω μας. Εξαρτάται από τα καθαρά ποτάμια, τις καθαρές θάλασσες, τα ζωντανά δάση. Εξαρτάται και από την ευημερία των ζώων και των ψαριών. Αυτό το μήνυμα ήταν μια νότα αισιοδοξίας για τους ανθρώπους στη MEDASSET που πίστεψαν ότι η πανδημία θα αποτελέσει μια μοναδική ευκαιρία για την προστασία των περιοχών ωοτοκίας της Καρέττα-καρέττα στο Λαγανά της Ζακύνθου και στον Κυπαρισσιακό Κόλπο που είναι οι δυο σημαντικότερες περιοχές ωοτοκίας στη Μεσόγειο. Περιοχές κρίσιμες για την ύπαρξη του είδους.
«Ελπίζαμε πως η πανδημία θα αποφόρτιζε τις πιέσεις, θα λειτουργούσε σαν καταλύτης και θα ελαχιστοποιούσε τις όλο και εντεινόμενες για τα οικοσυστήματα απειλές. Πως μετά από πάρα πολλά χρόνια, θα βλέπαμε την μείωση των τουριστικών δραστηριοτήτων λόγω της πανδημίας, να αποτελεί το έναυσμα, ώστε να τεθούν σε εφαρμογή μέτρα προστασίας των σημαντικών βιοτόπων, όπως είναι ο Κόλπος του Λαγανά στη Ζάκυνθο και ο Νότιος Κυπαρισσιακός Κόλπος» θα πει η Υπεύθυνη Προγραμμάτων και Πολιτικής της MEDASSET , Νάντια Ανδρεαννίδου.
Δυστυχώς όμως παρά τη φετινή συγκυρία και τη μικρότερη όχληση λόγω μείωσης του τουρισμού, οι επιτόπιες παρατηρήσεις του MEDASSET και στους δύο αυτούς βιοτόπους, αποκάλυψαν ότι για ακόμη μια χρονιά δεν υπήρξε καμία πρόοδος σχετικά με το επίπεδο προστασίας τους. «Η Πολιτεία άφησε ανεκμετάλλευτη τη μοναδική ευκαιρία να θέσει σε εφαρμογή ένα αποτελεσματικό πλαίσιο προστασίας των δύο αυτών μοναδικών παραλιών ωοτοκίας στην Ελλάδα αλλά και στην Μεσόγειο» δηλώνει η κ. Ανδρεαννίδου.
Όπως κάθε χρόνο οι χελώνες επέστρεψαν στις αγαπημένες τους ελληνικές παραλίες για να γεννήσουν τα αυγά τους, ωστόσο οι ελπίδες των ανθρώπων της MEDASSET ότι χελώνες θα συναντήσουν λιγότερες απειλές στο διάβα τους διαψεύστηκαν. «Παράνομες κατασκευές κατά μήκους των παραλιών ωοτοκίας, φωτορύπανση, παράνομες καλλιέργειες, ανεμπόδιστη κυκλοφορία οχημάτων, ελλιπής σήμανση, έπιπλα παραλίας παντού, είναι μερικά μόνο από τα εμπόδια που βρήκαν στο δρόμο τους οι θαλάσσιες χελώνες, στην προσπάθειά τους να ωοτοκήσουν» λέει η κ. Ανδρεαννίδου.
Όλα αυτά όμως δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν αφού εδώ και τριάντα τρία χρόνια ο Κόλπος του Λαγανά βρίσκεται υπό την προστασία της Μόνιμης Επιτροπής της Σύμβασης της Βέρνης (Συμβούλιο της Ευρώπης), ενώ από το 2014 έχει εκδοθεί αντίστοιχη Οδηγία και για το Νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο. Παρόλα αυτά οι δύο σημαντικότατοι αυτοί βιότοποι εξακολουθούν να έχουν τα ίδια προβλήματα.
«Το MEDASSET επιστρέφει κάθε χρόνο στη Ζάκυνθο και στο Νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο (για τριάντα τρία και δέκα χρόνια αντίστοιχα), για να αξιολογήσει την προστασία των παραλιών ωοτοκίας και να υποβάλει στην Μόνιμη Επιτροπή της Σύμβασης της Βέρνης τις αναφορές του. Άλλωστε η έκδοση των Συστάσεων και των Οδηγιών από τη Σύμβαση, έχουν συντελέσει στη δημιουργία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, και στην έκδοση του σημαντικού Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του Νότιου Κυπαρισσιακού Κόλπου» αναφέρει πει η κ. Ανδρεαννίδου.
