Μην παίζετε με το μεταναστευτικό

Η μεταναστευτική πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης είναι ανύπαρκτη αλλά συχνά, για επικοινωνιακούς λόγους, και επικίνδυνη, όπως όταν παίζει με τη φωτιά, υιοθετώντας φρασεολογία της Χρυσής Αυγής, αντί να προσπαθεί να συμβάλει στην διαμόρφωση μέσα από διάλογο μιας στρατηγικής για το μεταναστευτικό. Η μετανάστευση δεν είναι ένα παροδικό φαινόμενο. Σύνορα, σύρματα και φράχτες είναι αδύνατο να εμποδίσουν απελπισμένους ανθρώπους να σωθούν είτε να αναζητήσουν καλύτερη ζωή. Πρέπει από κοινού ΕΕ και Κράτη Μέλη να συμφωνήσουν στην προώθηση κοινής ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής η οποία θα βασίζεται σε ανθρωπιστικές αρχές, επιμερισμό ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, πολιτικές ένταξης αλλά και ενθάρρυνσης για να ακολουθούνται οι νόμιμες οδοί μετανάστευσης.

Η χώρα μας βιώνει και τις δύο όψεις του θέματος. Διαχρονικά, με εξάρσεις και υφέσεις, ήταν μια κοινωνία που έχανε δυναμικά κομμάτια της που μετανάστευαν σε άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια δέχεται και ένα σημαντικό αριθμό μεταναστών (και προσφύγων). Άρα χρειάζεται μακροχρόνιο σχεδιασμό ώστε να μην αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα αλλά να μετατραπεί σε ευκαιρία για τις τοπικές κοινωνίες.

Ο Α. Σαμαράς προσπάθησε να παραπλανήσει τους πολίτες με την φωτογράφησή του δίπλα στον φράκτη που έχει κατασκευαστεί στον Έβρο. Υπονόησε ότι ο φράκτης σταμάτησε τα μεταναστευτικά ρεύματα, κάτι που δεν ισχύει όμως. Ο φράκτης πράγματι μείωσε την είσοδο μεταναστών από την συγκριμένη περιοχή, αλλά ενίσχυσε την είσοδο μεταναστών από άλλες περιοχές, ιδιαίτερα τα νησιά και την περιοχή των βορείων συνόρων μας, ιδιαίτερα αυτά με τη Βουλγαρία. Οι νησιωτικές περιοχές βρέθηκαν έτσι απροετοίμαστες για είσοδο περισσότερων μεταναστών από τις δικές τους περιοχές. Όποιος έχει επαφή με την νησιωτική πραγματικότητα το γνωρίζει αυτό καλά, δεν είναι δυνατόν να το αγνοεί ο πρωθυπουργός της χώρας.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ συμφωνούμε με την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να δημιουργηθεί ξεχωριστό χαρτοφυλάκιο για τα θέματα μετανάστευσης. Πράγματι το μεταναστευτικό δεν αντιμετωπίζεται με “ξόρκια και καταστολή”. Οι λογικοί άνθρωποι στην Ευρώπη συμφωνούν ότι χρειάζεται μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική για το μεταναστευτικό. Και ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, Ευρωπαίος Επίτροπος που έχει στην αρμοδιότητά του τα θέματα μετανάστευσης, κατά την παρουσίαση των θέσεων του ενώπιον των ευρωβουλευτών, υιοθέτησε μετριοπαθείς θέσεις που είναι προς την σωστή κατεύθυνση, δηλαδή προς μια καλύτερη πολιτική συνεργασία των Κρατών Μελών με την Ευρώπη. Καταλαβαίνουμε την ανάγκη αποτελεσματικής αξιοποίησης των χρηματοδοτήσεων, ώστε να ενισχυθεί η κοινωνική ένταξη των μεταναστών και να επωφελούνται και οι μετανάστες αλλά και οι τοπικές κοινωνίες.

Όσες κοινωνίες έχουν μια πιο ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική έχουν στον ένα ή στον άλλο βαθμό επωφεληθεί από την μετανάστευση, μεταξύ άλλων και Ελλήνων. Δεν είναι τυχαίο ότι χώρες όπως η Γερμανία, το Βέλγιο, η Αυστραλία, η Ν. Ζηλανδία, οι ΗΠΑ έχουν σε σημαντικό βαθμό προοδεύσει λόγω και της συμμετοχής των μεταναστών. Σε μεγάλο βαθμό οι χώρες αυτές βλέπουν τους μετανάστες να εντάσσονται στην κοινωνική και οικονομική εξέλιξη αλλά και να καταλαμβάνουν καίριες θέσεις και υψηλά αξιώματα.

