Άμεση ανάλυση για την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας κατά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Η πρόταση μομφής του Αλέξη Τσίπρα δεν είχε σαν στόχο την Κυβέρνηση. Με μια εντελώς μακιαβελική λογική ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να αποτρέψει το -φαινομενικά- αναπόφευκτο. Να βρεθεί δηλαδή σε δεινή θέση τόσο εσωκομματικά όσο και στις επερχόμενες κάλπες.
Έτσι επιχειρεί να αιφνιδιάσει και να παγιδεύσει τον Νίκο Ανδρουλάκη. Έχοντας αντιληφθεί τη διάχυτη δυσαρέσκεια για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο θέμα της κακοκαιρίας, καταθέτει πρόταση μομφής ώστε ο Νίκος Ανδρουλάκης να εκτεθεί.
Αν το ΚΙΝΑΛ ψηφίσει υπέρ μιας πρότασης μομφής, ο Αλέξης Τσίπρας θα αφήνει να αιωρείται το ενδεχόμενο μιας σύμπλευσης. Μιας προοδευτικής διακυβέρνησης. Ακόμη και αν το διαψεύδει ο Ανδρουλάκης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα κατορθώσει να πείσει κάποιους δικούς τους ότι έχει σχέδιο και γιατί όχι «μυστική συμφωνία». Μια συμφωνία τόσο μυστική που ίσως δεν την γνωρίζει ούτε ο Ανδρουλάκης. Δεν θα είναι δύσκολο να τους πείσει. Εδώ έγινε κολλητός με τον Πάνο Καμμένο, με τον σοσιαλδημοκράτη Νίκο θα διστάσει;
Αν το ΚΙΝΑΛ ψηφίσει κατά της πρότασης μομφής, ο Αλέξης Τσίπρας θα κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα. Θα τον καταγγείλει και θα τον χλευάσει με αγοραίο τρόπο, ως αχυράνθρωπο /μπροστινό /μαριονέτα του Μητσοτάκη. Έτσι ποντάρει στο γεγονός ότι αηδιασμένοι όσοι ψηφοφόροι έφυγαν απ’ το μαντρί, θα επιστρέψουν στον ορθόδοξο αντιμητσοτακισμό.
Δεν είναι βέβαια αναγκαίο ότι οι ψηφοφόροι θα ακούσουν. Ίσως τον ακούσουν αυτοί που έχουν θυμό για τη διαχείριση ή κάποιοι με αντιμητσοτακικό DNA, οι οποίοι αμφιβάλλω αν έχουν φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ για το ΚΙΝΑΛ. Ίσως ευκολότερα να πήγαιναν στον σύντροφο Βαρουφάκη.
Το ΚΙΝΑΛ μοιάζει να κερδίζει μέχρι ώρας επιμένοντας στη «σοβαρή αντιπολίτευση». Γιατί τώρα να συρθεί από τους τακτικισμούς του Αλέξη Τσίπρα, ψηφίζοντας υπέρ μιας πρότασης μομφής που -θεωρητικά και μόνο- θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε κάλπες; Γιατί να συναινέσει σε μια νίκη του αντιπάλου του, ιδίως τώρα που ο αντίπαλος νιώθει την καυτή του ανάσα;
Ο Τσίπρας παίζει τα ρέστα του. Ακόμη και οι αναφορές του στη διαχείριση της κακοκαιρίας επαναφέρουν τις μνήμες από την επιχειρούμενη συγκάλυψη στο Μάτι. Το ίδιο περίπου συμβαίνει με ό,τι πολιτικό τερτίπι επιχειρεί. Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι το γνωρίζουν και τον πιέζουν πιο σκληρά από ποτέ. Το φάσμα της υποχώρησης στην τρίτη θέση του πολιτικού σκηνικού μοιάζει μακρινό μεν, αλλά είναι πλέον ορατό. Οι επιχειρηματικοί κύκλοι που τον έχουν στηρίξει εδώ και χρόνια, παίρνουν αποστάσεις ασφαλείας βλέποντας ότι ίσως χάσει διά παντός το παιχνίδι. Η χθεσινή δημοσκόπηση στον Alpha χτύπησε πολλά καμπανάκια.
Το βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι σαφές. Πώς δηλαδή δεν θα κάνει δώρο στον Τσίπρα την επιβίωση του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ; Συνακόλουθα έχει να απαντήσει και σε ένα ακόμη ερώτημα. Μπορεί να διαχειριστεί επιτυχώς (και ίσως να αντιστρέψει υπέρ του) την αναμενόμενη χυδαία επίθεση που θα δεχθεί αν απορρίψει την πρόταση μομφής; Θα είναι το πρώτο ισχυρό crash test για τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και πιθανολογώ ότι ήδη χαμογελάει καθώς και ο ίδιος τρέφεται από τις πολιτικές μάχες, ιδίως σε ένα επίπεδο που είναι ικανότατος και ως συνήθως ο Αλέξης Τσίπρας τον έχει υποτιμήσει.
Δυστυχώς, η χώρα οδεύει σε ένα ακόμα εφιαλτικό αδιέξοδο. Το πολιτικό προσωπικό έχει διαγράψει από τη μνήμη του τα χρόνια και τις σκληρές συνέπειες της κρίσης.
12°