«Οι περιπτώσεις της Ζακύνθου και της Κυπαρισσίας συζητήθηκαν στην διάρκεια της Συνάντησης του Προεδρείου της Συμβασης της Βέρνης τον Σεπτέμβριο του 2020. Στην Ζακύνθο, τα μακροχρόνια προβλήματα μας ώθησαν στο να εισηγηθούμε το εκ νέου «άνοιγμα» της υπόθεσης στη Σύμβαση της Βέρνης και την προτροπή για νέα διενέργεια επιτόπιου ελέγχου από το Συμβούλιο της Ευρώπης 22 χρόνια μετά από την πρώτη που είχαν πραγματοποιήσει. Ομοίως για τον Κυπαρισσιακό κόλπο, τέσσερα χρόνια μετά την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και καθώς η Πολιτεία αδυνατεί να προχωρήσει σε ένα αποτελεσματικό Σχέδιο Διαχείρισης της περιοχής, το MEDASSET εισηγήθηκε για ακόμα μια χρονιά η υπόθεση να παραμείνει ανοιχτή» εξηγεί η Νάντια Ανδρεαννίδου.
Τώρα οι ελπίδες της Οργάνωσης βρίσκονται στην ετήσια συνεδρίαση της Μόνιμης Επιτροπής της Σύμβασης της Βέρνης που ξεκίνησε διαδικτυακά εχτές και θα ολοκληρωθεί στις 4 Δεκεμβρίου.
Το MEDASSET φυσικά θα είναι παρόν και στη φετινή Σύσκεψη της Μόνιμης Επιτροπής για να παρουσιάσει τις εμπεριστατωμένες παρατηρήσεις και αναφορές του για τις σημαντικότερες αυτές παραλίες ωοτοκίας στην Ελλάδα. «Αναμένεται πως τα Μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της Σύμβασης της Βέρνης θα παροτρύνουν για πολλοστή φορά τις ελληνικές αρχές να προχωρήσουν στην κατάρτιση Σχεδίων Διαχείρισης για τις δύο σημαντικές αυτές προστατευόμενες περιοχές, θα επιβάλουν την εφαρμογή των Προεδρικών Διαταγμάτων, θα προχωρήσουν σε επιβολή προστίμων σε όσους εμπλέκονται σε παράνομες δραστηριότητες και θα αποκαταστήσουν τις περιοχές» λέει η κυρία Ανδρεαννίδου ενώ καταγγέλλει ότι «το Υπουργείο Περιβάλλοντος & Ενέργειας, δεν έχει απαντήσει, ούτε έχει υποβάλλει την αναφορά του στην Μόνιμη Επιτροπή της Σύμβασης σχετικά με την εφαρμογή των Συστάσεων και των Οδηγιών του για Ζάκυνθο και Νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο. Προς το παρόν, η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται απρόθυμη να συμμορφωθεί και να εκτελέσει τις διεθνείς Συστάσεις και Οδηγίες αλλά και την εθνική νομοθεσία» καταλήγει.
Ας ελπίσουμε ότι πριν τελειώσει η πανδημία θα έχουμε αντιληφθεί τον υπαρξιακό κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε αφού βρισκόμαστε μπροστά σε μαζική εξαφάνιση των ειδών. «Η κατάσταση στη Ζάκυνθο και στην Κυπαρισσία είναι ακόμη αναστρέψιμη, η ευκαιρία δεν έχει χαθεί ολοκληρωτικά» είναι η αισιόδοξη δήλωση της Νάντιας Ανδρεαννίδου και κρατάμε την ευχή της για το «2021 να είναι μια ασφαλής χρονιά για όλους, τον άνθρωπο, τη φύση και όλες τις θαλάσσιες χελώνες Καρέττα στην Μεσόγειο».
Οι διακυμάνσεις της παραγωγής ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο δημιουργούν μεγάλες προκλήσεις στη διαχείριση του ενεργειακού μας συστήματος, με την αποθήκευση και το υδρογόνο να είναι οι κύριες απαντήσεις
Υποθαλάσσιες έρευνες σε βάθος 5.000 μέτρων αποκάλυψαν ένα τεράστιο κοίτασμα μαγγανίου που περιέχει και αρκετό κοβάλτιο για να καλύψει τις ανάγκες της Ιαπωνίας για περίπου 75 χρόνια
Χρειαζόμαστε το αττικόψαρο (Pelasgus-marathonicus), όπως μας χρειάζεται και αυτό. Η απώλεια της φύσης μοιραία θα οδηγήσει στη δική μας φτώχεια και δυστυχία
