Η πουτινική προπαγάνδα και πώς να την αναγνωρίζετε

Είναι παντού, είναι συνήθως ανόητη, αλλά πάντα επικίνδυνη. Η πουτινική προπαγάνδα σαν το σαράκι έχει χωθεί στην ελληνική κοινωνία και τρώει την πραγματικότητα, με σκοπό τη φιλοτέχνηση ενός κολακευτικού για τον Ρώσο δικτάτορα πορτραίτου, τη δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων για τη Δύση και τη Δημοκρατία. Το πιο πρόσφορο για τον σπόρο της πουτινικής προπαγάνδας έδαφος είναι, όπως είναι λογικό, οι συμπολίτες στα ακροδεξιά και τα αριστερά. Δηλαδή εκείνοι οι συμπολίτες που έτσι κι αλλιώς δεν γουστάρουν Δύση και δημοκρατία. Δυστυχώς όμως μπορεί να επηρεάσει και ανθρώπους που, ενώ τίποτα το ακραίο ή το αντιδημοκρατικό δεν έχουν στο μυαλό τους, στερούνται ενημέρωσης ή/και πολιτικής αντίληψης.

Υπάρχει φυσικά τρόπος προστασίας κι αυτός είναι να αναγνωρίζουμε την πουτινική προπαγάνδα έτσι ώστε, όταν πέφτουμε πάνω της, να βαράει το putin alert. Και ο πιο εύκολος τρόπος να την αναγνωρίζουμε είναι τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα της. Εν προκειμένω, κάθε φορά που βλέπετε, ακούτε η διαβάζετε κάτι από τα παρακάτω είναι πολύ πιθανό να βλέπετε, να ακούτε ή να διαβάζετε πουτινική προπαγάνδα:

Αναλύσεις για την αναπόφευκτη αποσύνθεση της δημοκρατικής Δύσης και την αποτυχία των αξιών της.

«Η Δύση απέτυχε», «η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εντελώς ανήμπορη», «η Αμερική τα παρατάει», είναι μόνο μερικές από τις φράσεις τις οποίες ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά. Συνήθως συνοδεύονται με απαξιωτικές διαπιστώσεις για τις δημοκρατικές διαδικασίες, την ελεύθερη οικονομία και το καπιταλισμό γενικότερα και (είτε ευθέως είτε εμμέσως) προεξοφλούν την επικράτηση της υγιούς, αντιδημοκρατικής και αντικαπιταλιστικής Ρωσίας στην παρηκμασμένη ευρωπαϊκή ήπειρο. Σχεδόν σε όλες τονίζεται η σημασία του ηγέτη που αποφασίζει χωρίς περιττές καθυστερήσεις για συζήτηση, συνεννόηση κλπ δηλαδή του ηγέτη που μοιάζει με τον Πούτιν, δηλαδή που μοιάζει σε έναν δικτάτορα. 

Ρεπορτάζ για τις ικανότητες και την «ανθρώπινη πλευρά» του Πούτιν.

Ρεπορτάζ στα οποία ο Πούτιν καβαλάει ημίγυμνος άγρια άτια, ανασύρει αμφορείς από τον βυθό της θάλασσας, παλεύει με αρκούδες και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Ρεπορτάζ στα οποία παίζει πιάνο, διασκεδάζει, αγαπάει τα ζώα, είναι καλός με τα παιδιά κοκ. Κάθε φορά που τα βλέπετε να σκέφτεστε ότι αυτοί που τα κάνουν, αν ζούσαν πριν 80 χρόνια, θα έκαναν ρεπορτάζ με τον φιλόζωο και βίγκαν Αδόλφο να ζωγραφίζει.

