«Straight White Men» στο Μικρό Χορν

Η ιδιόρρυθμη κωμωδία «Straight White Men», γραμμένη από την  Αμερικανίδα δραματουργό και σκηνοθέτη Young Jean Lee, με ρίζες στην Νότια Κορέα, ανεβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Μικρό Χορν.  

Με ειρωνικό χιούμορ και σάτιρα για τις αιώνιες αλήθειες που ορίζουν τη ζωή των λευκών ετεροφυλόφιλων αντρών στον Δυτικό κόσμο, η ανήσυχη αμερικανοασιάτισσα δημιουργός, έφτιαξε ένα έργο με τρεις ηρωικούς άντρες και έναν λιγότερο ηρωικό. Γιατί κάποια στιγμή, ακόμη και τα προνόμια - γίνονται αφόρητα.

Τι είναι αυτό που προσδιορίζει το προνομιούχο αρσενικό; Τα λεφτά του; Η φήμη του; Η μόρφωσή του; Οι «πονηροί» χειρισμοί του για την επαγγελματική του ανέλιξη; Ο τρόπος που ζει; Τα άχαρα «αστεία» του; Τα γνωστά και μη εξαιρετέα «αρσενικά» χαρακτηριστικά που αναγνωρίζουμε από παιδιά και ερχόμαστε αντιμέτωποι μ’ αυτά αργότερα, στην ενήλικη ζωή μας;

Κάθε λευκός ετεροφυλόφιλος άντρας, ακόμη και σήμερα, πολύ συχνά, καλείται να τα υποστηρίζει όλα αυτά. Τι γίνεται όμως αν δεν τα αντέχει η ψυχή του; Αν αντιδρά το ίδιο του το δέρμα; Αν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει; Πόσο, τελικά, τον πιέζει και εκείνον η ίδια η πατριαρχική κοινωνία που τον γέννησε;

Το έργο επεξεργάζεται την ψυχολογία των σημερινών λευκών ετεροφυλόφιλων ανδρών και επιδιώκει, με την προτροπή δύο ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, να μας κάνει να τους συναισθανθούμε κι ίσως να τους αγαπήσουμε. 

Η ιστορία:

Χριστούγεννα. Η ημέρα των μικρών και μεγάλων οικογενειακών συναθροίσεων, της αγάπης, της εξομολόγησης, της αγκαλιάς, του τσακωμού και των αποκαλύψεων.

Τρία αδέλφια, ο Άρης, ο μεγαλύτερος, με πολλές δυνατότητες που όμως σ' αυτή τη φάση ασχολείται με το νοικοκυριό, ο Ανδρέας, ο μεσαίος, φρεσκοχωρισμένος, χρηματιστής, που ζει τον περισσότερο καιρό στο Λονδίνο, και ο Σπύρος, ο μικρότερος, καθηγητής και επιτυχημένος συγγράφεας, περνούν τις άγιες ημέρες, στο σπίτι του πατέρα τους, του Γιώργου.

Μιλούν, διαφωνούν, τρώνε, χαίρονται, χορεύουν, αλληλοειρωνεύονται, τσακώνονται και τελικά καταλήγουν να ευλογούν τα γένια τους. Τα προνόμιά τους. Την τύχη τους. Όλοι εκτός από έναν. Τον λιγότερο δεκτικό στις επιταγές της πατριαρχίας.

Στην έναρξη της παράστασης, η υποδοχή των θεατών γίνεται από δύο μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Η συγγραφέας τους δίνει το δραματουργικό χώρο, ώστε να συσχετίζονται με το βασικό μέρος του έργου, χωρίς να εμπλέκονται άμεσα. Μας καλεί να παρακολουθήσουμε, μαζί τους, τα πλάσματα με την ταμπέλα "straight white men", με την ελπίδα να τα κατανοήσουμε. Κι αν, ανάμεσα στις πράξεις του έργου, αισθανθούν την άνεση να μοιραστούν μαζί μας και σκέψεις απ' τον δικό τους κόσμο -  εκεί που τα προνόμια φανερά λιγοστεύουν και οφείλεις να είσαι γενναίος για να πας παρακάτω - έχει καλώς. Η Μελίνα Νάτσιου, μια τρανς γυναίκα, και ο Θέμης Θεοχάρογλου, που σταδιακά μεταμορφώνεται στην drag persona της Holly Grace, είναι εκεί για να μας κρατούν το χέρι σ' αυτή τη διαδρομή.

Στο πλαίσιο μιας οικογενειακής κωμωδίας, αυτό που προκύπτει - όπως πάντα αυτό προκύπτει σε τέτοιες στιγμές - είναι μια μικρή τραγωδία: η υπαρξιακή κρίση ενός νέου ανθρώπου - ακόμη κι ενός άντρα - μέσα στη σημερινή, ασφυκτικά πατριαρχική, κοινωνία μας.