Η ομοβροντία των δημοσκοπήσεων δεν άφησε καμιά αμφιβολία αυτή την εβδομάδα. Το πάρτι των δημαγωγών συνεχίστηκε με ακόμα μεγαλύτερη ορμή μετά τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για την «προ ημερησίας διατάξεως» συζήτηση για τα Τέμπη, για τη σύσταση «προανακριτικής επιτροπής» για τον Τριαντόπουλο και για την «πρόταση δυσπιστίας» προς την κυβέρνηση. Τα κόμματα του ακραίου -αντισυστημικού δήθεν- λαϊκισμού είδαν τα ποσοστά τους να εκτοξεύονται, περισσότερο ή λιγότερο. Η οικειοποίηση του ανείπωτου πόνου των συγγενών των θυμάτων ξεπέρασε κάθε ηθικό φραγμό στην εργαλειοποίηση και την πολιτική σκοπιμότητα.
Δημοσκοπήσεις: Η άνοδος του αντισυστημισμού
Η Νέα Δημοκρατία δεν κατάφερε να ανακόψει την πτωτική της πορεία, αφού οι χειρισμοί της δεν έπεισαν κανέναν ότι θέλει πραγματικά να χυθεί άπλετο φως. Το αντίθετο αποτέλεσμα είχαν μάλλον, αφού η απόρριψη της πρότασης για τη σύσταση προανακριτική επιτροπής σχετικά με τη μη υλοποίηση της σύμβασης 717, η «όχι και καλύτερη στιγμή της Βουλής» όπως χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός τη λειτουργία της «εξεταστικής επιτροπής» και η «γενναιότητα» του Τριαντόπουλου, δεν επέτρεψαν να λειτουργήσει τελικά καμιά επιτροπή. Η αποτελεσματικότητα του ανασχηματισμού μένει να αποδειχθεί στην πράξη αλλά, όπως φαίνεται, η επιλογή Τασούλα για την Προεδρία της Δημοκρατίας δεν έγινε τυχαία.
Το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να πληρώνει το πολιτικό κόστος της αποφασιστικής συμβολής του στη διάσωση της χώρας από την οριστική πτώχευση. Ο ακραίος λαϊκισμός δεν συγχωρεί στο ΠΑΣΟΚ ότι ψήφισε τρία μνημόνια και συμμετείχε στη συγκυβέρνηση της χώρας με τη ΝΔ, την ώρα που οι γνωστοί «αγανακτισμένοι» την έσπρωχναν στον γκρεμό της εξόδου από την ΕΕ. Ωστόσο, ούτε και το ΠΑΣΟΚ έπεισε με τους χειρισμούς του ότι αποτελεί πειστική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης. Η από κοινού κατάθεση της πρότασης μομφής με τις δυνάμεις της καταρρέουσας Αριστεράς, ακόμα και με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, θόλωσε την εικόνα της κυβερνητικής πρότασης του ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα να υποχωρεί και το ίδιο δημοσκοπικά.
Το τσουνάμι του λαϊκισμού συμπαρασύρει στο πέρασμά του και τις δυνάμεις του πρώην ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πληρώνεται σήμερα με το ίδιο νόμισμα που πλήρωνε πριν από μια δεκαετία τους πολιτικούς του αντιπάλους. Επειδή σήμερα υπάρχουν «πιο αγανακτισμένοι», ορισμένοι εκ των οποίων προέρχονται από τα σπλάχνα του, από εκεί δηλαδή απ' όπου και αναδείχτηκαν. Η απεγνωσμένη αναζήτηση χείρας βοηθείας από το ΠΑΣΟΚ θα αποδειχθεί μάταιη, όπως μάταιη είναι και η προσπάθεια σωτήριας επανεμφάνισης του Αλέξη Τσίπρα με «Νέα Εθνική Πυξίδα». Η κατεύθυνση της πυξίδας προς τη συγκυβέρνηση με τον Καμμένο και το δημοψήφισμα εξόδου από την ΕΕ είναι πολύ δύσκολο να αναπροσανατολιστεί για λόγους πολιτικής επιβίωσης.
Οι δημόσιες αντιδράσεις απέναντι στις δημοσκοπήσεις της περασμένης εβδομάδας ήταν μάλλον σπασμωδικές και πολιτικά ανώριμες. Κάποιοι θεώρησαν τα ευρήματα των μετρήσεων υποβολιμιαία και αποτέλεσμα διαφόρων σκοπιμοτήτων. Κάποιοι άλλοι έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι οφείλονται στην τοξική ατμόσφαιρα λόγω της τραγωδίας των Τεμπών η οποία σύντομα, δήθεν, θα εκτονωθεί. Στις επιπόλαιες και επιζήμιες αυτές εκτιμήσεις έρχεται να προστεθεί και η ικανοποίηση που εκφράζεται από κυβερνητικούς κύκλους για τη δημοσκοπική διεκδίκηση της δεύτερης θέσης από την Πλεύση Ελευθερίας, με προφανώς καιροσκοπικά κριτήρια. Θα έπρεπε ίσως να σκεφτούν ορισμένοι ότι στο επόμενο δημοσκοπικό κύμα θα μπορούσε η αγωνία να μεταφερθεί στη διεκδίκηση της πρώτης θέσης…
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
15°
