Η κυβέρνηση της Αυστραλίας καλεί τις οργανώσεις προστασίας της άγριας ζωής να θανατώσουν τα ορφανά κοάλα και τα μωρά καγκουρό.
Πάνω από ένα δισεκατομμύριο ζώα στην Αυστραλία έχασαν τη ζωή τους. Το 1/3 του πληθυσμού των κοάλα και αμέτρητα καγκουρό κάηκαν. Στα μάτια των ζώων που επιβίωσαν είδαμε τον τρόμο και τη φρίκη. Τα πουλιά άρχισαν να μιμούνται τις κραυγές των σειρήνων. Η ίδια η φύση φώναξε, ούρλιαξε στους ουρανούς με τρόμο. Και τώρα έρχεται το έγγραφο της κυβέρνησης της Αυστραλίας που καλεί τις οργανώσεις προστασίας της άγριας ζωής να θανατώσουν τα ορφανά κοάλα. Τα μωρά καγκουρό. Γιατί, λέει, δεν είναι εύκολη η φροντίδα τους και δεν θα μπορέσουν να επιστρέψουν στη φύση. Το έγγραφο δίνει μάλιστα συμβουλές και τρόπους ευθανασίας των μικρών ζώων. Οι οργανώσεις διαφωνούν. «Δεν είναι η πρώτη φορά που με επιτυχία έχουμε φροντίσει μωρά κοάλα και καγκουρό» διαμαρτύρονται.
Αν αυτό δεν είναι γενοκτονία, τότε τι είναι; Πώς θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε; Τη λέξη πρέπει να εφεύρουμε για να χαρακτηρίσουμε αυτή την ανείπωτη τραγωδία αυτών των ανυπεράσπιστων όντων;
Μια γενοκτονία όμως που στο τέλος θα την πληρώσουμε εμείς, αφού τα ζώα λειτουργούν για το περιβάλλον ως συστήματα στήριξης. Τροφοδοτούν το έδαφος, όπως ακριβώς τρέφονται απ’ αυτό. Η μαζική εξαφάνιση των ειδών απειλεί τα οικοσυστήματα, τα φέρνει μπροστά στο χείλος της κατάρρευσής τους.
«Οι επιπτώσεις των πυρκαγιών στην πανίδα μιας περιοχής διαφοροποιούνται αναλόγως των χαρακτηριστικών κάθε ομάδας ζώων. Ομάδες που δεν έχουν την ικανότητα ταχείας διαφυγής, μπορεί να εξολοθρευτούν ολοκληρωτικά» αναφέρει το WWF Ελλάς σε έκθεση του από την παρακολούθηση ανάκαμψης της βιοποικιλότητας σε καμένες δασικές περιοχές. Ωστόσο και αυτά που θα γλιτώσουν, «αν δεν βρουν τις κατάλληλες άκαυτες γειτονικές περιοχές που να φιλοξενούν πληθυσμούς της αντίστοιχης ομάδας, είναι δυνατή η πλήρης εξαφάνισή τους από την καμένη περιοχή» αναφέρει η έκθεση του WWF.
Αν έχουμε λίγο μυαλό στο κεφάλι μας θα πρέπει να θρηνήσουμε για τα πλάσματα αυτά. Και όχι μόνο γιατί είναι χρήσιμα για την επιβίωσή μας αλλά γιατί είναι έξυπνα. Νιώθουν χαρά και θλίψη, όπως εμείς. Νιώθουν ευγνωμοσύνη.
Η καταστροφή στην Αυστραλία μάς δείχνει τη βλακεία μας και τον καταστροφικό εγωισμό μας. Μας δείχνει την ασημαντότητά μας. Ας γίνει αυτή η τραγωδία η ευκαιρία για την παγκόσμια συνεργασία που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή. Ας γίνει η Αυστραλία η αφύπνιση που χρειαζόμαστε.
