Φραγκοκάστελο… Ένας αγαπημένος προορισμός, στα Σφακιά. Για να φτάσεις, κάνεις μια μοναδική κατάβαση στον-βελτιωμένο-δρόμο με τις «φουρκέτες». Είχα πολύ καιρό να επισκεφτώ το φρούριο που πέρασε από τα χέρια Ενετών, Τούρκων ακόμα και Κρητών επαναστατών. Ανακατασκευάστηκε, άντεξε στη δοκιμασία του χρόνου και στις μέρες μας υποδέχεται κάθε καλοκαίρι χιλιάδες επισκεπτών και…Ι.Χ.!
Κάποια Ι.Χ. είναι έτοιμα να «εισβάλουν» στο εσωτερικό του κάστρου…
Το θέαμα που αντικρίζεις είναι θλιβερό για χώρα που στηρίζει μέρος της ανάπτυξης στα αρχαιολογικά της στολίδια. Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, ο τοίχος του Φραγκοκάστελου-αυτός που δεν «βλέπει» προς την θάλασσα-, είναι ιδανικός χώρος για το παρκάρισμα αυτοκινήτων των επισκεπτών. Κι ας υπάρχει άπλετος χώρος στην ευρύτερη περιοχή, ώστε να μην εμφανίζεται το μνημείο ως μάντρα παρκαρίσματος. Ακόμα και στην είσοδο του κάστρου, εκεί που κόβονται τα εισιτήρια, ορισμένοι οδηγοί δείχνουν έτοιμοι να πατήσουν γκάζι για να μπουν στους εσωτερικούς χώρους με τα αυτοκίνητά τους…
Αποκαρδιωτική είναι η εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης και σε ό,τι αφορά τον περιβάλλοντα χώρο του μνημείου. Δίπλα στους ανδριάντες των αδελφών Πατσών κείνται τα κουφάρια εγκαταλελειμμένων κοντέινερ και Ι.Χ.
Ο περιβάλλον χώρος του Φραγκοκάστελου: δίπλα στους ανδριάντες, τα κουφάρια εγκαταλελειμμένων αυτοκινήτων
Μα να μην υπάρχει κάποια αρχή να βάλει τέλος σε αυτήν την παρακμιακή εικόνα, που κρατάει χρόνια;
Κι αυτή είναι η ταμπέλα που σε κατευθύνει από τον δρόμο από τα Σφακιά και τις Βρύσες προς την εθνική οδό με κατεύθυνση τα Χανιά
Επιστρέφοντας το απόγευμα για τα Χανιά, φτάνεις στις Βρύσες. Συνεχίζοντας για να βγεις στην κεντρική αρτηρία- την «εθνική οδό» ή Β.Ο.Α.Κ-, συναντάς μια πρωτόγονη σήμανση, στηριγμένης πρόχειρα με πέτρες και ξύλα. Αν δεν προσέξεις, θα συνεχίσεις στον παράδρομο προς το άγνωστο. Στη βάση της πινακίδας πάντως είδαμε και αφίσα για την «Γιορτή της Γραβιέρας» κάπου στα Χανιά. Όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα…
14°
