Θυμάμαι τα σχόλια ανθρώπων που σέβομαι, όταν ανέλαβα τόσο τη θέση του Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων όσο και αυτή των Δημοσίων Εσόδων. Από το φιλικό «πού πας να μπλέξεις τώρα» έως το απαξιωτικό «δεν ξέρεις πώς λειτουργεί το Δημόσιο»... Αυτό που τελικά κατάλαβα από τις εμπειρίες μου είναι ότι το ίδιο το Δημόσιο με οδήγησε στην απόφαση να δεχθώ την πρόταση του Ποταμιού και να είμαι υποψήφιος στη Β΄ Αθηνών. Γιατί –παρά τις προβλέψεις– και στις δύο περιπτώσεις, το ίδιο το Δημόσιο δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος. Και μάλιστα το αποτέλεσμα αυτό προήλθε από άξια στελέχη με τα οποία συνεργάστηκα.
Γιατί υπάρχει τρόπος να επιτευχθούν σημαντικά αποτελέσματα. Και μάλιστα σαφής: Οριοθέτηση στόχων από την πολιτική ηγεσία, διαφάνεια στις διαδικασίες, τεχνογνωσία, διαρκής αξιολόγηση της πορείας επίτευξης του στόχου, απαγκίστρωση και προστασία των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης από κακές πρακτικές του παρελθόντος. Ό,τι δηλαδή κάνουμε όλοι στις δουλειές μας στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό κάναμε στη Γενική Γραμματεία Εσόδων και μπορέσαμε μετά από χρόνια να εκτελέσουμε τον προϋπολογισμό και να δημιουργήσουμε πλεόνασμα, το οποίο στη συνέχεια πλήρωσε μισθούς, συντάξεις, δαπάνες για την υγεία κ.λπ. Επιστρέψαμε δηλαδή αξία στον πολίτη.
Τι αποδείξαμε στην πράξη; Όταν η πολιτική ηγεσία θέτει ποσοτικούς στόχους και αφήνει τη Δημόσια Διοίκηση να εργαστεί απερίσπαστη, τότε τα αποτελέσματα έρχονται σχεδόν νομοτελειακά. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε εξίσου νομοτελειακά η πολιτική ηγεσία αναγκάζεται να επιβάλει νέα επαχθή μέτρα, π.χ. νέους φόρους στους συνεπείς πολίτες, επειδή η Δημόσια Διοίκηση απέτυχε να πιάσει τους στόχους της. Σε ένα σύγχρονο κράτος, είναι εύλογο τα πραγματικά πολιτικά οφέλη να συνδέονται με την αποτελεσματικότητα της διοίκησης των φορέων του. Η οποία προφανώς και έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το πελατειακό κράτος.
Αυτός είναι και ο λόγος που είμαι υποψήφιος βουλευτής με το Ποτάμι, στη Β΄ Αθηνών σε αυτές τις εκλογές. Η επιδίωξή μου είναι να συμβάλω στην εφαρμογή ενός λειτουργικού και αποτελεσματικού μοντέλου στο σύνολο των τομέων όπου απαιτείται Δημόσια Διοίκηση. Ο βαθμός στον οποίο θα το πετύχουμε αυτό, θα καθορίσει εν πολλοίς και το βαθμό επιτυχίας και παραγωγικότητας του ιδιωτικού τομέα. Γιατί η ιδιωτική πρωτοβουλία στην Ελλάδα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πλαίσιο στο οποίο δραστηριοποιείται. Αν αυτό είναι συγκεκριμένο, αξιόπιστο, ελκυστικό, τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να φανούν και εκεί. Και θα συνοδεύονται από σταθερές και βιώσιμες θέσεις εργασίας. Το βασικότερο ζητούμενο της σημερινής κοινωνίας.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
10°
