Αντώνης Λιάκος: Αντιδράσεις για την ανάρτηση αναφορικά με τον Γιάννη Μιχαηλίδη.
Αντιδράσεις έχει προκάλεσει η ανάρτηση του καθηγητή Αντώνη Λιάκου, στέλεχους του ΣΥΡΙΖΑ, για τον φυλακισμένο Γιάννη Μιχαηλίδη και τον αντιστασιακό Αλέκο Παναγούλη, ιστορικής φιγούρας του αγώνα κατά της δικτατορίας.
Η ανάρτηση του Αντώνη Λιάκου για τον Γιάννη Μιχαηλίδη
«Ο Γιάννης Μιχαηλίδης έδωσε τέρμα στην απεργία πείνας στο πάρα ένα, και κατά τη γνώμη μου καλά έκανε. Ας μην τολμήσει να πει κανείς ότι επιχείρησε εκβιασμό. Δυο μήνες απεργία πείνας δεν είναι παίξε γέλασε, πρέπει να έχει φτάσει στα όριά του κανείς για να το επιχειρήσει, και χρειάζεται και ψυχικά αποθέματα. Θεωρώ πάντως, και το γράφω με επίγνωση του αρνητικού ρόλου που έπαιξε η τρομοκρατία, ότι θα πρέπει να εξετάσουμε σοβαρά πώς θα δώσουμε τέλος στην περιπέτεια όλων εκείνων που όπως ο Μιχαηλίδης ή ο Ρωμανός ή άλλοι και άλλες, πριν από αυτούς και μετά από αυτούς, διέπραξαν ποινικά αδικήματα με πολιτικά κίνητρα, παρά τις διαφωνίες μας και την καταδίκη εκ μέρους μας αυτών των κινήτρων, των ιδεών και της δράσης τους. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, έχει αλλάξει η ιστορική περίοδος. Θα επιχειρήσω μια αναλογία που ενδεχομένως θεωρηθεί βέβηλη, αλλά αξίζει να την ξανασκεφτεί κανείς στην ουσία της.
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης υπήρξε ήρωας της αντίστασης στη Χούντα. Οι ίδιοι όμως οι χουντικοί τον κατηγορούσαν για απόπειρα δολοφονίας. Και μάλιστα του αρχηγού τους. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον Γ.Παπαδόπουλο, να του χορηγήσει αμνηστία τον Αύγουστο του ’73, μαζί με πολλούς άλλους που κατηγορούνταν όχι μόνο για τις ιδέες τους αλλά και για βόμβες και βίαιες απόπειρες κατάλυσης του πολιτεύματος όπως έλεγαν τότε. Δεν θέλω, και το λέω κατηγορηματικά, να εξισώσω τους κρατούμενους τότε με τους φυλακισμένους σήμερα, ούτε μια κυβέρνηση δικτατορική με μια κυβέρνηση κοινοβουλευτική. Θέλω όμως να επιμείνω στο σημείο και στη λογική της ιστορικής εκκαθάρισης του παρελθόντος. Αν έκανε αυτή την υπέρβαση η χούντα του Παπαδόπουλου, και μάλιστα σε μια στιγμή που αισθανόταν παντοδύναμη, γιατί και πόσο ακόμη θα πρέπει να είναι δέσμια μιας εκδικητικής πολιτικής μια δημοκρατία στερεωμένη και βέβαιη για τον εαυτό της; Δεν ήταν αρκετή η τιμωρία για τον Μιχαηλίδη, τον Ρωμανό και τους άλλους (και κάτι που ξεχνάμε: Δεν κατηγορήθηκαν για δολοφονίες) η φυλάκισή τους πάνω από 10 χρόνια; Μήπως θα πρέπει να τεθεί το ζήτημα μιας γενναίας ιστορικής εκκαθάρισης εκκρεμοτήτων που ανήκουν πλέον στο παρελθόν;
Συνελήφθη το 2013, κατηγορούμενος ότι συμμετείχε στη διπλή ληστεία τραπεζών στο Βελβεντό Κοζάνης το ίδιο έτος. Εις βάρος του ασκήθηκε επιπλέον δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικών στη διάρκεια συμπλοκής στην περιοχή της Πεύκης, ενώ δικάστηκε και για κατοχή πυρομαχικών. Εις βάρος του επιβλήθηκε, έπειτα από συγχώνευση, συνολική ποινή κάθειρξης 20 ετών.
Τον Ιούνιο του 2019, και ενώ κρατείτο στις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας, ο Μιχαηλίδης απέδρασε και στο διάστημα που ήταν φυγόποινος διέπραξε μια ένοπλη ληστεία σε τράπεζα, ενώ κατηγορήθηκε για αρπαγή και ληστεία εις βάρος αστυνομικού που είχε αποπειραθεί να ελέγξει τους δράστες. Εντοπίσθηκε και συνελήφθη στις αρχές του 2020 από την Αντιτρομοκρατική, στην Αγία Παρασκευή.
Μαζί του βρισκόταν η σύντροφός του και η Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, εις βάρος της οποίας εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης για συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα». Για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και συγκεκριμένα στη «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» είχε αρχικά συλληφθεί και ο «Τοξοβόλος», ωστόσο το δικαστήριο τον είχε απαλλάξει από τη συγκεκριμένη κατηγορία.
Τον Μάιο, ο Μιχαηλίδης κατέθεσε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αμφισσας αίτημα αποφυλάκισης, έχοντας συμπληρώσει τις τυπικές προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος για την υφ’ όρον απόλυσή του, ήτοι την έκτιση του ενός τρίτου της πραγματικής ποινής του. Στις 23 Μαΐου, και ενώ η απόφαση εκκρεμούσε, ανακοίνωσε ότι ξεκινάει απεργία πείνας χαρακτηρίζοντας τη φυλάκισή του ως «επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους».
Το δικαστήριο της Αμφισσας απέρριψε την 20ή Ιουνίου το αίτημά του, με το σκεπτικό ότι απέδρασε το 2019 και επέδειξε παραβατική συμπεριφορά κατά το διάστημα που βρισκόταν εκτός φυλακής. Μέσω των συνηγόρων του, Γιώργου Κακαρνιά και Θεόδωρου Μαντά, άσκησε την ίδια ημέρα (20/6) έφεση, η οποία εκδικάσθηκε τη Δευτέρα, με το Συμβούλιο Εφετών Λαμίας να απορρίπτει το αίτημά του επαναλαμβάνοντας το σκεπτικό του δικαστηρίου Αμφισσας περί «μη σωφρονισμού» του.
Η κατάσταση της υγείας του περιγράφεται από τους γιατρούς ως ιδιαίτερα κρίσιμη, ενώ η υπόθεσή του πυροδότησε αντιδράσεις στον αναρχικό – αντιεξουσιαστικό χώρο και όχι μόνο. «Θα εξαντλήσουμε σε κάθε επίπεδο τη θεσμική λειτουργία της Δικαιοσύνης με την προσδοκία ότι θα πρυτανεύσει η αναγκαία λογική, αφού για εμάς το διακύβευμα είναι να μη χαθεί ανθρώπινη ζωή», αναφέρουν σε χθεσινή ανακοίνωσή τους οι συνήγοροι υπεράσπισης του 33χρονου.
8°
