Χριστόφορος Πισσαρίδης για την παγκόσμια οικονομία, την ελληνική και την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Ο νομπελίστας οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης προειδοποιεί με συνέντευξή του στην Financial Times για τον ευρύτερο κίνδυνο απώλειας του ελέγχου της μακροοικονομικής διαχείρισης και προτείνει στήριξη των πλέον αδύναμων στρωμάτων. Εκτιμά δε ότι η παγκόσμια οικονομία δεν βρίσκεται σε ανάλογη θέση με αυτή της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008.
Yποστηρίζει ότι η ανεργία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μακροοικονομικά κίνητρα, διότι οφείλεται εν μέρει στην αναντιστοιχία μεταξύ των θέσεων εργασίας και των δεξιοτήτων των διαθέσιμων εργαζομένων. Τώρα, τονίζει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να απαλλαγούν από την παρόρμηση να αντιμετωπίσουν τα κοινωνικά προβλήματα μέσω νομισματικών και δημοσιονομικών κινήτρων που θα τροφοδοτήσουν τον πληθωρισμό αλλά δεν θα επιφέρουν καμία θεμελιώδη μεταβολή στη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων.
Από τη μια πλευρά, βλέπει ότι ο πληθωρισμός που τροφοδοτείται από την άνοδο των τιμών της ενέργειας και τα γιγαντιαία προγράμματα κινήτρων (νομισματικών και δημοσιονομικών) που εφαρμόστηκαν διεθνώς την περίοδο της πανδημίας, δημιουργούν κινδύνους για το χρέος και για την απώλεια του ελέγχου της μακροοικονομικής διαχείρισης. Από την άλλη, ο καθηγητής (με τον τιμητικό τίτλο Regius Professor) του London School of Economics (LSE), παρότι υπογραμμίζει τον πληθωριστικό κίνδυνο από την υπερθέρμανση της οικονομικής δραστηριότητας τονίζει ότι η λύση είναι ή στήριξη των πλέον αδύναμων εργαζόμενων.
Κληθείς να απαντήσει στην ερώτηση για την αντιστοιχία της σημερινής κατάστασης με το 2008, ο Χριστόφορος Πισσαρίδης λέει «Είναι διαφορετικό αυτό που αντιμετωπίζουμε τώρα. Όχι μόνο εξαιτίας του Covid, αλλά και επειδή συνέπεσε με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τα όσα συμβαίνουν στις τιμές των υλικών. Το 2008, η ύφεση επικεντρώθηκε στον χρηματοπιστωτικό τομέα και η κύρια διάχυση από εκεί ήταν στις κατασκευές ή στη στέγαση .... Μόλις θέσατε [αυτούς τους δύο τομείς] υπό έλεγχο ... τότε η ανάκαμψη θα ερχόταν από μόνη της, όπως και έγινε».
Τονίζει πάντως ότι Ισπανία, Ιταλία και Ελλάδα έχουν προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις κατά της γραφειοκρατίας και υπέρ του ανοίγματος των οικονομιών τους με αφορμή το Ταμείο Ανάκαμψης. «Η Ισπανία ήταν ο ηγέτης σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις, η Ιταλία υπό τον Μάριο Ντράγκι το κάνει τώρα, η Ελλάδα το κάνει επίσης τώρα. Όταν βλέπεις όλες αυτές τις εξελίξεις και παράλληλα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να θέτει υπό έλεγχο το χρηματοοικονομικό τομέα τότε υπάρχουν καλύτερες προοπτικές για την ευρωζώνη» συμπεραίνει ο καθηγητής του LSE.
7°