Το πιο σημαντικό είναι στοχευμένες πολιτικές ένταξης τόσο των μεταναστών όσο και των εποχιακών εργαζομένων που προέρχονται από τρίτες χώρες. Ακόμα και η Κοινή Αγροτική Πολιτική (Πυλώνας ΙΙ) περιλαμβάνει εργαλεία που αν αξιοποιηθούν σωστά μπορεί να βοηθήσουν στη δημιουργία κοινωνικών, εκπαιδευτικών και οικιστικών υποδομών για μετανάστες που εργάζονται σε αγροτικές περιοχές.

Οι Πράσινοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δώσαμε μάχες για να αναλάβει η Ευρώπη τις ευθύνες της και να διαμορφωθεί ένα σύγχρονο πλαίσιο για τα θέματα μετανάστευσης, να μεταφερθούν πόροι από την καταστολή και την προστασία των συνόρων προς την ενίσχυση των κοινωνιών από τις οποίες μεταναστεύουν μαζικά άνθρωποι αλλά και προς την ανάπτυξη νόμιμων δρόμων μετανάστευσης και δομών κοινωνικής ένταξης.

Τα σύνορά μας είναι και σύνορα της Ευρώπης. Οι πνιγμένοι στο Αιγαίο δεν είναι μόνο δικιά μας αλλά και ευρωπαϊκή τραγωδία. Τα τελευταία 10 χρόνια έχουν χαθεί στη Μεσόγειο παραπάνω από 18-20.000 ανθρώπινες ζωές, το 10% στις δικές μας θάλασσες τα τελευταία 2-3 χρόνια.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να αφυπνισθούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους μετανάστες και τους πρόσφυγες που βρίσκονται σε κίνδυνο. Ως Πράσινοι παίξαμε πρωταγωνιστικό ρόλο για να είναι μέσα στις αρμοδιότητες και της FRONTEX.

Η Ευρώπη πρέπει να αποτρέψει ρατσιστικές συμπεριφορές και την ανεξέλεγκτη δράση των εγκληματικών, φασιστικών ομάδων. Σε αυτό, δεν μπορεί να βοηθήσει το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσεται, γιατί δεν προτείνει βιώσιμες λύσεις.

Η Ευρώπη δεν μπορεί να βάλει ηλεκτροφόρα σύρματα στα σύνορά της και να πυροβολεί όποιον πλησιάζει. Πόσο μάλλον όταν είναι βέβαιο ότι τα επόμενα κύματα προσφύγων που θα προσπαθήσουν να περάσουν τα σύνορά της, θα είναι και περιβαλλοντικοί πρόσφυγες λόγω της κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό επιβάλλεται να διαμορφώσει μια μακροπρόθεσμη κοινή μεταναστευτική πολιτική που θα σβήνει τις φωτιές των πολέμων στη Μεσόγειο και την Βόρεια Αφρική και θα ενισχύει την ανάπτυξη στις γειτονικές μας χώρες, ώστε οι άνθρωποι να βρίσκουν εργασία σε ένα ειρηνικό περιβάλλον και να παραμένουν στις χώρες τους.

Ωστόσο, η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χαράξει μια κοινή, ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες την ελληνική κυβέρνηση. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με συρματοπλέγματα στον Έβρο, ούτε με κυνηγητό του Λιμενικού στο Αιγαίο. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χωματερή ψυχών. Πολλοί από όσους προσπαθούν να μπουν από τα ανατολικά μας σύνορα στην Ευρώπη, δεν είναι μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή αλλά πρόσφυγες και θύματα βασανιστηρίων, που προσπαθούν να σώσουν τη ζωή τους. Έχουμε φαινόμενα επαναπροώθησης στις χώρες τους, σε χώρες όπου κινδυνεύει η ζωή τους, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών. θα αντιμετωπίσουν το εκτελεστικό απόσπασμα. Είναι σαν την περίοδο της χούντας, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να έστελναν πίσω στην Ελλάδα ανθρώπους που καταδίωκε το στρατιωτικό καθεστώς. Η πρόσβαση στο άσυλο εξακολουθεί να είναι προβληματική στην Ελλάδα, παρά τα θετικά βήματα που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα σε σχέση με τους νεοεισερχόμενους.

Χρειάζεται ιδιαίτερη μέριμνα, προστασία και φιλοξενία για τα ασυνόδευτα παιδιά καθώς και δομές αποκατάστασης και υποστήριξης των θυμάτων βασανιστηρίων και trafficking.

Είμαστε Εδώ!