Meet Your Makers: Στο αποστακτήριο του Δημήτρη Μήτου στο Θεσπρωτικό της Ηπείρου δοκιμάσαμε το βραβευμένο παλαιωμένο τσίπουρο Mitos
Πέρασαν κοντά δύο χρόνια από όταν γεύτηκα το νεοσύστατο τότε ηπειρώτικο Τσίπουρο Mitos και ενθουσιασμένος από το design του αρχικά, και στη συνέχεια από τον αρωματικό του χαρακτήρα το παρουσίασα σε αυτή τη στήλη. Σήμερα, ακολουθώντας μια ανοιξιάτικη και πανέμορφη διαδρομή από το Νυμφαίο στην Κλειδωνιά Κόνιτσας για να δοκιμάσω πέστροφες Βοϊδομάτη, και μετά μέχρι στην καταπράσινη λίμνη Ζηρού με τους αισιόδοξους ψαράδες, κατέληξα πάλι στο χωριό Θεσπρωτικό, όπου και το αποστακτήριο του Μήτου. Αφορμή αυτή τη φορά το παλαιωμένο, που σχεδόν αμέσως με την κυκλοφορία του βραβεύτηκε με χρυσό βραβείο στο Λονδίνο. Βιομηχανικός ο χώρος που φιλοξενεί τον χάλκινο άμβυκα ατμού, με στοιχεία ξύλου και πέτρας. Με το καλησπέρα ο Δημήτρης Μήτος έφερε δύο ποτήρια και ένα καλά σφραγισμένο μπουκάλι παλαιωμένο τσίπουρο.
Φωτογραφία: Γιώργος Ζαρζώνης
Σαν φωτογράφο πρώτα με κέρδισε και πάλι το χρώμα του. Διάφανο, με μια ισορροπία ανάμεσα στο μέλι και το απολιθωμένο ρετσίνι, ακριβό κεχριμπάρι με λαμπερές ανταύγειες που ζωντάνεψαν όταν το έφερα μπροστά στο φως. Στο ποτήρι μου, τα δάκρυα βιάστηκαν λόγω της εφηβείας του να ακουμπήσουν τον πάτο. Στη μύτη και τον ουρανίσκο κυριάρχησε ένα δυναμικό κονιάκ φρούτων ποτισμένο με αρώματα μελιού και σταφυλιού, με μια ακολουθία τραγανού και ξηρού φινιρίσματος. Η οινολόγος του αποστάγματος Μαρία Ζερβού μου εξήγησε ότι νομοθετικά παλαιωμένο χαρακτηρίζεται το τσίπουρο που μένει πάνω από έξι μήνες στο βαρέλι.«Το δικό μας ολοκλήρωσε τον κύκλο παλαίωσης στους εννιά μήνες. Ξεκουράστηκε μέσα σε καινούργια γαλλικά, δρύινα βαρέλια, απέκτησε τα επιθυμητά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και αφού ενηλικιώθηκε, χτύπησε και το χρυσό στο Λονδίνο».
Λοιπόν Δημήτρη, μετά το ασημένιο μετάλλιο για το απλό σου τσίπουρο στον διαγωνισμό LondonSpiritCompetition του 2023 και το χρυσό στο ThessalonikiWineandSpiritsTrophy του 2024, έρχεται δυο μόλις μήνες αργότερα το παλαιωμένο σου να κατακτήσει το χρυσό στο Λονδίνο. Συμπλήρωσες πέντε βραβεία σε τρία ενεργά χρόνια. Όλη αυτή η επιβράβευση τι σημαίνει για σένα; Αφού εσύ ήρθες πολύ νωρίς στο κτήμα ξέρεις καλά ότι έγινε μια μεγάλη προσπάθεια για να φτάσουμε μέχρι αυτό το μπουκάλι. Γεγονός είναι ότι από την αρχή πίστεψα στο προϊόν και έτσι κατάφερα να προσπεράσω τον οικονομικό πόνο της προσπάθειας, αλλά και το παράλογο της νομοθεσίας σε σχέση με το αλκοόλ. Όσο αφορά τα βραβεία νομίζω ότι δεν είναι τόσο η τιμητική επιβράβευση γιατί αυτή χρειάζεται πολύ χρόνο, αλλά περισσότερο είναι ένας ψίθυρος στο αυτί που λέει συνέχισε… καλά το πας! Μια σημαδούρα για το επόμενο ύψος που βάζεις.
Δημήτρης Μήτος/ Φωτογραφία: Γιώργος Ζαρζώνης
Είναι σίγουρα ωραία η βράβευση με ένα χρυσό και ο καθένας την απολαμβάνει με τον δικό του τρόπο. Ο Δημήτρης δεν βγήκε στην Άρτα για τρελά πάρτι όταν πήρε τα αποτελέσματα, αλλά πήγε μόνος στο κτήμα. Νομίζω ότι τον είδα με ένα ποτήρι παλαιωμένο, στην προνομιακή, με τις νυχτερινές αντανακλάσεις του Ιονίου θέση που αγαπώ, να πιάνει κουβέντα με τα κλήματα. Πρόβαλλα με λόγια την εικόνα και πήρα την επιβεβαίωση του γέλιου του.
