Είναι λογικό εν μέσω οικονομικής κρίσης και αβεβαιότητας για το τι μας ξημερώνει να θεωρούμε τα θέματα που αφορούν το περιβάλλον δευτερεύουσας σημασίας. Αυξάνεται δε και ο σκεπτικισμός από πολλούς συνανθρώπους μας ότι τελικά η κλιματική αλλαγή είναι κάτι που προέρχεται από την ίδια τη φύση και δεν χρειάζεται να πετάμε λεφτά γι’ αυτό. Αν αναλογιστούμε όμως ότι οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και το κραχ του ’29 κόστισαν λιγότερο στην παγκόσμια οικονομία απ’ ότι θα κοστίσει η κλιματική αλλαγή ή ότι στην Ελλάδα θα κοστίσει 2 φορές το σημερινό δημόσιο χρέος της, αντιλαμβανόμαστε ότι το θέμα μάλλον θα έπρεπε να έρχεται πρώτο στις ανησυχίες μας. Και αυτά είναι μόνο τα οικονομικά στοιχεία γιατί με αύξηση της θερμοκρασίας πάνω από τους 2Ο C η κατάσταση θα είναι πραγματικά ανεξέλεγκτη.
Οι λόγοι αυτοί είναι που κάνουν τόσο σοβαρές τις αποφάσεις της Διάσκεψης του Ο.Η.Ε για το κλίμα. Δυστυχώς όμως οι ηγέτες δεν είναι αναποτελεσματικοί μόνο στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης είναι εξίσου αναποτελεσματικοί και στη διαχείριση της περιβαλλοντικής κρίσης αφού για άλλη μια φορά δεν κατάφεραν να φτάσουν σε μια δεσμευτική συμφωνία. Το γεγονός βέβαια ότι κατάφεραν να μην τα τινάξουν όλα στον αέρα αλλά να διατηρήσουν κάποια κεκτημένα που αποτελούν μια βάση για πίεση προς μια δεσμευτική συμφωνία αποτελεί από μόνο του μια θετική εξέλιξη.
Στο Durban συστήθηκε μια νέα ομάδα εργασίας που θα ξεκινήσει να λειτουργεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2012, με το σχέδιο της συμφωνίας πλαίσιο να είναι έτοιμο το 2015. Δηλαδή στην πράξη από το 2012 μέχρι το 2015 να γίνει η διαπραγμάτευση και ταυτόχρονα να γίνει και νέα εκτίμηση της κατάστασης. Αν η νέα εκτίμηση δείξει ότι ξεφεύγουμε από το στόχο των 2ο C τότε να βελτιωθούν οι προσφορές μείωσης των εκπομπών. Αυτό βέβαια είναι υποκριτικό από τη στιγμή που η επιστημονική κοινότητα έχει αποδείξει ότι ήδη έχουμε εξαντλήσει την μία από τις δύο μονάδες και με τις υπάρχουσες πολιτικές δεν θα μπορέσουμε να μείνουμε κάτω από τους 2ο C, αντιθέτως μιλούν για αύξηση έως και 4ο C, σενάριο εφιαλτικό όχι μόνο για τις μικρές νησιωτικές χώρες αλλά και για χώρες σαν την Ελλάδα.
Επιπλέον στο Durban δεν αποφασίστηκε ένα δυνατό σύστημα απογραφής των εκπομπών των αναπτυσσόμενων χωρών. Αυτό είναι από τα πιο σημαντικά προβλήματα την στιγμή που χώρες όπως η Κίνα και όχι μόνο, έχουν αυξήσει τις εκπομπές τους και δεν υπάρχει αξιόπιστο σύστημα μέτρησης. Πληροφοριακά εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μειώσει τις εκπομπές της κατά 8% που είναι ο στόχος, ενώ στην Ελλάδα έχουμε μειώσει στο +22% με τον στόχο μας να είναι στο +25% το ανώτατο όριο. Συνεπώς είμαστε μέσα στο στόχο μας.
Στα θετικά σημεία της Διάσκεψης ήταν ότι η Ευρώπη πήγε στο Durban με κοινή φωνή και ενιαία θέση στις διαπραγματεύσεις με τις άλλες χώρες. Αυτός ήταν ένας παράγοντας να συνταχθούν οι μικρές αναπτυσσόμενες χώρες και οι νησιωτικές με την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που συνέβη για πρώτη φορά, και να δημιουργήσουν πίεση στις μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες όπως είναι η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία αναγκάζοντας τες να μετατοπιστούν εν μέρει και να προκύψει έστω αυτή η ημιτελής συμφωνία.
Εξακολουθεί βέβαια να υπάρχει πρόβλημα με την θέση των ΗΠΑ σε ότι αφορά τις δράσεις στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών με ένα Κογκρέσο να δημιουργεί προβλήματα και να βάζει φραγμούς στις διαπραγματεύσεις. Σε ότι αφορά το πράσινο ταμείο που ανακοινώθηκε στην Κοπεγχάγη και ξανά τώρα και μιλάνε για 100 δις ευρώ δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη και μάλλον δεν πρόκειται να δούμε μια και υπάρχει μεγάλη διαφωνία ανάμεσα στις αναπτυσσόμενες χώρες που θεωρούν ότι όλα αυτά πρέπει να είναι καινούργια δημόσια χρήματα και στις ανεπτυγμένες χώρες που θεωρούν ότι δεν θα είναι καινούργια και δεν θα είναι δημόσια.
Ας έρθουμε όμως στα δικά μας ζητήματα για το ποιες είναι οι πολιτικές της Ελλάδας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας. Το ΥΠΕΚΑ θα δημιουργήσει μια Ειδική Διεύθυνση Κλιματικής Αλλαγής η οποία θα είναι κάτω από τον Γενικό Γραμματέα Περιβάλλοντος και θα είναι υπεύθυνη για την χάραξη των πολιτικών για την κλιματική αλλαγή. θα υπάρξουν προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης του κόσμου για την αλλαγή των παραγωγικών και καταναλωτικών συμπεριφορών. Θα υπάρξουν ολοκληρωμένα προγράμματα που θα αφορούν όλους τους τομείς της οικονομίας και της ζωής στη χώρα μας. Υπάρχουν σκέψεις για αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος σε πράσινο φορολογικό σύστημα δίνοντας κίνητρα στις επιχειρήσεις. Και φυσικά το πράσινο μέλλον βρίσκεται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και στην Εξοικονόμηση Ενέργειας με την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων.
Είναι σίγουρο ότι ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά μας δεν είναι ρόδινος. Η κατάσταση δεν μπορεί να αντιστραφεί, μπορεί όμως να μειωθεί. Ας κάνουμε και οι πολίτες το θέμα δικό μας, προσαρμόζοντας την καθημερινότητα μας σε ποιο φιλικούς τρόπους προς το περιβάλλον και ας πιέζουμε διεκδικώντας πολιτικές που ευνοούν το περιβάλλον.
17°
