Ο Κώστας Τσίγκας σπούδασε Κοινωνιολογία και τα τελευταία 20 χρόνια εργάζεται σαν μάγειρας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Θεωρείται ο διανοούμενος του χώρου και μας προτείνει τα αγαπημένα του λογοτεχνικά βιβλία, όπου το φαγητό παίζει ρόλο πρωταγωνιστικό.
Από τη δεκαετία του ’70, με αφορμή την έντονη ανάπτυξη της φεμινιστικής θεωρίας, το φαγητό και οι καθημερινές πρακτικές γύρω του αποτέλεσαν ένα νέο πόλο σύγκλισης της κοινωνικής θεωρίας, με αποτέλεσμα τη δεκαετία του ’90 να έχουμε ολοκληρωμένες φιλοσοφικές αντιλήψεις για «τροφο-κεντρικές» θεωρήσεις του ανθρώπου.
Η σκέψη πίσω από τις θεωρήσεις αυτές ήταν βασισμένη στη δυνατότητα των διατροφικών πρακτικών να εξαφανίσουν τη διχοτόμηση εαυτός/άλλος, που βασανίζει έμμονα τη δυτική σκέψη. Το φαγητό μέσα από τη μασητική διαδικασία μετατρέπεται σε κομμάτι του εαυτού μας, προσδιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό εμάς, ενώ μέσα από το μοίρασμά του μπορεί να ενσωματώσει και το «άλλο». Αυτή η δυνατότητα του φαγητού και της κοινωνικής διαδικασίας του αποτέλεσε μία απο τις κεντρικές «μεταφορές» στη σύγχρονη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και τις άλλες μορφές τέχνης.
Στην πραγματικότητα είναι αμέτρητα τα λογοτεχνικά βιβλία που χρησιμοποίησαν το φαγητό σαν κεντρική αφορμή για τις κοινωνικές σχέσεις, αλλά και σαν βάση για την ανάπτυξη της αφήγησης. Μερικά από τα σημαντικότερα είναι:
✒ Λούις Κάρολ, «Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων», εκδόσεις Printa. Η Αλίκη μέσα από ένα tea party μαθαίνει τις ταξικές δομές της κοινωνίας.
✒ Τζέιμς Τζόις, «Οδυσσέας» και «Δουβλινέζοι», εκδόσεις Κέδρος. Ο διατροφικός συμβολισμός στα καλύτερά του, στην απόλυτη αφηγηματική εμπειρία.
✒ Όλα τα βιβλία της Μάργκαρετ Άτγουντ. Στα ελληνικά θα βρείτε «Τα χρόνια της πλημμύρας», εκδόσεις Ψυχογιός.
✒ Το πανταχού παρόν, όταν η συζήτηση έρχεται στο φαγητό, «Σαν νερό για ζεστή σοκολάτα», της Λάουρα Εσκιβέλ, από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.
✒ Το κλασικό «Δον Ζουάν» του Βύρωνα, από τις εκδόσεις Σπανός-Βιβλιοφιλία. Οι ατελείωτες εμμονές του Βύρωνα με το σώμα του και την καθημερινή του διατροφή.
✒ Σχεδόν όλα τα έργα του Ντ. Χ. Λώρενς, και κυρίως το «Μεγάλος Γκάτσμπι» και το «Γιοι και εραστές» από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
✒ «Μια κινητή Γιορτή» του Χέμινγουεϊ, επίσης από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
✒ Το καθοριστικό «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο: Από τη μεριά του Σουάν», από τον Μαρσέλ Προυστ, με την περίφημη περιγραφή της μνήμης απο τα madeleine, από τις εκδόσεις Εστία.
✒ Και τέλος, το έργο που επηρέασε τη σύγχρονη κοινωνική σκέψη περισσότερο απο κάθε άλλο: «Γαργαντούας και Παταγκρυέλ» του Φρανσουά Ραμπελέ, από τις εκδόσεις Εστία.
Tamarind - Thai Kitchen
Ο Ταμάρινδος, στην Ταϊλάνδη, είναι το «Δέντρο των Ευχών». Στα κλαδιά του κρεμούν με λεπτές κλωστές χαρτιά με ευχές. Σε όσα από αυτά παρασύρει ο άνεμος, οι ευχές τους θα πραγματοποιηθούν.
Το Tamarind Thai Kitchen στο Μεταξουργείο είναι το καινούργιο εστιατόριο κι ακόμη είναι η πραγματοποίηση της γαστρονομικής ευχής των Άντζελας Γεωργαρά (σεφ σε Bar Guru Bar, Soul) και Άντζελας Σκουρλή. Προσφέρουν αυθεντική ταϊλανδέζικη κουζίνα, χωρίς υπαναχωρήσεις και «εξευγενισμούς» σε πρώτες ύλες, συνταγές με χαρακτήρα και πάνω από όλα πιάτα με γευστική ένταση και νοστιμιά.
Ο χώρος είναι απλός και πολύ ζεν και οι μουσικές επιλογές αυτές ακριβώς που σε ταξιδεύουν νοερά στην εξωτική Ινδοκίνα. Σύντομα θα διοργανώσουν και ειδικές βραδιές με «αφιερωματικά» μενού, τα κορίτσια θέλουν να ξαναβάλουν τη Νοτιανατολική Ασία στο γαστρονομικό χάρτη της Αθήνας. Οι τιμές είναι 17-23 ευρώ/άτομο (χωρίς κρασί). Κεραμεικού 51, Μεταξουργείο, 210 5225.945, 697 3815690, καθημερινά από τις 20.00, Κυριακές μόνο μεσημέρι.
● Boerswurst. Μεγάλο λουκάνικο με πολλά νοτιοαφρικάνικα μπαχάρια, ευρώ 14, γίνεται ανάρπαστο από τις νεαροπαρέες στο Kozi’s στα Μελίσσια.
● Παστίτσιο… αλά Βασίλης Καλλίδης. Με ξινό τραχανά αντί για κιμά και κρέμα γιαουρτιού αντί για μπεσαμέλ, ευρώ 10, Άνετον στο Μαρούσι.
● Tσιπς πατάτας με παρμεζάνα και τρούφα. Αμ σνακ, αμ γκουρμέ, ευρώ 12, στην Trattoria Vezene.
● Κόλλυβα. Μην αγριεύεσαι… τα φτιάχνει ο Δημήτρης Σκαρμούτσος, έχουν όλα τα σχετικά (στάρι, ρόδια, μαϊντανό κ.λπ.) και σερβίρονται σε βαθύ πιάτο, ευρώ 6 στο Αλάτσι.
● Πουρές φασόλια με παστουρμά θαλάσσης. Ο πουρές μοιάζει με φάβα αλλά έχει πιο πυκνή γεύση, το ψάρι είναι μπακαλιάρος καπνιστός με τσιμένι (που δεν μυρίζεις μετά…), ένας απίστευτος μεζές, ευρώ 6, στη Fishαλίδα.
Ένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Πλάκας είναι οι πολυάριθμες ταβέρνες της, με μερικές εξ’ αυτών να κουβαλάνε στην πλάτη τους πολλά χρόνια ιστορίας
12°
