Νόρα

Η «Νόρα», η μεγάλη επιτυχία του Θεάτρου Άττις και του Θεόδωρου Τερζόπουλου, που ενθουσίασε το κοινό και υμνήθηκε από Έλληνες και ξένους κριτικούς, επαναλαμβάνεται για 3η χρονιά και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.

Τον περασμένο Μάρτιο ο σπουδαίος και απαιτητικός κριτικός Michael Billington έγραψε στην Guardian τις εντυπώσεις του για τη «Νόρα» στο Θέατρο Άττις: «Αν έπρεπε να περιγράψω το ύφος του, θα το χαρακτήριζα τελετουργικό μινιμαλισμό. […] Ο Τερζόπουλος μεταφέρει την ουσία του κειμένου μέσα από τον λόγο και την κίνηση. […] Περιγράφει το έργο ως μία μάχη μεταξύ «του τρομαγμένου εγώ και του καταπιεσμένου αληθινού εαυτού» και αυτή η ουσιώδης σύγκρουση ενσαρκώνεται ευφυέστατα από τη Σοφία Χιλλ, που παίζει με κάθε ίνα της ύπαρξής της».

Το παιχνίδι στο Κουκλόσπιτο του Ίψεν παίζεται μεταξύ του φοβισμένου, κατασκευασμένου Εγώ και του καταχωνιασμένου, αληθινού εαυτού που αγωνίζεται να πάρει ανάσα. Την στιγμή που παίρνει ανάσα, όμως, αντιμετωπίζει ένα κενό. Αυτό είναι το τίμημα της αυτογνωσίας. Και αυτό είναι το κίνητρο του θεάτρου. Η Νόρα προσπερνάει το συμβατικό κοινωνικό σύστημα αξιών. Και φεύγει για το άγνωστο. Πρόκειται για μια μορφή αυτοκτονίας που, ωστόσο, μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για τη γέννηση ενός αυθεντικού Εγώ.