Ο Αντώνης Δαρζέντας απαντά σε όσους τον κατηγόρησαν

Με ανάρτησή του στα social media o Παιδίατρος Αντώνης Δαρζέντας γράφει για τις επιθέσεις και τις απειλές που δέχθηκε με αφορμή το πρόσφατο άρθρο του στην Athens Voice, απαντώντας στις κατηγορίες.

«Πριν λίγο καιρό στο άρθρο μου "Είμαστε η Τασμάνια της Ευρώπης" έγραφα με αφορμή την ψήφο των αποδήμων.

"Όμως αυτοί οι Έλληνες δεν είναι οι μόνοι που δεν θέλουμε.

Θυμάμαι πολύ καλά πως και μια άλλη ομάδα Ελλήνων δεν κατάφερνε να παίρνει υπηκοότητα και ψήφο. Οι μετανάστες που είναι χρόνια εδώ, καθώς και τα παιδιά τους. Θυμάμαι πολύ καλά πως οι Αντεντοκούνμπο είχαν γεννηθεί εδώ, πήγαν στο ελληνικό σχολείο, ήξεραν άριστα την ελληνική γλώσσα, αναγνώριζαν την Ελλάδα ως πατρίδα και πάλι δεν θεωρούνταν Έλληνες από το ελληνικό κράτος.

Έτσι εδώ και χρόνια, η από δώθε δεξιά δεν θέλει τους ξένους που γεννήθηκαν Έλληνες και η από κείθε αριστερά, τους Έλληνες που αναγκάστηκαν να γίνουν ξένοι."

Στο άρθρο μου επίσης "Ούτε εθνικιστές, ούτε εθνομηδενιστές" συνεχίζω

"Μια παγκόσμια φυλή θα γίνουμε γιατί από μια φυλή ξεκινήσαμε. Άλλωστε είμαστε πολύ λίγοι ανάμεσα σε τρισεκατομμύρια πλανήτες για να μείνουμε και μεταξύ μας τσακωμένοι. Και πολύ φθαρτοί ανάμεσα σε δισεκατομμύρια χρόνια εξέλιξης ώστε να πιστεύουμε πως σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια που έχει ακόμα το σύμπαν μπροστά του, έχουν σημασία οι τσακωμοί των Ελλήνων με τους Τούρκους.

Κάπου ανάμεσα μας ίσως είναι και το DNA του Μεγαλέξανδρου αλλά άντε βρες το ανάμεσα σε Παπαδόπουλους, Δαρζέντες, Αχτσιόγλου, Τσάμηδες και Αντεντοκούμπο. Και τι σημασία έχει άραγε. Αφού ανάμεσα σε κάθε DNA Λεωνίδα θα έχει μπλεχτεί και το DNA του Εφιάλτη."

Και συνεχίζω

"Αυτή την στιγμή έχουμε κράτη, έθνη και σύνορα. Αυτή είναι η πορεία του δρόμου της κοινωνικής μας συμβίωσης. Και αυτό το μοντέλο είναι πολύ καλύτερο από το αμέσως προηγούμενο γιατί εξασφαλίζει ειρήνη και σταδιακή ώσμωση των πολιτισμών και των φυλών. Κοιτάξτε τα πολυφυλετικα κράτη.

Και μάλιστα αυτά τα έθνη είναι τόσο πιο ισχυρά, όσο πιο ισχυρή εθνική συνείδηση έχουν. Δείτε τις ΗΠΑ. Εντελώς πολυφυλετική αλλά με εξαιρετικά ισχυρή εθνική συνείδηση, είναι το κυρίαρχο έθνος κράτος. Το έκαναν και άλλα έθνη ομοίως πολύ πετυχημένα."

Οι προσωπικές φωτογραφίες που έχω ανεβάσει στο προφίλ μου είναι ελάχιστες. Ούτε καν την οικογένεια μου.

Οι δύο από αυτές είναι από παιδιά από μειονότητες. Η πανέμορφη Μαλουβα και τα πανέξυπνα τσιγγανόπουλα που φαίνονται στις παρακάτω φωτογραφίες. (Έχει ληφθεί συγκατάθεση για τις φώτο και έχουν ξανανεβεί δημόσια, αλλά παρόλα αυτά έσβησα τα πρόσωπα τους)

Επίσης ήμουν ο πρώτος και ο μόνος γιατρός στην Ελλάδα που έγραψα άρθρο για τους τρανς και τα δικαιώματα τους στο transitioning με βάση τα σύγχρονα δεδομένα και τα πρωτόκολλα της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας και σε αντίθεση με την αναχρονιστική εισήγηση της Ελληνικής Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας, στην οποία μάλιστα έστειλα επίσημο ερώτημα στο οποίο ουδέποτε πήρα απάντηση.

