ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ

Η πόλη λέει ιστορίες. Γκραφιτάδες και video-artists μετατρέπουν σε έργα τέχνης τις ιστορίες που διηγείται η πόλη.

«Λαΐς» για πάντα Η «Λαΐς», λαϊκό θερινό σινεμά σε ταράτσα του Μεταξουργείου (με μαγαζιά από κάτω), λειτούργησε το διάστημα 1948-1976 ως επιχείρηση της οικογένειας Ανέστη.

Τετάρτη πρωί στην Ομόνοια. Δοκιμάζουμε να κυκλοφορήσουμε σαν δύο τυπικές Αθηναίες που ανησυχούν για τη γρίπη: φορώντας μάσκες.

Το πρώτο διαμέρισμα που έμεινες μόνος σου. Το σπίτι του κολλητού μου στον Άγιο Νικόλαο, μια τρύπα 25 τ.μ. που έμοιαζε με κάψουλα διαστημικών ταξιδιών.

«Λεωφόρος» Στη φωτογραφία βλέπετε το παλιότερο ποδοσφαιρικό γήπεδο της Αθήνας, το γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας

Σε πόσες γειτονιές έχετε ζήσει; Ποια προτιμάτε; Περιστέρι, Κυψέλη, Κολωνάκι, Μαρούσι. Τρελαίνομαι για το κέντρο, και εκεί θα καταλήξω, ελπίζω σύντομα.

«Δερματο-πειρατές» εν δράσει.

Άλσος Βεΐκου τώρα και πάντα.