Αλλά κάτι σίγουρα άλλαξε την επόμενη του δεύτερου χρυσού; Ακόμη δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά γιατί η όποια νίκη είναι σαν το παλαιωμένο· θέλει χρόνο να ωριμάσει μέσα μου!
Λιτός πάντα στα λόγια του, με λακωνικό ταμπεραμέντο προσδιορίζει τη θέση του απέναντι στο προϊόν. Ήταν και συνεχίζει να είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός, μια δουλειά που επίσης αγαπάει. Το τσίπουρο προέκυψε μέσα από τις μνήμες του πατέρα και του παππού του και τη μάχη που δίνανε με το καζάνι. Είναι φοβερό πόσο η εμπειρία μπορεί και είναι καλά κρυμμένη πίσω από τις εικόνες του παρελθόντος.
Πες μου πού θεωρείς ότι τα χρωστάς -σε εισαγωγικά βέβαια- κάπου αυτά τα βραβεία; Καταρχάς στην επιμονή του παππού μου για το καλύτερο τότε τσίπουρο στο παλιό καζάνι. Νομίζω ότι από εκείνες τις παιδικές μνήμες έμαθα κι εγώ να παλεύω. Μετά βέβαια στον πατέρα, που μου έμαθε να αγαπάω τη γη. Μάλιστα επειδή η δουλειά του ήταν μουσικός περνούσε ώρες στο χωράφι παίζοντας μπουζούκι -αυτό κι αν είναι αγάπη! Στο σήμερα, όμως, τα βραβεία τα πήραμε μαζί με τον γραφίστα Μιχάλη Αγγελακόπουλο που έκανε ένα μπουκάλι κόσμημα και φυσικά μαζί με την οινολόγο Μαρία Ζερβού, που πίστεψε στην πρώτη ύλη μου και ένιωσε το πάθος που βιώνω με το παραδοσιακο μας αλκοόλ!
Φωτογραφία: Γιώργος Ζαρζώνης
Μετά το πρώτο ποτήρι Mitosκαι όταν πια ήρθα σοβαρά αντιμέτωπος με αυτό το γευστικά πάνοπλο παλαιωμένο τσίπουρο, μου δημιουργήθηκε έντονα η επιθυμία μιας δικής μου γευστικής αντίδρασης. Σαν σοκολατοποιός που από την άλλη είμαι, ήθελα πολύ να απλώσω κάτω από το έντονα αρωματισμένο αλκοόλ του μια στρώση σοκολάτας και πάνω της να αδειάσω ηπειρώτικες μνήμες -το βύσσινο γλυκό του κουταλιού, τα αμύγδαλα στο γυάλινο σερβίτσιο. Έτσι αθόρυβα και σχετικά άμεσα προέκυψε μια νέα cocoowa chocolate με 70% κακάο στο σώμα της και ολόκληρα καπνιστά αμύγδαλα. Το ελάχιστο βύσσινο που πρόσθεσα παίζει το ρόλο του jolly joker στη σοκολάτα, αφού μπορεί να παρασύρει τον καθένα ξεχωριστά προς άλλη γευστική εκτίμηση. Κι αυτό γιατί η μνήμη των αισθήσεων καταφέρνει και προσπερνάει την άμεση πραγματικότητα επαναφέροντας εύκολα παλιές εικόνες.
Νομίζω ότι ακούω και κατανοώ καλύτερα πίνοντας και έχω την αίσθηση ότι αυτό το μπουκάλι έχει περισσότερο εμφιαλώσει εναργή γνώση και συναίσθημα. Έτσι μπορώ και να δικαιολογήσω τις μικρές δικές μου εκρήξεις αναμνήσεων που προσπερνάνε την τωρινή μου πραγματικότητα. Και μετά από αυτή την τελευταία διαπίστωση, είμαι πια σίγουρος ότι το Aged Tsipouro Mitosαγαπάει και τον… διαλογισμό!
*To Aged Tsipouro Mitos θα βρείτε σε κάβες σε όλη την Ελλάδα.
Η φήμη του χωριού Μεσενικόλα Καρδίτσας και της τοπικής ποικιλίας «Μαύρο Μεσενικόλα» ξεπερνά τα σύνορα της χώρας, χάρη στο όραμα και στη δουλειά τεσσάρων γενεών της οικογένειας Καραμήτρου
Μιλήσαμε με την Αγγελική Γρατσία, στην οικογένεια της οποία ανήκει το οινοποιείο, για όλα εκείνα που κάνουν ξεχωριστή την τέχνη της παραδοσιακής αμπελουργίας
10°