Διαπιστώσεις σύμφωνα με τις οποίες τo NATO και η Ουκρανία προκάλεσαν τη Ρωσία και την ανάγκασαν να εισβάλει στην Ουκρανία και να απειλεί τον πλανήτη με πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Αυτό το παραμύθι είναι εύκολο να το καταλάβουμε στην Ελλάδα χάρη στην Τουρκία: η «επιθετικότητα» της Ελλάδας και ο στρατός στα νησιά είναι η καραμέλα που πιπιλάν οι Τούρκοι ελπίζοντας να δικαιολογήσουν κάποια (καθόλου απίθανη) μελλοντική τους επιθετική ενέργεια. Όσο η Ελλάδα σκοπεύει να επιτεθεί στην Τουρκία, άλλο τόσο σκόπευε και η Ουκρανία να επιτεθεί στη Ρωσία. Το ΝΑΤΟ ουδέποτε ξεκίνησε να κατασκευάζει βάσεις εκεί και ουδέποτε ξεκίνησε διαδικασίες για ένταξη της Ουκρανίας παρότι η Ουκρανία (δικαιολογημένα όπως αποδεικνύεται) μπορεί να το ήθελε (αποκορύφωμα αυτής της προπαγάνδας είναι ένας χάρτης που δείχνει πώς το κακό ΝΑΤΟ περικυκλώνει την καλή Ρωσία. Αν προσέξετε λίγο θα δείτε ότι την «περικυκλώνει» όσο και η Ελλάδα «περικυκλώνει» την Τουρκία). Φυσικά η νατοϊκή ή (πολύ περισσότερο) η ουκρανική απειλή είναι ένα πουτινικό παραμύθι φτιαγμένο για να δικαιολογηθεί η εισβολή. Το «κι αυτή ήταν ανάγκη να φοράει μίνι;» των πουτινόφιλων.

Εγκώμια για τις ικανότητες του Πούτιν.

Η μόνη ικανότητα που έχει ο Πούτιν είναι αυτή ενός αρχινονού της μαφίας: είναι αδίστακτος. Αναρριχήθηκε και έμεινε στην εξουσία πατώντας επί πτωμάτων κυριολεκτικά. Κατά τα άλλα κατορθώνει μετά από 23 συνεχόμενα έτη στην εξουσία (αν μπερδεύεστε είναι σχεδόν 6 τετραετίες) να έχει τον γίγαντα Ρωσία με ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μικρότερο της Ιταλίας και τους Ρώσους με κατά κεφαλή εισόδημα μικρότερο από το μισό του κατά κεφαλήν εισοδήματος των Ελλήνων. Είναι τόσο ικανός στην εξωτερική πολιτική που κατάφερε να κάνει εχθρούς του μέχρι και τους Σουηδούς τους οποίους απείλησε με εισβολή. Έχει καταφέρει να κάνει κάθε ανεξάρτητο δημοκρατικό κράτος που βρίσκεται κοντά στη Ρωσία να θέλει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οι μέχρι τώρα «επιτυχίες» του στην εξωτερική πολιτική οφείλονται αποκλειστικά στην ανοχή της Δύσης στα νταβατζηλίκια του. Στριμώχτηκε μόνος του στη γωνία στην Ουκρανία (μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τη μεγαλομανία του) και τώρα που η Δύση σταμάτησε να τον ανέχεται τα έχει χαμένα και απειλεί μέχρι και με πυρηνικό πόλεμο.

«Ρεπορτάζ» ή «ντοκουμέντα» για την κυριαρχία των ναζί στην Ουκρανία.

