Το μυστικό της απώλειας κιλών δεν έχει να κάνει με την άσκηση ή τη στέρηση
Όταν η Μαρία Κέρκελαντ ξεκίνησε το δικό της ταξίδι απώλειας βάρους, με στόχο να χάσει πάνω από 70 κιλά μέσα σε δύο χρόνια, δεν άλλαξε –σχεδόν τίποτα- στις τροφές που έτρωγε. Εκείνο, όμως, που άλλαξε δραστικά ήταν κάτι άλλο: οι ποσότητες φαγητού που κατανάλωνε.
Μέχρι τότε είχε δοκιμάσει διάφορες δίαιτες στέρησης και αποκλεισμού πολλών κατηγοριών τροφών από το διαιτολόγιό της. Όμως, τα πράγματα άλλαξαν όταν άρχισε να μαθαίνει για τις θερμίδες -τόσο για το θερμιδικό φορτίο των διάφορων τροφών, όσο και για το τι χρειάζεται ο οργανισμός της για να είναι υγιής. Ήταν η στιγμή που η 37χρονη άρχισε να χάνει τα πρώτα κιλά με βιώσιμο τρόπο.
Η Kirkeland, από τη Νορβηγία, δεν αισθάνθηκε ούτε μία φορά πεινασμένη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της για την απώλεια βάρους και ενώ λίγο μετά τις αλλαγές στη διατροφή της άρχισε να γυμνάζεται. Όπως αποκάλυψε στο Bussiness Insider, πρώτα άλλαξε τις ποσότητες στη διατροφή της και στη συνέχεια την ποιότητα, προσθέτοντας πρωτεΐνη, ώστε να αισθάνεται χορτάτη και να συντηρεί σε καλή κατάσταση το μυϊκό της σύστημα.
Το ταξίδι της εντάσσεται σε ένα πλαίσιο αλλαγής της στάσης απέναντι στην απώλεια βάρους, καθώς οι άνθρωποι απορρίπτουν όλο και περισσότερο τις δίαιτες της μόδας και αναζητούν υγιεινές, βιώσιμες μεθόδους. Τα φάρμακα GLP-1, όπως το Wegovy, έχουν εν τω μεταξύ συμβάλει στη διάλυση του μύθου ότι η δύναμη της θέλησης και μόνο είναι αυτή που καθορίζει το βάρος ενός ατόμου.
Όπως εξήγησε η ίδια «τις περισσότερες ημέρες, για πρωινό, τρώει δύο φέτες ψωμί ολικής άλεσης με τυρί cottage και μαρμελάδα χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη», ενώ προηγουμένως έτρωγε το ψωμί με τυρί και σαλάμι.
Την ώρα του μεσημεριανού γεύματος, η Kirkeland συχνά αγόραζε σαλάτες από την καντίνα στη δουλειά της, όμως, ήταν σαλάτες πηγμένες στο ντρέσινγκ και στα πρόσθετα. «Πλέον μαγειρεύω σπίτι και παίρνω μαζί μου μία σαλάτα με κοτόπουλο ή μία ομελέτα. Όμως, το δείπνο ήταν το σημείο στο οποίο έγινε η μεγαλύτερη αλλαγή. Τα μεγέθη της μερίδας μου ήταν εκτός ελέγχου και έτρωγα κυρίως φαγητό από την κατάψυξη, όπως πίτσες ή μισή μεγάλη σακούλα προτηγανισμένες πατάτες τηγανητές».
Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτό. Η νεαρή γυναίκα συνήθιζε να αγοράζει κρέας ή συσκευασμένο κιμά με υψηλά λιπαρά, σχεδόν ποτέ λαχανικά και φρούτα, ενώ δεν έτρωγε ψάρι. Όλα αυτά –ο κιμάς, οι πατάτες, το ψάρι- εξακολουθούν να υπάρχουν στη διατροφή της, ωστόσο, στην άπαχη εκδοχή τους.
Η Kirkeland δήλωσε ότι εξακολουθεί να απολαμβάνει κάτι γλυκό μετά το δείπνο, αλλά τείνει να αγοράζει σνακ που δεν θα της επιτρέψουν να ξεφύγει. Παλαιότερα τσιμπολογούσε πολύ περισσότερο κατά τη διάρκεια της ημέρας και συχνά έτρωγε μια μεγάλη σοκολάτα με τη μία. Πλέον, κρατά ένα μικρό σοκολατάκι για το τέλος της ημέρας και φροντίζει όλα τα γλυκά που υπάρχουν στο σπίτι να είναι σε μικρές, ατομικές μερίδες.
«Ένιωθα ότι δεν μπορούσα να έχω τσιπς ή σοκολάτες στο σπίτι, γιατί πάντα απλά τα έτρωγα ανάμεσα στα γεύματα ή έτρωγα σε σημείο που αντικαθιστούσα τα γεύματα με αυτά. Έτρωγα μια ολόκληρη σακούλα πατατάκια σαν γεύμα, ειδικά τα Σαββατοκύριακα που δεν είχα δουλειά», λέει.
Κάπου εδώ αξίζει να σημειωθεί, ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες μελέτες, αλλά και ανθρώπινες μαρτυρίες επιμένουν στο ζήτημα των ποσοτήτων και του μεγέθους των μερίδων που επιλέγουμε ως φαγητό μας. Και τις περισσότερες φορές, η σύγκριση αυτών των ποσοτήτων, σε σχέση με αυτά που τρώγαμε τα προηγούμενα χρόνια, εξηγούν εύγλωττα τα αυξημένα ποσοστά παχυσαρκίας ανά τον πλανήτη.
Με πληροφορίες από Bussiness Insider, Wall Street Journal
14°
