Και όμως μπορεί. Εντυπωσιάστηκα από τη συμπεριφορά των συμπολιτών μας στο ΚΠΙΣΝ την Κυριακή 26-6-16. Δεν υπήρχε κάτω ούτε μία γόπα, ούτε ένα σκουπιδάκι. Δεν ήταν μόνον οι δεκάδες νέοι με τις μπλε μπλούζες, που θα έσπευδαν να μαζέψουν κάθε αποτσίγαρο. Αυτοί δεν θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τους χιλιάδες που θα πέταγαν το κατιτίς τους έκαστος. Ήμασταν εμείς που νιώσαμε το χώρο δικό μας.
Δικαίως ονομάστηκε «metamorphosis» η όλη εκδήλωση του τετραημέρου. Δεν αφορούσε τη μεταμόρφωση μόνο του χώρου σε ένα διεθνούς βεληνεκούς κόσμημα. Ενός χώρου που θα είχε καταλήξει σε αστική χωματερή,αν δεν είχε αναληφθεί αυτή η πρωτοβουλία από το Ίδρυμα Νιάρχου. Αφορά την αλλαγή προσέγγισής μας απέναντι στον δημόσιο χώρο. Μου θύμισε την επιτυχημένη προσπάθεια του Μετρό της Αθήνας, η οποία τελικά επηρέασε και τον ΗΣΑΠ, αντί να καταστεί θύμα του. Καθαριότητα, πραγματική απαγόρευση καπνίσματος, αλλαγή παραδείγματος.
Παντού πρόθυμοι εργαζόμενοι (ή μήπως εθελοντές) να βοηθήσουν. Ουρές πουθενά. Για την αρχιτεκτονική, ας μιλήσουν οι ειδικοί. Εγώ εντυπωσιάστηκα από τα φυτά. Ελληνικά, αρωματικά δενδρύλλια και θάμνοι. Όταν μεγαλώσουν σε λίγα χρόνια θα είναι υπέροχα. Το λαίμαργο για νερό και αταίριαστο για τη χώρα μας γκαζόν υπήρχε μόνο σε ένα περιορισμένο σημείο, μπροστά από την ορχήστρα για να αράζουν οι ακροατές των συναυλιών.
Ήταν εντυπωσιακό, ότι αν και μεσημέρι με ζέστη, ο (περισσότερος) κόσμος ήταν ντυμένος σαν να πήγαινε σε κάποια επίσημη, αλλά φιλική εκδήλωση. Μπροστά μου ήταν 3 «φίλιπποι», παλιοί θαμώνες του Ιππόδρομου. «Να εδώ ήταν οι στάβλοι» λέει ο ένας. «Ναι, μυρίζει ακόμη, απαντά ο δεύτερος». Ιδέα του είναι, αλλά έχει ενδιαφέρον. Ο κόσμος αναζητά τα δικά του τοπόσημα και τα ορίζει κιόλας.
Λέτε να πετύχει το πείραμα; Να αισθανθούμε περήφανοι για κάτι που δημιούργησε η ιδιωτική πρωτοβουλία και το όραμα κάποιων ανθρώπων; Λέτε να ξεκινήσουμε να συμπεριφερόμαστε με αγάπη απέναντι και στα άλλα πάρκα της χώρας μας; Αν ναι, το επίτευγμα αυτό του Ιδρύματος Νιάρχου θα είναι εφάμιλλο, αν όχι και ανώτερο από τον ίδιο τον απίστευτο χώρο που μας παραδίδει. Στο χέρι μας είναι!
24°
