(Μέλος του συλλόγου για την επιβολή ποινής κοινωνικής εργασίας σε όσους μετά από παραμονή λίγων ημερών σε ένα μέρος, χρησιμοποιούν τη ντοπιολαλιά, π.χ. «Αστυπαλιά», για να απαντήσουν στην ερώτηση «Πού πήγες διακοπές;»)
Υπάρχει, ένα έστω, μέρος διακοπών, που να μην απαγορεύεται να ρίχνουμε τα χαρτιά στην τουαλέτα;
Όχι, αλλά δεν είναι μόνο τα χαρτιά. Ούτε τον καφέ επιτρέπεται να λέμε στις τουαλέτες! Έχουν γενικό πρόβλημα με τις προβλέψεις του μέλλοντος, διότι τους υπενθυμίζουν τι τις περιμένει. Και για να ξεφύγουν από τη μοίρα τους, βουλώνουν.
Τι έχουν πάθει όλοι και παραληρούν ομαδικά με το “Inception”;
Τίποτα μη αναστρέψιμο. Απλώς, είναι παράδοση από την εποχή του “Matrix ”, κάθε τέλος Αυγούστου να βγαίνει μια καινούργια ταινία που να βασίζεται στην ιδέα ότι «αυτό-που-ζούμε-δεν-είναι-η-πραγματικότητα-αλλά-μια-ψευδαίσθηση». Και όλοι ενθουσιάζονται γιατί μόλις έχουν επιστρέψει από τις διακοπές τους. Και είναι παρηγοριά να τους λέει κάποιος ότι στην (άλλη) πραγματικότητα δεν χρειάζεται να πάνε στο γραφείο, γιατί τίποτα από αυτά που νομίζουν ότι πρέπει να κάνουν δεν είναι αληθινό.
Σε τι ακριβώς μοιάζουν με θηλυκό σκυλί τα ανθρώπινα πόδια, ώστε να τα προτιμούν με τόσο ενθουσιασμό για ερωτικό παρτενέρ τα σκυλιά;
Μην μπερδεύεσαι. Δεν τα προτιμούν επειδή μπερδεύονται. Τα προτιμούν επειδή όλα τα σκυλιά είναι στην πραγματικότητα ποδολάγνοι φετιχιστές, που για καρμική τιμωρία μετεμψυχώθηκαν σε κάτι τετράποδο.
Συγνώμη, αλλά αυτοί που σύμφωνα με το τελευταίο καλοκαιρινό trend γιουχάρουν και πετάνε οργισμένοι την αστακομακαρονάδα τους στους πολιτικούς επειδή «είναι κλέφτες και τρώνε σε ακριβά εστιατόρια, ενώ εξαιτίας τους δεν έχει λεφτά ο κόσμος», πελάτες του ίδιου ακριβού εστιατορίου δεν είναι;
Μα γι’ αυτό γιουχάρουν ειδικά τους πολιτικούς: Γιατί μέσα στη βαβούρα, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να θυμηθεί κάποιος ότι παλιότερα αυτοί που γιουχάρουν και αυτοί που γιουχάρονται συνεργάζονταν. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, γιουχάρουν τους πρώην συνεργάτες τους για να διαχωρίσουν τη θέση τους. Από την άλλη, οι πολιτικοί δεν αντιδρούν, γιατί πέρα από τις μικροκομματικές σκοπιμότητες δουλειά τους είναι πρωτίστως να υπηρετούν το λαό. Και όταν ο λαός έχει ανάγκη να κράξει και να αποδοκιμάσει, ο ρόλος τους είναι να βρίσκονται εκεί, διαθέσιμοι, πρόθυμοι, και κυρίως διακριτικοί. Και όχι να χαλάνε μία από τις πιο κεφάτες καλοκαιρινές διασκεδάσεις, υπεθυμίζοντας με αγένεια ότι αυτοί που τώρα τους αποδοκιμάζουν είναι οι ίδιοι που πριν λίγο καιρό συνωστίζονταν στα γραφεία τους για χάρες.
Μα τόσο αχάριστοι είναι αυτοί οι τέως βασιλιάδες; Χρόνια τώρα ο Ζαμπούνης, αγνοώντας με θάρρος το πανεθνικό δούλεμα, τους υπερ-ασπίζεται. Και με το πρώτο λάθος τον φτύνουν στην ψύχρα;
Μα έτσι κάνουν όλοι όσοι έχουν στερηθεί για καιρό το γλύψιμο και ξαφνικά τους προσφέρεται απλόχερα από ρεπόρτερ και κανάλια: Ξεχνάνε αυτούς που τους στάθηκαν στις δύσκολες εποχές και παρασύρονται από τους νέους κόλακες. Το ίδιο που συμβαίνει με τους νεόπλουτους, μόνο που αντί για χρήματα, γίνεται με κολλώδη σάλια γλειψίματος.
Οι διαφημίσεις του Jambo, με τον Καραγκιόζη και τον Μικρούτσικο, μου προκαλούν μια παράξενη, νοσηρή ηδονή. Έχετε καμιά εξήγηση;
Φυσικά. Ένας πρώην λαϊκός ήρωας (ο Μικρούτσικος) και ένα πρώην εθνικό λαϊκό σύμβολο (ο Καραγκιόζης) συνεργάζονται για να διαφημίσουν κινέζικα προϊόντα. Λογικό να ερεθίζεται το ένστικτό σου από μια τόσο αντιπροσωπευτική εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας.
Μα η Δέσποινα Βανδή, που δήλωσε καλοκαιριάτικα ότι αισθάνεται αμήχανα να τη βλέπουν με bikini, δεν έβγαλε όλο το χειμώνα με κάτι see through και με κάτι υποδιαιρέσεις bikini, πάνω στην πίστα;
Ναι, αλλά έχει συνηθίσει όταν είναι ημίγυμνη να της πετάνε γαρίφαλα. Οπότε το bikini εκτός πίστας είναι «γύμνια χωρίς αντάλλαγμα», πράγμα που την κάνει να αισθάνεται περίεργα. Και επιπλέον μία από τις παρενέργειες των πλαστικών είναι πως εκτός από ότι σε κάνουν να μοιάζεις, σε κάνουν και να συμπεριφέρεσαι ως νεότερη. Οπότε η Δέσποινα έχει αρχίσει να παρουσιάζει ξανά σύνδρομα εφηβικής ντροπής.
Sorry, αλλά διαβάζω σε άρθρα με θέμα «Πώς πέρασα τις διακοπές μου» περιγραφές του τύπου «… και μετά πήγαμε στο μπαράκι του Μήτσου, που σερβίρει τα καλύτερα κοκτέιλ της Μεσογείου…». Δηλαδή αν δεν ήταν «τα καλύτερα» αλλά απλώς «καλά», θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα;
Ναι, γιατί αν είναι απλώς «καλά», τότε αργά ή γρήγορα κάποιος άλλος θα βρει «τα καλύτερα» και θα σε κερδίσει. Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, στο γνωστό παιχνίδι με τίτλο «εδώ το καλυτερότερο!» νικάει όποιος καταστρέψει γρηγορότερα ένα μέρος. Πώς θα το κάνει αυτό; Μα γράφοντας δημόσια γι’ αυτό, με αποτέλεσμα να γεμίσει με ηλίθιους που πιστεύουν ακόμα σε φράσεις του τύπου «το καλύτερο τάδε του τάδε».
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
11°
