Πολλοί υπουργοί και βουλευτές μάς εκμυστηρεύονται τα τελευταία 24ωρα το φόβο τους μη τυχόν και συμβεί ένα «εκλογικό ατύχημα», με έναν «ξαφνικό θάνατο» της κυβέρνησης είτε από σκοπιμότητα του πρωθυπουργού είτε από κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ. Σημειώνουμε: φοβούνται και όχι προσδοκούν.
Αλλά κάνουν ένα βασικό λάθος. Το «ατύχημα» ήδη συμβαίνει. Το βιώνουμε πλέον καθημερινά. Και είναι η χωρίς προσχήματα παρατεταμένη προεκλογική περίοδος με δύο σταθμούς: τον ερχόμενο Μάιο με τις αυτοδιοικητικές εκλογές και, κυρίως, τις ευρωεκλογές, και τον Φεβρουάριο του 2015 με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Μπροστά στον εκλογικό αυτό μαραθώνιο, οι βασικές πολιτικές δυνάμεις της χώρας υποτάσσουν τα πάντα: μεταρρυθμίσεις, ανάπτυξη και αντιμετώπιση της ανεργίας, ρευστότητα στην αγορά, συνταγματικές αλλαγές, θεσμικές αλλαγές στο πολιτικό σύστημα, κοινή λογική – όλα.
Ακόμα και η εκλογολογία έχει ξεφτίσει. Αντί να συζητάμε, για παράδειγμα, την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, την καθιέρωση της «απλής και άδολης αναλογικής» {Θου Κύριε...), η συζήτηση εξαντλείται στις ημερομηνίες για τις κάλπες.
Η κυβέρνηση, αναμένοντας «δώρο εξ ουρανού για το χρέος», ετοιμάζεται να μοιράσει εκατομμύρια ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα, να σκαρώσει προγράμματα βραχύβιας απασχόλησης μέσω Δήμων, να κάνει καμιά δεκαριά χιλιάδες διορισμούς – όλα μέχρι τον Μάιο. Οι περισσότεροι υπουργοί «κατεβάζουν ρολά», ασχολούμενοι με την επανεκλογή τους και τις περιφέρειές τους. Όλα αυτά προσδίδουν αβεβαιότητα και πολιτική ρευστότητα. Αλήθεια, μήπως ακούσατε για κάποια επένδυση της προκοπής τελευταία; Σας πείθει ότι το άχρηστο κράτος μικραίνει; Μάλλον τα ευάλωτα τμήματα της Υγείας και της Πρόνοιας είναι που καταρρακώνονται.
Αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση εκλογολογεί ασύστολα. Μια με τους χρησμούς του Κ. Παπούλια, μια με σενάρια για τριπλές εκλογές τον Μάιο, μια με την προαναγγελία παρατεταμένου εκλογικού Γολγοθά –εφόσον κερδίσει καθαρά τη ΝΔ στις ευρωεκλογές–, περιμένοντάς την στη στροφή της διαδικασίας εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Αν δηλαδή το «κακό σενάριο» είναι να γίνουν εκλογές σε ένα-δυο μήνες λόγω εκλογικού ατυχήματος, «καλό σενάριο» νοείται μια εσωστρεφής εκλογολογία-μαμούθ που θα κρατήσει περίπου ένα χρόνο από σήμερα! Εννοείται πως οι επιπτώσεις μιας τέτοιας πορείας στη διεθνή θέση της χώρας είναι ψιλά γράμματα. Οι μεν «ευρωπαίοι» της κυβέρνησης δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό για την προώθηση μιας άλλης πρότασης ανάπτυξης, παρότι προεξοφλούν πως «τελειώνουμε με τα μνημόνια», οι δε «δραχμο-ευρωπαίοι» της αντιπολίτευσης ακονίζουν τα μαχαίρια για τη σκληρή διαπραγμάτευση με τους «μερκελιστές». Όλοι, στο όνομα της αντιμνημονιακής λύτρωσης, συμβάλλουν στην αποδυνάμωση της όποιας διαπραγματευτικής δύναμης έχει απομείνει στη χώρα για τη δύσκολη συνέχεια.
Στην πραγματικότητα το δίλημμα που οικοδομείται αυτές τις μέρες από τους δύο κεντρικούς πυλώνες του πολιτικού εποικοδομήματος είναι «ξαφνικός ή αργός θάνατος». Διαλέχτε!
13°
