Ο ταξιτζής είναι ξένος αλλά μιλάει καλά τα ελληνικά, παίζει στα δάχτυλα τους δρόμους γύρω από το Γκάζι, ξέρει και την Τριπτολέμου. Όμως τελικά μας πάει λάθος, από την απέναντι πλευρά… «γιατί τι έχει η Κελεού; Γκάζι κι αυτή». Διασχίζουμε με το πόδι την Ιερά Οδό, μπαίνουμε στα στενά του Γκαζιού-Γκαζιού, το Barrio μπροστά μας ξεχωρίζει. Είναι ωραίο, παλιό, τρίπατο και ανακαινισμένο κτίριο, έχει φώτα ζωηρά και με το που μπαίνεις έχει αυτό ακριβώς που ζητάς ένα κρύο, αδιάφορο, χειμωνιάτικο βράδυ στην Αθήνα για να σου αλλάξει η διάθεση.
Βρίσκομαι εδώ για να δοκιμάσω την κουζίνα που επιμελείται ένας από τους πιο καλούς Έλληνες σεφ, ο Τάσος Μαντής, head chef στο βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο Hytra, με διαδρομή σε πολλά διάσημα ρεστό του κόσμου. Όμως, πέφτω στο ισόγειο που βρίσκεται το μπαρ, -μπάρα μεγάλη, καναπέδες- και, ναι, θα το πιούμε ένα κοκτέιλ. Το Barrio ανοίγει φέτος μόνο βράδυ κι εκτός του βραβευμένου σεφ έχει και βραβευμένο bartender, τον Βασίλη Κυρίτση του The Clumsies.
Ο Τάσος Μαντής (αριστερά) και ο Βασίλης Κυρίτσης (δεξιά) του The Clumsies
Ο χώρος έχει αυτό που συνηθίζουμε να λέμε «βιομηχανικό στιλ» με αρκετές πινελιές σε ξύλο, αφίσες από γειτονιές του κόσμου (barrio η γειτονιά στις ισπανόφωνες χώρες), στο δεύτερο επίπεδο είναι το «πριβέ» με ένα μόνο μεγάλο τραπέζι και δικό του σέρβις. Στον τρίτο, στο Roof Garden, βρίσκεται το εστιατόριο, κι αυτό νομίζω έχει το πιο ωραίο πόστο. Είναι ψηλά, έχει δικό του μπαρ και τζάμια που σε αφήνουν να χαζεύεις μια υπέροχη θέα του φωτισμένου Γκαζιού.
Το μενού είναι μεσογειακό, ο Μαντής έχει τρέλα με τα ελληνικά προιόντα και τα χρησιμοποιεί παντού. Το πρώτο πιάτο είναι σαλάτα νισουάζ αλλά δεν μοιάζει με καμία από όσες έχω δοκιμάσει κι είναι ένα πιάτο που και μόνο του θα με έκανε να επιστρέφω ξανά και ξανά. Πατατούλες στρογγυλές, τηγανητές και μερακλίδικες, με αλ ντέντε φασολάκια, σολομό σπιτικά μαριναρισμένο κι ένα πράσινο βομβίδιο από πάνω, αυγό αυτό με κρούστα μαιντανού και λοιπών μυρωδικών που το σπας και απλώνεται ζεστός, μελένιος, υπέροχος ο κρόκος. Αριστούργημα!
«Σαλάτα Νισουάζ», μάλλον το πιο comfort food πιάτο της σεζόν
Συνεχίζουμε και πάλι με σολομό μαριναρισμένο και μικρό πυργάκι από κινόα δουλεμένη με ωραίο ντρέσινγκ, περνάμε σε λαυράκι με πουρέ κολοκυθιού και σπαράγγια, πολύ ωραία ψημένο το λαυράκι, ωραιότατα και πολύ φινετσάτα τα υπόλοιπα. Σειρά έχει το άλλο πιάτο- ύψος της βραδιάς, χοιρινό με καραμελωμένη πετσούλα και ζεστή μελιτζανοσαλάτα. Καταλήγουμε σε κόκορα με πουρέ σελινόριζας και λαχανικά, ήταν ζουμερός και στη φίλη πολύ άρεσε, μας ξέφυγαν κι ένα κριθαρότο με μάραθα και γαρίδες καθώς κι ένα ραγού μοσχαράκι με λινγκουίνι και στην κορφή ξινομυζήθρα Κρήτης που πολύ δελεαστικό μου ακούγεται.
Χωριάτικη με προϊόντα από καλούς έλληνες παραγωγούς
Εξαιρετική τη βρήκα την κουζίνα του Barrio και είναι από τις φορές που θέλω να δώσω θερμά συγχαρητήρια και στο team της κουζίνας, εκτέλεση από «εκτέλεση» έχει διαφορά. Κι από την άλλη μου άρεσε πολύ και ο χώρος και κυρίως η ατμόσφαιρα. Ζεστή, μια «ιδέα»…dark, δυο (και παραπάνω) στάλες εροτίκ και σέξι, θέα που σε ανεβάζει, ωραίες μουσικές, και όλα αυτά να υποστηρίζονται από πολύ ευγενικό και τόσο όσο θες φιλικό σέρβις.
Μαθαίνω πως το Barrio, σε κομβικό σημείο πολύ κοντά στα θέατρα του κέντρου, σερβίρει μέχρι αργά και έχει ειδικό μενού για όσους θέλουν να συνεχίσουν τη βραδιά μετά την παράσταση. Να υπολογίζετε περίπου 30-35€ το άτομο, για τα υλικά που χρησιμοποιούν και για τέτοιου επιπέδου κουζίνα απευθύνονται στον κόσμο που του αρέσει το καλό φαγητό, αναζητά επίσης και την σωστή σχέση τιμής και ποιότητας. Κατά τη γνώμη μου το πετυχαίνουν.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
17°
