Ο Νίκος Γεωργιάδης σχολιάζει τη συνέντευξη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha και στον δημοσιογράφο Αντώνη Σρόιτερ.
Ήταν να μην γίνει η αρχή, τότε μετά την συνάντηση του Ανδρέα Παπανδρέου στο Νταβός με τον Τουργκούτ Οζάλ. Οι συνομιλίες κατέληξαν σε φιάσκο. Ο Παπανδρέου, σε μία εξαιρετική θεατρική παράσταση, εκστόμισε την περίφημη φράση λατινιστί. Ήταν μία πρεμιέρα για την Ελληνική Βουλή όπου η λατινική εκδοχή της αποδοχής πολιτικής ενοχής διευκόλυνε την «πεπτική» δυνατότητα της κοινής γνώμης. Έκτοτε το «Mea Culpa» έγινε μανιέρα, πάντα στη λατινική γλώσσα η οποία λειτουργεί εκτονωτικά.
Τα χρόνια όμως πέρασαν και οι πολίτες εξελίχθηκαν σε απαιτητικότερους καταναλωτές πολιτικής φαιάς ουσίας.
Ο πρωθυπουργός της χώρας απαντώντας στις ερωτήσεις του Αντώνη Σρόιτερ, του οποίου η δημοσιογραφική συμπεριφορά ήταν ομολογουμένως άριστη, πίστεψε πως η αυτοκριτική του διάθεση θα τον απάλλασσε από όσα του καταλογίζει η κοινή γνώμη. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την έμμεση αλλά σαφή ακύρωση των όσων είχε δηλώσει δημοσίως πριν από δύο χρόνια περί υδρογονανθράκων - διαλυτών και σε συνάρτηση με την επίσης έμμεση πλην όμως σαφή «ενοχοποίηση» δια της πλαγίας του εξαρχής πολιτικά υπεύθυνου, αφού εν ώρα υπηρεσίας του συνέβη η τραγωδία, Κώστα Καραμανλή του νεότερου. Τότε ο πρωθυπουργός μιλούσε, αν θυμάστε, για θεωρίες συνωμοσίας.
Ας μηδενίσουμε λοιπόν το κοντέρ. Τις πρώτες ώρες μετά την τραγωδία ο τότε υπουργός Μεταφορών, αφού μίλησε με τον πρωθυπουργό και επιθεώρησε τον τόπο του δυστυχήματος, αποφάσισε να υποβάλει την παραίτησή του, την οποία προφανέστατα είχε απαιτήσει ο πολιτικός προϊστάμενός του.
Οι πάντες είχαν σαστίσει από την ένταση της έκρηξης η οποία ακολούθησε τη σύγκρουση. Οι διασώστες αμέσως αντιλήφθηκαν πως άνθρωποί κάηκαν ή καίγονταν στα πρώτα βαγόνια. Εκτός από διαμελισμένοι, κάποιοι σοροί των θυμάτων που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της Λάρισας όπου ανέμεναν οι ιατροδικαστές ήταν και απανθρακωμένοι. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο οι ιατροδικαστές δεν προχώρησαν τότε σε τοξικολογικό έλεγχο των ιστών, οπότε θα ήταν δυνατή μία τέτοια εξέταση. Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως κανείς δεν τους ζήτησε να προβούν σε τέτοιο έλεγχο. Οι συγγενείς των θυμάτων καταγγέλλουν πως η τοξικολογική και ιστολογική εξέταση σε μία τέτοια περίπτωση θα ήταν αυτονόητη. Διαβάζουμε λοιπόν στη δικογραφία: «Στο πλαίσιο της αυτεπάγγελτης προανάκρισης η διενέργεια αυτοψίας αποφασίζεται από τους ανακριτικούς υπαλλήλους εφόσον κριθεί αναγκαία για να βεβαιωθεί η πράξη ή και να αποκαλυφθεί ο δράστης. Δεν διατάχθηκε είτε ιατροδικαστής της υπηρεσίας μας είτε, εξ όσων γνωρίζουμε, άλλης υπηρεσίας ιατροδικαστής εκ των παρευρισκόμενων να διενεργήσει αυτοψία στον τόπο του δυστυχήματος». Αυτά δηλώνουν οι ιατροδικαστές. Πρόκειται για τους Ρουμπίνη Λεονταρή, Χρήστο Κραββαρίτη και Χρυσαυγή Κούση. Οι εξηγήσεις τους με την ιδιότητα των υπόπτων δόθηκαν τον περασμένο Ιούλιο, μετά από μηνύσεις που είχαν υποβληθεί εναντίον τους και στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης που είχε διαταχθεί.
Γιατί δεν δόθηκε εκείνες τις πρώτες ώρες μία τόσο αυτονόητη εντολή; Μόνο και μόνο για να κοιμούνται ήσυχα τον ύπνο του δημοσίου υπαλλήλου οι προϊστάμενοι της ιατροδικαστικής υπηρεσίας. Προφανώς υπήρξε παρέμβαση.
Εκείνες λοιπόν τις ώρες μετά την έκρηξη κανένας προϊστάμενος του πρώην ΟΣΕ και των νυν παραφυάδων του αλησμόνητου Οργανισμού δεν φιλοτιμήθηκε να ζητήσει τα βίντεο από τη φόρτωση του εμπορικού συρμού. Όταν εκ των υστέρων ζητήθηκε κάτι τέτοιο, το καταγεγραμμένο υλικό είχε διαγραφεί.