Κάπως δύσκολο να είναι ναζιστική μια χώρα με εβραίο πρόεδρο με συγγενείς σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά έχω ακούσει ηλιθίους να υποστηρίζουν ότι και πίσω από τον Χίτλερ ήταν οι Εβραίοι, οπότε θα υπάρχουν συμπολίτες που δεν καταλαβαίνουν το αδύνατο του πράγματος. Ίσως κάτι να τους πει το ότι ολόκληρη η ακροδεξιά (μαζί με τους ναζί) δεν πήρε ούτε 3% στις ουκρανικές εκλογές, πράγμα που σημαίνει ότι αν η Ουκρανία είναι ναζιστική, η Ελλάδα (που είχε ναζί μέχρι και στη Βουλή) είναι το αρχηγείο της Γκεστάπο. Τα «ρεπορτάζ» που παρουσιάζουν την Ουκρανία ως φωλιά ναζιστών είναι αντίστοιχης σοβαρότητας με ρεπορτάζ γεμάτα χρυσαυγίτες που θα τιτλοφορούνται «Αυτή είναι η Ελλάδα» ή «Ελλάδα, η χώρα των ναζί»». Κάποιοι άλλοι, πιο πονηροί προπαγανδιστές, μιλούν για τη στάση των Ουκρανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά πολύ βολικά αποσιωπούν τη σοβιετική καταπίεση την οποία υπέστησαν οι Ουκρανοί και κυρίως τα εκατομμύρια των νεκρών από πείνα στον λιμό στον οποίο καταδίκασε την Ουκρανία το σταλινικό καθεστώς την περίοδο 1932-33. Σε κάθε περίπτωση, αν κανείς θέλει να δει ποιος είναι κοντά στους ναζί (και βαριέται να διαβάσει για τους αληθινούς ναζί στο περιβάλλον του Πούτιν), δεν χρειάζεται να ψάχνει στην Ουκρανία. Αρκεί να δει ποιον στηρίζουν οι Έλληνες ναζί: φυσικά τον Βλαδίμηρο. 

Πρωτοσέλιδα και ποστ που προσπαθούν να φοβίσουν για τις συνέπειες που θα έχει για την Ελλάδα η συμπόρευση με τις χώρες του ελεύθερου κόσμου εναντίον του Πούτιν.

Όπου βλέπετε πρωτοσέλιδα με φέρετρα και πυρηνικά μανιτάρια που θα προκαλέσει η οργή του Πούτιν κάπου εκεί κρύβεται και ο ίδιος ο Βλαδίμηρος . Όπου διαβάζετε «τι δουλειά έχουμε να μπλεκόμαστε» (συνήθως από ανθρώπους που έχουν ψωμοτύρι τον γελοίο χαρακτηρισμό «κυρ Παντελής») να θυμάστε ότι ο αγώνας για τη Δημοκρατία και η συμπόρευση με τις δημοκρατικές χώρες του πλανήτη δεν είναι μπλέξιμο για τους δημοκράτες. Είναι σωτηρία. Και μπράβο μας.

Υ.Γ. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πως είναι λάθος να νομίζουμε ότι όλοι όσοι αναπαράγουν την πουτινική προπαγάνδα το κάνουν επειδή πληρώνονται. Υπάρχουν πάντα οι χρήσιμοι ηλίθιοι που συνήθως βγάζουν και την περισσότερη δουλειά. Αλλά ακόμα κι αυτοί που πληρώνονται για να διαδίδουν τα ψέματα του καθεστώτος του Κρεμλίνου, τις περισσότερες φορές γουστάρουν στ’ αλήθεια το καθεστώς αυτό (γι’ αυτό και είναι σκυλιά στη δουλειά τους). Εκεί που υπάρχει χρηματοδότηση αυτή δε γίνεται για να αλλάξει απόψεις ο χρηματοδοτούμενος, αλλά για να επιβιώσει και να μπορεί απερίσπαστος να λέει και να γράφει αυτά που πιστεύει και εξυπηρετούν το συμφέρον του δικτάτορα (ισχύει και για μέσα συνολικώς και για άτομα ειδικώς).

Υ.Γ.2. Περιορίζομαι στην προπαγάνδα που έχει να κάνει με την εισβολή στην Ουκρανία. Κατά τα αλλά η πουτινική προπαγάνδα βρίσκεται παντού όπου αμφισβητείται η Δύση και οι αξίες της. Από τα αντιεμβολιαστικά παραμύθια μέχρι τις εκστρατείες εναντίον της άμβλωσης.