Δεν θέλω να μπω σε επιπλέον προσωπικές μαρτυρίες και αναμνήσεις που δυστυχώς θα εμπεριέχουν και αυτοπροβολή αλλά οι 'φίλοι' μου αυτή την εικόνα είχαν από το προφίλ μου

Και ξάφνου με αφορμή το άρθρο μου στην Athens Voice, ένα άρθρο που ξεκινά με τα εξής:

"Έχει δίκιο ο Γιάννης;. Έχει. Υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα; Υπάρχει "Και τελειώνει με τα λόγια" αλλά ξέχασες Γιάννη την ιστορία ΤΟΥ ΤOΠΟΥ ΣΟΥ" και "σε αγαπάμε Γιάννη. Μην μας ξεχνάς " ανακάλυψαν ρατσισμό.

Σε ένα άρθρο που σε κανένα σημείο δεν γίνεται οποιαδήποτε διάκριση του Γιάννη με βάση το χρώμα του. Σε ένα άρθρο που ουσιαστικά είναι το παράπονο ενός απλού Έλληνα προς τον κύριο, γνωστότερο και καλύτερο εκπρόσωπο της χώρας στο εξωτερικό.

Προφανώς οι φιλελεύθεροι-ΜΗ -ρατσιστές, βάλτε όπου θέλετε το ΜΗ, νομίζουν πως δεν μπορείς να γράφεις κάτι για κάποιον έγχρωμο συμπολίτη μας, εκτός εάν αυτό είναι απόλυτα θετικό. Πιο ρατσιστικό δεν γίνεται.

Από τις περσόνες με τα πολλαπλά προφίλ που μόνο σκοπό έχουν να κρεμούν τους 'κακούς' στα μανταλάκια το περίμενα. Η τροφή τους είναι η ανθρωποφαγία.

Από τους επαγγελματίες δημοσιογράφους και συγγραφείς μερικοί από τους οποίους έχουν στο παρελθόν απευθύνει και σεξιστικές ύβρεις το περίμενα. Κάποιοι και κάποιες ήταν τόσο αποκάλυπτα χυδαίοι που αμφισβήτησαν και την Ιατρική μου υπόσταση χωρίς να με ξέρουν καν προσωπικά. Μιλάμε ότι δημοσιογράφοι με τέτοια εμπάθεια γράφουν σε έγκυρα μέσα.

Και έδειξαν εμπάθεια προς έναν άνθρωπο που ουδέποτε έχει επιτεθεί προσωπικά σε κανέναν.

Η αλήθεια είναι ότι πονάει πολύ ένας άσημος Παιδίατρος από την Πάτρα να έχει σε ένα μόνο άρθρο του περισσότερα μοναδικά κλικς και κοινοποιήσεις από όλα τα άρθρα τα δικά σου σε ένα έτος.

Από τις φιλελέ περσόνες επίσης, που μαλωνουν εμάς και τον κόσμο στους τοίχους μας όπως τους υφιστάμενούς τους στο γραφείο και από αυτούς το περίμενα. Οι ίδιοι μάλιστα βάφτισαν απλή διαφωνία, βαριές εκφράσεις τους εναντίον μου. Αυτά μπορεί να τα ανέχονται οι υπάλληλοι τους. Όχι όμως εγώ.

Από άλλους είναι αλήθεια πως δεν το περίμενα. Αλλά έτσι είναι η δημόσια έκθεση. Ενδεχομένως και αυτοί δεν περίμεναν ένα τέτοιο άρθρο από εμένα.

Μέχρι και η Εφημερίδα των Συντακτών έγραψε για το άρθρο μου ότι δεν είναι ρατσιστικό αλλά εθνικιστικό. Από αυτούς επίσης το καταλαβαίνω. Για την ελληνική αριστερά ο πατριωτισμός είναι εθνικισμός. Αλλά τουλάχιστον αυτοί διάβασαν και κατανόησαν το κείμενο. Τους ευχαριστώ ειλικρινά γιατί με έβρισαν επί της ουσίας.

Και η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα. Και φοβήθηκαν και φίλοι μου. Αντιδράσεις άλλαξαν, σχόλια σβήστηκαν. Και έλαβα πολλές απειλές και ύβρεις ίνμποξ. Ακόμα περισσότερες επιδοκιμασίες και θετικές γνώμες. Αλλά η ένταση των ύβρεων ήταν τόση που τις υπερκέρασε.

Και η άλλη και τελευταία αλήθεια, είναι ότι κερδίσατε. Για ακόμα μια φορά η κουβέντα έγινε για τον τίτλο και όχι για την ουσία. Για ακόμα μια φορά έγινε για την έχθρα και όχι για την συνεννόηση.

Τη μάχη τη δική μου την κερδίσατε λοιπόν.

Αλλά ο πόλεμος για την ελευθερία της γνώμης δεν έχει τελειώσει. Γιατί έχει καλή σπορά. Τους ανθρώπους που έκαναν τις πολλές χιλιάδες κοινοποιήσεις και τα δεκάδες χιλιάδες κλικς σε αυτό και σε όλα τα άρθρα μου.

Και την ώρα που εσείς κραυγάζατε πολεμικές ιαχές και κατάρες, αυτοί ψιθύριζαν χαμηλόφωνα ότι η τρομοκρατία και η δολοφονία της άποψης δεν θα περάσει.

Και συνεχίζουν να ψιθυρίζουν ότι όταν θα κερδηθεί, θα σταματήσει η χώρα να διώχνει τους άξιους Γιάννηδες της».