Ο χορός του θανάτου

Ένα ζευγάρι, ο Έντγκαρ και η Άλις, που ζει απομακρυσμένο και απομονωμένο σε ένα νησί, σε ένα κτήριο που κάποτε ήταν φυλακή, απόψε γιορτάζει τα 25 χρόνια έγγαμου βίου. Από το ξεκίνημα του έργου, προσπαθούν να δραπετεύσουν από την κενότητα της ζωής τους, φτιάχνοντας μαζί παράξενα παιχνίδια που τους κρατούν «ζωντανούς». Η απροσδόκητη εμφάνιση του Κουρτ, δημιουργεί ένα ερωτικό τρίγωνο, που με την σειρά του κινητοποιεί ένα χορευτικό διάλογο, στον οποίο ο καθένας από τους τρεις ήρωες αντιμετωπίζει τους άλλους δύο.

Πέραν αυτών όμως, ο Στρίντμπεργκ, μέσα από τις πυκνές σιωπές ανιχνεύει μια σειρά από παγκόσμια υπαρξιακά ζητήματα. Αν και η κύρια θεματική του έργου πηγάζει από την συζυγική σύγκρουση, παράλληλα υποβόσκουν άμεσα ή έμμεσα η υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου απέναντι στον άλλον, απέναντι στον θάνατο, απέναντι στον κόσμο και την ζωή, απέναντι στην χριστιανική ενοχή, στη μετά θάνατον ζωή και τη μεταφυσική.

Ο Στρίντμπεργκ ως μέγας προφήτης, συλλαμβάνει πολύ βαθειά μέσα του, ότι το παιδικό παιχνίδι και το όνειρο, είναι οι μόνες καταφυγές, που επιτρέπουν την απόλυτη ελευθερία της έκφρασης. Δημιουργεί έτσι, ένα δαιμονικό αλλά και απολαυστικό αριστούργημα.