Πανδημία: Το σύστημα υγείας κινδυνεύει από τους «άτρωτους»

Αφού έζησε μια «νύχτα Αγίου Βαρθολομαίου» από τα νέα περιστατικά Covid στο νοσοκομείο της, η Ματίνα Παγώνη προέβλεψε πως τις επόμενες ημέρες τα κρούσματα θα φτάσουν τις 10.000. Προέβλεψε, πιο δραματικά, και άλλες νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου. Και άλλους νέους σε ηλικία ανθρώπους, ανεμβολίαστους στην πλειονότητά τους, να καταφεύγουν στις υπηρεσίες του δημόσιου συστήματος υγείας για να αντιμετωπίσουν έναν ιό που, έως τότε, μπορεί να θεωρούσαν πως ήταν μια «απλή γρίπη» ή ακόμη και πως δεν υπήρχε καν.  

Οι προβλέψεις δεν είναι πάντα για να διαψεύδονται. Και γι’ αυτό μπορεί να επιστρέψει κανείς στο πάγιο ερώτημα: Πόσες εκκλήσεις πρέπει να απευθύνουν οι υγειονομικοί για να καμφθεί το αντιεμβολιαστικό φρόνημα; Πόσες ΜΕΘ πρέπει να καταληφθούν από αμετάπειστους; Πόσες νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου πρέπει να ζήσουν τα νοσοκομεία; Και, τελικά, πού πρέπει να φτάσουν τα κρούσματα, οι διασωληνωμένοι και οι νεκροί; 

Αξίζει να σταθεί κανείς στην τελευταία έρευνα της διαΝΕΟοσις που χαρτογράφησε την άρνηση. Όχι για να μετρήσει τους ψεκασμένους - εκείνο το 1,2% που πιστεύει πως το εμβόλιο περιέχει τσιπάκι ή το 3,8% που θεωρεί πως αν εμβολιαστεί θα αλλοιωθεί το DNA του. Αλλά εκείνους που αισθάνονται αρκούντως υγιείς για να σηκώσουν το μανίκι. Αυτούς αξίζει να μετρήσουμε. Το 5,8% που δεν πιστεύει πως θα κολλήσει Covid, το 11,1% που δηλώνει πως δεν ανήκει σε κατηγορία υψηλού κινδύνου, το 8,9% που θεωρεί πως η νόσος είναι ήπια. 

Η έρευνα δείχνει πως κρίσιμη μάζα «άτρωτων» δεν πείθεται όχι μόνο από τους αριθμούς της στατιστικής αλλά ούτε από τον τραγικό τρόπο με τον οποίο διαψεύστηκαν άλλα μέλη αυτής της ανώτερης φυλής. Πού βρίσκεται εκείνος ο γιατρός που δήλωνε πως κούραρε πολλά περιστατικά Covid και, «να, βλέπετε;», δεν κόλλησε από κανέναν; Πέθανε από τον ιό. Και ο άλλος που έπεισε πατέρα και αδελφό να μην εμβολιαστούν; Τους έχασε και ο ίδιος χαροπαλεύει. Ο ιός ξεκληρίζει οικογένειες, αλλά οι «άτρωτοι» επιμένουν - επιμένουν να κοιτάζουν στον καθρέφτη τους έναν σιδερένιο οργανισμό που σκοτώνει ιούς και μικρόβια με το πυρηνικό ανοσοποιητικό του και να πιστεύουν πως ο θάνατος αφορά πάντα κάποιους άλλους.

Δεν είναι όμως μόνο η τυφλή πίστη στη βιολογική τους θωράκιση που τους οδηγεί. Είναι και η δυσπιστία απέναντι στην επιστήμη. Μπορεί στα μάτια τους το εμβόλιο να μην έχει τσιπάκι και να μην αλλοιώνει το DNA, μπορεί ακόμη και να γελάνε με τους ορίτζιναλ ψεκασμένους. Αλλά, να, δεν είναι νωρίς ακόμη για να ξέρουμε; Και, να, δεν έχει και κάτι παρενέργειες; Και τι είναι αυτό το mRNA; Και μήπως δεν κερδίζουν απ’ όλα αυτά οι φαρμακοβιομηχανίες;  Μπίζνα στις πλάτες μας; Ε, όχι. 

Δεν χρειάζεται να τοποθετήσει κανείς τους «άτρωτους» στην κλίμακα του ψεκασμού και να μετρήσει την απόσταση που τους χωρίζει από τους βαρέως ψεκασμένους. Η μέτρηση, όπως και το ανάθεμα, θα ήταν αντιπαραγωγική. Αλλά με κανέναν απρόσωπο αριθμό, καμία προσωπική τραγωδία και καμία και κυβερνητική καμπάνια να μην τους πείθει, το βλέμμα δεν μπορεί παρά να στραφεί στις αντοχές ενός εξαιρετικά τρωτού συστήματος υγείας και τον κίνδυνο που διατρέχει από τους «άτρωτους». Μπορεί πια μόνο να ελπίσει πως το σύστημα τελικά δεν θα κρασάρει από το 5ο κύμα. Αλλά και πως η επιστήμη θα συνεχίζει να καλπάζει για να μας κάνει, με την τεχνολογία mRNA, πραγματικά άτρωτους ακόμη και απέναντι στον καρκίνο.