Ολοένα περισσότεροι συμπολίτες μας αδυνατούν ή αρνούνται να εκπληρώσουν βασικές οικονομικές υποχρεώσεις. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να υπόσχεται «κούρεμα» του χρέους του ελληνικού Δημοσίου κατά 50% και ένα σωρό διευκολύνσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, δημιουργείται μία εκρηκτική δυναμική που απειλεί τη δημοσιονομική και οικονομική σταθερότητα. Το τελευταίο διάστημα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσίπρας τονίζει, σε κάθε ευκαιρία, ότι μόνο εάν οι πολίτες είναι συνεπείς στις φορολογικές υποχρεώσεις τους θα χρηματοδοτηθούν το οικονομικό πρόγραμμα του κόμματός του και η ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας.
Τέσσερα μέτωπα
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν ανοίξει τέσσερα οικονομικά μέτωπα τα οποία θα κληθεί να κλείσει η επόμενη κυβέρνηση με άμεσο και δραστικό τρόπο. Διαφορετικά θα χάσει τον έλεγχο της δημοσιονομικής διαχείρισης και δεν θα μπορέσει να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές.
Το πρώτο μέτωπο έχει να κάνει με τη ΔΕΗ, όπου οι ληξιπρόθεσμες οφειλές ξεπέρασαν τα 2 δισ. ευρώ. Τα 1,3 δισ. αναλογούν σε οφειλές νοικοκυριών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Η αδυναμία της ΔΕΗ να εισπράξει όσα της οφείλουν δημιουργεί στην επιχείρηση μεγάλη κρίση ρευστότητας και στέκεται εμπόδιο στη μείωση των τιμολογίων της παρά το γεγονός ότι η διεθνής τιμή του πετρελαίου έχει υποχωρήσει κατά 60% σε διάστημα μερικών μηνών.
Ιδιαίτερα αρνητικές είναι οι εξελίξεις και σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές. Τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων παρουσιάζουν υποχώρηση τους τελευταίους μήνες, σε σχέση με τους αντίστοιχους μήνες του 2013, με αποτέλεσμα να αυξάνεται το ασφαλιστικό έλλειμμα που δεν μπορεί να καλυφθεί από τις αστρονομικές επιχορηγήσεις του ασφαλιστικού, συνταξιοδοτικού συστήματος μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Ακόμη και οι πολυδιαφημισμένες γενναιόδωρες ρυθμίσεις δεν αντέστρεψαν την πτωτική τάση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων.
Περάστε αργότερα
Η αδυναμία και η απροθυμία των φορολογούμενων πολιτών να εκπληρώσουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις οδηγεί σε μηνιαία αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών που ξεπερνάει το 1 δισ. ευρώ. Οι υπηρεσιακοί παράγοντες κάνουν λόγο για πραγματική κατάρρευση των φορολογικών εσόδων στη διάρκεια του Δεκεμβρίου και του πρώτου δεκαπενθήμερου του Ιανουαρίου. Η δημοσιονομική «τρύπα» την οποία η τρόικα υπολόγιζε σε 2 δισ. ευρώ για το 2015 έχει ήδη αυξηθεί προς τα 3,5-4 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι η μετεκλογική οικονομική πολιτική θα σκληρύνει παρά τις υποσχέσεις των κομμάτων για φοροαπαλλαγές και διευκολύνσεις κάθε είδους. Μόνο με την εφαρμογή των συμφωνηθέντων και την κάλυψη του χαμένου προεκλογικού εδάφους μπορούμε να ελπίζουμε σε μία σοβαρή διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους και πιστωτές.
Την αρνητική εικόνα συμπληρώνει η νέα αύξηση των λεγόμενων κόκκινων δανείων, η εξυπηρέτηση των οποίων παρουσιάζει καθυστέρηση μεγαλύτερη των τριών μηνών, σε μια περίοδο κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση των τραπεζικών καταθέσεων. Ο συνδυασμός περισσότερων «κόκκινων» δανείων και λιγότερων καταθέσεων μπορεί να οδηγήσει σε νέες δαπανηρές παρεμβάσεις για τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος.
Το κόστος της χαλάρωσης
Έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι σε περίπτωση εκλογικής επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ το ελληνικό Δημόσιο θα απαλλαγεί, με ένα μαγικό τρόπο, από τις περισσότερες υποχρεώσεις του προς τους Ευρωπαίους πιστωτές. Δημιουργείται έτσι ένα ντόμινο κοινωνικής ανευθυνότητας, με αυτούς που έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να προχωρούν μονομερώς στο «κούρεμα» των οικονομικών τους υποχρεώσεων.
Επιπλέον, υπάρχουν εκατομμύρια συμπολίτες μας που αδυνατούν να εκπληρώσουν βασικές οικονομικές υποχρεώσεις τους λόγω της ύφεσης στην οικονομία και της έλλειψης ρευστότητας. Δεν υπήρξε μία συνολική προσέγγιση στο ζήτημα των υπερχρεωμένων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων που να συνδυάζει την επανεκκίνηση των οικονομικών τους με μια στοιχειώδη κοινωνική υπευθυνότητα.
Ο λεγόμενος κοινωνικός λαθρεπιβατισμός, ένας όρος που έχει αναλυθεί από τον καθηγητή Πελαγίδη, χαρακτηρίζει τις οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών. Διαμαρτύρονται συνεχώς και οι ευνοημένοι του συστήματος για να περιορίσουν τις υποχρεώσεις τους στο Δημόσιο και στο κοινωνικό σύνολο και να αρπάξουν ό,τι μπορούν στέλνοντας το λογαριασμό στους συνεπείς φορολογούμενους. Κάπως έτσι χρεοκόπησε το ελληνικό Δημόσιο, γι’ αυτό παραμένουμε εγκλωβισμένοι στο μνημόνιο το οποίο άφησαν οριστικά πίσω τους οι άλλες μνημονιακές χώρες και γι’ αυτό η επόμενη ημέρα των εκλογών θα είναι εξαιρετικά δύσκολη, ιδιαίτερα για τους μη προνομιούχους συμπολίτες μας, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα πάρει την πρωτιά και το πολυσυζητημένο μπόνους των 50 βουλευτικών εδρών.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
11°
