Το σχόλιο του Μάνου Βουλαρίνου για τη διαμαρτυρία του Στέφανου Κασσελάκη πάνω στη φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών
Όταν διάβασα τη διαμαρτυρία του Στέφανου του Κασσελάκη για την φράση «Να μη βάλουμε το κάρο μπροστά από το άλογο» (την οποία χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός για να περιγράψει το γιατί το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων πρέπει να εξηγηθεί στην ελληνική κοινωνία) μου ξαναπέρασε από το μυαλό οτι δεν υπάρχει κανένας Στέφανος Κασσελάκης και ότι αυτος που τον υποδύεται είναι απλώς ο πιο ταλαντούχος σατιρικός όλων των εποχών ο οποίος έχει δημιουργήσει αυτήν την περσονα κάνοντας τον επίτευγμα του Σάσα Μπάρον Κόεν με τον Μπόρατ να μοιάζει ασημάντο. Βέβαια μετά καταλαβα ότι κανείς δεν θα μπροούσε να στήσει και να εκτελέσει τόσο αψεγάδιαστα κάτι τόσο μεγαλειώδες και ότι ο ηγέτης της Τζάκρη είναι πραγματικός όσο πραγματικό είναι το πρόβλημα κατανόησης που έχει.
Για όσους δεν το ξέρετε, ο άνθρωπος που έχει να ψωνίσει ρούχα από τότε που ήταν αδύνατος κατηγόρησε τον Κυριάκο τον Μητσοτάκη ότι αποκαλεί χιλιάδες Έλληνες «άλογα». Ναι, επειδή είπε «να μην βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο». Και το έκανε στα αγγλικά. Σε στυλ «τώρα στην κυρία ψωμί και τιμωρία ομοφοβικέ Κυριάκο, θα σε εκθέσω στους ξένους». Γεγονός που έκανε ακόμα πιο αστεία τη διαμαρτυρία του (αποδεικνύοντας ταυτόχρονα οτι το πρόβλημα του δεν είναι γλωσσικό αλλά πρόβλημα αντίληψης) αφού η παροιμία με το κάρο και το άλογο λέγεται εδώ και αιώνες στα αγγλικά.
Με βάση την καταγγελία του για το κάρο και το άλογο σκεφτείτε τι μπορεί να καταγγείλει το πουλέν του Πολάκη αν...
...αν ένας υπουργός αναφερόμενος στην ημερομηνία κατάθεσης ενός νομοσχεδίου πει «Κάθε πράγμα στον καιρό του και ο κολιός τον Αύγουστο» είναι πολύ πιθανόν ο Κασσελάκης να καταγγείλει τον υπουργό επειδή αποκαλεί «ψάρια» Έλληνες πολίτες.
Αν κάποιος σχολιαστής αναφερόμενος στην αδυναμία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να αντιληφθεί την πραγματικότητα γράψει «στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα» ο αρχηγός της Ακρίτα δεν αποκλείεται να δημοσιοποιήσει το ακουόγραμμα του για να αποδείξει πόσο κάλά ακούει.
Κάθε παροιμία, κάθε ιδιωματισμός, κάθε έκφραση μπορεί να μετατραπεί σε σπαρταριστή κωμωδία αρκεί με κάποιον τρόπο να κεντρίσει το ενδιαφέρον του νέου ηγέτη της Ελληνικής Αριστεράς. Σκεφτείτε τι μπορεί να γράψει ή να πει ο σύζυγος του Τάιλερ για το «από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια», το «σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει», το «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη», το «γουρούνι στο σακί» και τέλος σκεφτείτε το πόση κωμωδία μπορεί να προσφέρει ο συνδυασμός της σκέψης Κασσελάκη με εκείνη την παροιμία για το κάραβι που σέρνεται.
Με λίγα λόγια, συμπολίτες της κυβέρνησης, της υπόλοιπης αντιπολίτευσης αλλά και της εσωκομματικής αμφισβήτησης ξεκινήστε να χρησιμοποιείτε παροιμίες και μετατρέψτε αυτά τα σχήματα ξύλινου λόγου σε πηγή άφθονου γέλιου. Και μπράβο τους.
