Η διαθήκη της Μαρίας

«Θυμάμαι τα πάντα. Η μνήμη καταλαμβάνει μέσα στο σώμα μου τόσο χώρο όσο καταλαμβάνουν το αίμα και τα κόκκαλα».

Αυτά είναι τα λόγια της Μαρίας. Μιας μητέρας που της άρπαξαν τον γιό και τον έχασε για πάντα.

Ο μονόλογος του Colm Toibin στην παράσταση «Η Διαθήκη της Μαρίας» θα μπορούσε να έχει και σαν τίτλο «το Κατά Μαρία Ευαγγέλιον», μιας και ποτέ δεν ακούστηκε ο λόγος της, η δική της μαρτυρία.

Η Μαρία, εξόριστη στην Έφεσο, γερασμένη, καταπονημένη και σε συνεχή κίνδυνο, αφηγείται, με τον δικό της τρόπο τη ζωή της και τη ζωή του γιου της. Για κείνη, στο πρόσωπο του Χριστού, δεν βλέπει παρά μόνο το παιδί της που σκοτώθηκε με τον πιο σκληρό και απάνθρωπο τρόπο και μάλιστα για έναν ακατανόητο σκοπό σε μια εποχή μεγάλων αλλαγών και ιστορικών ανακατατάξεων. Άραγε η θυσία του έφερε έναν κόσμο καλύτερο;