Τα όποια ίχνη επί του εδάφους στο σημείο της τραγωδίας, τα οποία θα μπορούσαν να καταδείξουν ή όχι την ύπαρξη «ενοχοποιητικών στοιχείων», είχαν σβηστεί από το περίφημο «ξεμπάζωμα».
Από την πρώτη στιγμή εμφανίστηκε στον τόπο του δυστυχήματος και μάλιστα απρόσκλητο, ειδικό συνεργείο με πράσινα - κίτρινα γιλέκα, το οποίο συνέλεξε υλικό που το μετέφερε σε άγνωστη τοποθεσία. Το συνεργείο αυτό λειτούργησε αυτοβούλως και αυτόνομα.
Όλα τα παραπάνω περιγράφονται με λεπτομέρειες στη δικογραφία. Δεν είναι προϊόν φαντασίας ούτε ψεκασμένης ιδιοσυγκρασίας. Δεν πρόκειται για θεωρία συνομωσίας.
Όσα αναφέρονται ανωτέρω τα γνώριζε η πολιτική εξουσία εξ αρχής. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: Τι ακριβώς σηματοδοτούσε η παραίτηση του αρμόδιου υπουργού πέρα από τη «διευκόλυνση» του πρωθυπουργού στη διαχείριση της τραγωδίας; Ποια σημαντική για την υπόθεση και καταλυτική για το τελικό πόρισμα παράμετρος αποσιωπήθηκε εξ αρχής; Ποιο είναι το μυστηριώδες στοιχείο που έχει «στοιχειώσει» ολοφάνερα πλέον την πολιτική εξουσία, τη δικαιοσύνη, τους αρμόδιους και εμπλεκόμενους φορείς;
Πίσω από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού πλανιόταν ένα συνομολογούμενο ερώτημα το οποίο ποτέ βέβαια δεν κατατέθηκε και δεν κατατίθεται στη συζήτηση. Ποια είναι η σημαντική λεπτομέρεια ή η ισχυρότατη παράμετρος, το πρόσωπο, ο θεσμός, η ομάδα συμφερόντων, των οποίων η εμπλοκή πάση θυσία πρέπει να αποφευχθεί;
Αυτό το αενάως αιωρούμενο ερώτημα είναι ο λόγος για τον οποίο το έμμεσο πλην όμως μειωτικό για τον ίδιο «Mea Culpa» του πρωθυπουργού αγγίζει πλέον τον χώρο της κοινοτοπίας και χάνει κάθε εκτονωτική ιδιότητα ακόμη και στη λατινική της εκδοχή, απείρως ηπιότερη από την πολιτικά σκληρότερη απόδοση του όρου στα ελληνικά.
Με λίγα λόγια, δεν αρκεί πλέον η «θυσία» του βουλευτή Σερρών για να εκτονωθούν οι πιέσεις προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ούτε ο επερχόμενος ανασχηματισμός θα είναι αρκετός για να μετατεθεί το πολιτικό κέντρο βάρους από την Πλατεία Συντάγματος στην εξέδρα του πολιτικού θεάματος. Έστω και εάν «θυσιαστεί» ακόμη και ο Άδωνις Γεωργιάδης για να «ηρεμήσει» το ηφαίστειο της Δημόσιας Υγείας, όπως ακούγεται στα γνωστά πολιτικά στέκια. Βέβαια αυτό το σενάριο έχει χρησιμοποιηθεί πολλάκις στο παρελθόν αλλά μηδέποτε υιοθετήθηκε. Απλώς αναφέρεται ως άλλη μία ένδειξη υφέρπουσας κρίσης πανικού.
Έχει στηθεί εκ των πραγμάτων ένα σκηνικό από απολιτίκ (μη κομματικά) πολιτικά συστατικά που οδηγούν σε ακραιφνώς πολιτικοποιημένες εξελίξεις και αυτό το γνωρίζει και απεύχεται το Μαξίμου. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο πρωθυπουργός υιοθέτησε κατά τη συνέντευξή του προφίλ αυτοκριτικής αυτολύπησης, εξέλιξη ανησυχητική για ένα αυστηρά πρωθυπουργικοκεντρικό πολιτικό σύστημα που έχει εκπαιδευτεί να αναπαράγεται με μόνο σκοπό τη διάσωση του επικεφαλής.
Και κάτι τελευταίο: Πολλά λέγονται και άλλα τόσα γράφονται περί του αναμενόμενου πορίσματος του Μετσοβείου. Οι ειδικοί θα πιστοποιούν πως η έκρηξη δεν προκλήθηκε, διότι δεν θα μπορούσε να προκληθεί από τα έλαια σιλικόνης των ντιζελομηχανών. Θα απορρίπτει δηλαδή το πόρισμα της Πυροσβεστικής. Αν η κύρια ανάκριση κράτησε δύο χρόνια, η ακροαματική διαδικασία αναμένεται να κρατήσει το ίδιο. Αναμένεται εκ των πραγμάτων να ανοίξουν οι Πύλες της Κολάσεως.
14°
